Η επίδραση ενός δομημένου προγράμματος πρώιμης ψυχοκινητικής παρέμβασης με τη συμμετοχή των γονέων στην ανάπτυξη και εκπαίδευση παιδιών στο αυτιστικό φάσμα

Abstract

The Autism Spectrum Disorder (ASD) is a life developmental disorder that affects the life of the individual with ASD itself, as well as the life of the whole family. There-fore, an early diagnosis is important, so that appropriate early intervention programmes are developed. In this way, the operational skills of the child with ASD will be improved, as well as the parents’ sentimental state and the whole family’s in general. The aim of this current study is to evaluate an early intervention psychomotor programme with the participation and the support of parents, in the development and education of children with ASD. A secondary goal was to evaluate this programme’s effectiveness in the improvement of the parents’ stress levels. The study included 20 pre-school children with ASD and their mothers. They were divided into 2 groups. The intervention group attended the 12 month early intervention psychomotor pro-gramme for 2 times a week, and the control group attended the typical educational and therapeutic programme proposed by the children’s therapists and teachers. For the measurement of the adaptive behavior were used the VINELAND –II (Adaptive Be-havior cales, Second Edition). For the evaluation of the parents’ stress levels was used the PSI-SF (Parenting Stress Index-Short Form). The results of the study indicated that the intervention program had a significant impact on the communication, every-day living, motor and social skills. Moreover, important decrease was noticed in the parents’ stress levels. The results of the current study showed the good influence of the specific programme in the areas of and the relations between the team’s children. (the parents that took part in the investigation).

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) είναι μία δια βίου αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τη ζωή του ίδιου του ατόμου, αλλά και της οικογένειας του. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να γίνεται έγκαιρη διάγνωση, ώστε να σχεδιάζονται κατάλληλα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης τα οποία μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά στη βελτίωση της λειτουργικότητας των παιδιών με ΔΑΦ και της ψυχοσυναισθηματικής κατάστασης των γονέων τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης ενός δομημένου προγράμματος πρώιμης ψυχοκινητικής παρέμβασης με την υποστήριξη και συμμετοχή των γονέων, στην ανάπτυξη και εκπαίδευση παιδιών με ΔΑΦ. Επιμέρους στόχος ήταν η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας που μπορεί να έχει το πρόγραμμα στη βελτίωση των επιπέδων άγχους των γονέων. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 20 παιδιά με ΔΑΦ προσχολικής ηλικίας και οι μητέρες τους. Από το σύνολο των παιδιών, τα 10 αποτέλεσαν την ομάδα παρέμβασης η οποία παρακολούθησε το δομημένο πρόγραμμα πρώιμης ψυχοκινητικής παρέμβασης διάρκειας δώδεκα μηνών και συχνότητας 2 φορές εβδομαδιαίως και τα υπόλοιπα 10 την ομάδα ελέγχου. Η ομάδα ελέγχου ακολούθησε το τυπικό πρόγραμμα εκπαίδευσης και θεραπειών όπως αυτό προτείνεται από τους θεραπευτές και εκπαιδευτικούς των παιδιών. Για τη μέτρηση της προσαρμοστικής συμπεριφοράς χρησιμοποιήθηκαν οι κλίμακες του VINELAND-II (Adaptive Behavior Scales, Second Edition), ενώ για την εκτίμηση του επιπέδου του άγχους των γονέων το τεστ PSI- SF (Parenting Stress Index- Short Form). Από τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας φάνηκε η θετική επίδραση του συγκεκριμένου προγράμματος στους τομείς της επικοινωνίας, της καθημερινής διαβίωσης, της κινητικότητας και των κοινωνικών δεξιοτήτων και σχέσεων των παιδιών της ομάδας παρέμβασης. Επιπλέον, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των επιπέδων άγχους των γονέων της ομάδας παρέμβασης η οποία συμμετείχε ενεργά στην εφαρμογή του προγράμματος.