Πειραματική μελέτη θερμικής ετερογένειας αθηρωματικής πλάκας με τη μέθοδο της ακτινομετρίας μικροκυμάτων: συσχέτιση με την ενδοστεφανιαία θερμομέτρηση

Abstract

Aim. The purpose of this study is to investigate whether: 1) MWRcan be safely applied for non-invasive measurement of arterial wall temperature and 2) measurements made using the MWR technique are correlated with the measurements recorded by the IVT method and with the local inflammatory response as detected by histological techniques.Methods. The study used 24 white New Zealand rabbits (weighing 3.8 ± 0.5 kg), 12 of which were randomized to those following a normal diet, while the rest followed a cholesterol-rich diet for 6 months. All rabbits were then prepared to perform ventral aortic intravascular angiography, IVT and MWR. The aorta was divided into 5 sections of 2cm. The temperature difference (ΔTIVT, ΔTMR,) of each segment was defined as the temperature of each segment minus the minimum temperature recorded in all 5 parts of the aorta. The maximum temperature difference (ΔTIVTmax, ΔTMR,) determined the difference in the maximum temperature observed throughout the abdominal aorta minus the minimum. Thermographic measurements with both methods were correlated with each other as well as histological findings.Results. With both methods, temperature differences were higher in atherosclerotic than in the control group. In all segments, there was a positive correlation between the temperature differences detected by both methods (p <0.001, R = 0.94).A positive correlation between ΔTMR and the corresponding thickness of the atherosclerotic plaque as determined by histological methods. Aortic fragments with an increased inflammatory response had higher ΔTMR and ΔTIVT than aortic fragments with a low inflammatory response.Conclusions.MWR safely and accurately detects arterial wall temperature, which reflects the local inflammatory response and appears to have good correlation with IVT, histological and immunohistochemical findings.

Σκοπός. Ο σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί εάν: 1) η MWR μπορεί να εφαρμοστεί με ασφάλεια για τη μη επεμβατική μέτρηση της θερμοκρασίας των αρτηριακών τοιχωμάτων και 2) οι μετρήσεις που πραγματοποιούνται με την τεχνική της MWR συσχετίζονται με τις μετρήσεις που καταγράφονται με τη μέθοδο της IVT και με την τοπική φλεγμονώδη αντίδραση όπως αυτή ανιχνεύεται με ιστολογικές τεχνικές. Μέθοδος. Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν 24 λευκά κουνέλια Νέας Ζηλανδίας (με βάρος 3.8 ± 0.5 kg) εκ των οποίων 12 τυχαιοποιήθηκαν σε αυτά που ακολούθησαν κανονική διατροφή, ενώ τα υπόλοιπα ακολούθησαν διατροφή πλούσια σε χοληστερόλη για 6 μήνες. Στη συνέχεια όλα τα κουνέλια προετοιμάστηκαν για τη διενέργεια ενδαγγειακής αγγειογραφίας, IVT και MWR της κοιλιακής αορτής. Η αορτή διαιρέθηκε σε 5 τμήματα των 2cm. Ως διαφορά θερμοκρασίας (ΔT IVT, ΔT MR,) κάθε τμήματος ορίστηκε η θερμοκρασία κάθε τμήματος μείον την ελάχιστη θερμοκρασία που καταγράφηκε και στα 5 τμήματα της αορτής. Ως μέγιστη διαφορά θερμοκρασίας (ΔT IVTmax, ΔT MR,) ορίστηκε η διαφορά της μέγιστης θερμοκρασίας που σημειώθηκε σε ολόκληρη την κοιλιακή αορτή μείον την ελάχιστη. Οι θερμογραφικές μετρήσεις με τις δύο μεθόδους συσχετίσθηκαν μεταξύ τους καθώς και με τα ιστολογικά ευρήματα. Αποτελέσματα. Και με τις δύο μεθόδους, οι διαφορές θερμοκρασίας ήταν υψηλότερες στα αθηρωματικά κουνέλια σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Σε όλα τα τμήματα, υπήρχε θετική συσχέτιση μεταξύ των διαφορών θερμοκρασίας που ανιχνεύτηκαν και με τις δύο μεθόδους (p < 0.001, R = 0.94). Παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ της ΔT MR και το αντίστοιχο πάχος της αθηρωματικής πλάκας όπως καθορίζεται με ιστολογικές μεθόδους. Τα τεμάχια αορτής με αυξημένη φλεγμονώδη αντίδραση είχαν υψηλότερη ΔT MR και ΔT IVT σε σχέση με τεμάχια αορτής με χαμηλή φλεγμονώδη αντίδραση. Συμπεράσματα. Η MWR ανιχνεύει με ασφάλεια και ακρίβεια τη θερμοκρασία των αρτηριακών τοιχωμάτων, η οποία αντανακλά την τοπική φλεγμονώδη αντίδραση και φαίνεται να έχει καλή συσχέτιση με την IVT, τα ιστολογικά και τα ανοσοϊστοχημικά ευρήματα.