Φλεγμονή και ελαστικότητα των αρτηριών

Abstract

BackgroundAortic stiffness and wave reflections are markers of cardiovascular disease and aortic stiffness is an independent osticator of cardiovascular risk. Chronic, subclinical inflammation has been related to increased arterial stiffness and enhanced cardiovascular risk. According to data, acute inflammation has been linked to endothelial dysfunction and production of several inflammarkers. However, the causative relationship between inflammation and arterial stiffness has not been investigated yet. The aim of the present study was to assess the acute and the chronic effect of inflammation on aortic stiffness and wave reflections. MethodsIn the acute study, the effect of acute, mild, transient and systemic inflammation, caused by a specific inflammatory stimulus, on aortic stiffness and wave reflections was assessed in 100 apparently healthy volunteers in a randomized, blind, shamprocedure controlled, crossover design. In substudy , in the vaccination/ sham vaccination group, 48 volunteers participated (24 and 24, mean age 34.5 and 34.9, respectively) and were vaccinated with Salmonella Typhi vaccine or normal saline. In substudy 2, 52 volunteers participated (26 and 26, mean age 34.1 and 32.9, respectively) and were vaccinated with Typhi vaccine or normal saline, after they had been given 1200mg of aspirin. femoral pulse wave velocity (an index of aortic stiffness) and augmentation index (an index of wave reflections) were measured using Complior® and SphygmoCor®, respectively, at baseline, 8 and 32 hours after consumption. At the same time points, inflammatory markers and mediators were measured, such as Creactive protein, Interlukin6 and matrix metalloproteinases 2 and 9. In the chronic study, the relationship between the above and other inflammatory markers with arterial stiffness and markers related to stiffness, was assessed. ResultsIn substudy 1, vaccination produced a significant (P0.01) increase in pulse wave velocity (at 8 hours by 0.43m/s), denoting an increase in aortic stiffness. Wave reflections were reduced significantly (P0.01) by vaccination (decrease in augmentation index of 5.0% at 8 hours and 2.5% at 32 hours) as a result of peripheral vasodilatation (a reduction in total peripheral resistance by 199/5 ,<0,05). These effects were associated with significant increases in inflammatory markers such as hightivity Creactive protein (by 3,05 /, <0,001) at 32 hours, highsensitivity interleukin6 (by 3,33/ml, <0,001), matrix metalloproteinase9 (by 188,95/, <0,01) and white blood count (by 3,84109/, <0,001), 8 hours after vaccination. In substudy 2, with aspirin pretreatment, neither pulse wave velocity nor augmentation index εφάλαιο 8 Περιλήψεις changed significantly after vaccination (increase of 0.11 m/s and 0.4%, respectively; PNS for both). There were no significant changes in the above parameters in the control groups, in the two substudies. Peripheral and central pressures did not change in any group. In the chronic study, pulse wave velocity was inversely associated with levels of matrix metalloproteinases 2 and 9 while there was a positive correlation between augmentation index and triglyceride levels in the male subgroup of the population. Finally, from correlating markers of inflammation and arterial stiffness, there was a positive correlation between fibrinogen and levels of tissue inhibitor of 1 (TIMP1). Also, a negative correlation between 2 and levels of fibrinogen was found as well as TIMP2 and inhibitor of plasminogen activator (PAI1). ConclusionsAcute, mild, systemic inflammation increases aortic stiffness nsiently and decreases wave reflections. This effect is reversed after pretreatment with aspirin. Moreover, new inflammatory and biochemical markers seem to be related with arterial stiffness. These findings have important implications, given the importance of aortic stiffness for cardiovascular function and risk.

Εισαγωγή: Η αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα αποτελούν δείκτες καρδιαγγειακής νόσου, ενώ η αορτική σκληρία είναι ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης καρδιαγγειακού κινδύνου. Η φλεγμονή, κυρίως η χρόνια, υποκλινική μορφή αυτής, έχει σχετιστεί με αυξημένη αρτηριακή σκληρία και ενισχυμένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Η οξεία φλεγμονή, όπως προκύπτει από νεότερα δεδομένα, επιδεινώνει την ενδοθηλιακή λειτουργία και πυροδοτεί την κινητοποίηση συγκεκριμένων φλεγμονωδών δεικτών. Ωστόσο, η σχέση της οξείας φλεγμονής με την αρτηριακή σκληρία δεν έχει μελετηθεί ακόμα. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της επίδρασης της οξείας και χρόνιας φλεγμονής στην αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα. Μέθοδοι: Στην οξεία φάση της μελέτης, εκτιμήθηκε η επίδραση της συστηματικής, ήπιας και παροδικής φλεγμονής που προκαλείται από ένα φλεγμονώδες ερέθισμα σε μια τυχαιοποιημένη, διπλάτυφλή μελέτη, ελεγχόμενη με εικονική διαδικασία μελέτη, στην αορτική σκληρία και τα ανακλώμενα κύματα σε 100 φαινομενικά υγιείς εθελοντές. Στην υπομελέτη 1 του εμβολιασμού/εικονικού εμβολιασμού, συμμετείχαν 48 εθελοντές (24 και 24), με μέση ηλικία 34,5 και 34.9 έτη αντίστοιχα, οι όποίοι υπεβλήθησαν σε εμβολιασμό με πολυσακχαριδικό εμβόλιο για ή με φυσιολογικό ορό. Στην υπομελέτη του εμβολιασμού/εικονικού εμβολιασμού με χορήγηση ασπιρίνης, συμμετείχαν 52 εθελοντές (26 και 26), με μέση ηλικία 34,1 και 32,9 έτη αντιστοίχως, οι όποίοι υπεβλήθησαν σε εμβολιασμό με πολυσακχαριδικό εμβόλιο για ή με φυσιολογικό ορό αφού πρώτα είχαν χορηγηθεί 1200ασπιρίνης. Η καρωτιδομηριαία ταχύτητα του σφυγμικού κύματος (δείκτης αορτικής σκληρίας) και ο δείκτης ενίσχυσης (δείκτης ανακλωμένων κυμάτων) μετρήθηκαν με τις συσκευές ® και ® αντίστοιχα, πριν από την παρέμβαση, 8 ώρες και 3ώρες μετά από αυτήν. Στις αντίστοιχες χρονικές στιγμές, προσδιορίστηκαν συγκεκριμένοι φλεγμονώδεις δείκτες και μεσολαβητές, όπως η αντιδρώσα πρωτεΐνη, η Ιντερλευκίνη6 και οι μεταλλοπρωτεϊνάσες 2 και 9. Στη χρόνια φάση της μελέτης, μελετήθηκε η σχέση μεταξύ των παραπάνω φλεγμονωδών και άλλων παραγόντων, με την ελαστικότητα των αρτηριών και με δείκτες που σχετίζονται με αυτήν. Σε αυτή τη φάση, συμμετείχαν εφάλαιο 8 213 φαινομενικά υγιείς εθελοντές με μέση ηλικία 41.4 έτη (141 άνδρες και 72 γυναίκες). Η καρωτιδομηριαία ταχύτητα του σφυγμικού κύματος και ο δείκτης ενίσχυσης μετρήθηκαν σε βασικό επίπεδο ενώ παράλληλα προσδιορίστηκαν φλεγμονώδεις δείκτες, μεσολαβητές και ένζυμα. Αποτελέσματα: Στην οξεία μελέτη, στην υπομελέτη 1 του εμβολιασμού/εικονικού εμβολιασμού, η ταχύτητα σφυγμικού κύματος αυξήθηκε κατά 0,43/στις 8 ώρες (<0,01), με παράλληλη πτώση υου δείκτη ενίσχυσης σημαντικά 8 ώρες μετά τον εμβολιασμό, κατά 5% (P0.001) ως αποτέλεσμα περιφερικής αγγειοδιαστολής (μείωση περιφερικών αντιστάσεων κατά 199/5 ,<0,05). Τα επίπεδα της ταχύτητας επανήλθαν σχεδόν στις βασικές τιμές στις 32 ώρες (αντίστοιχη αύξηση κατά 0,21/από τα βασικά επίπεδα(). Αντίστοιχες μεταβολές παρατηρήθηκαν στις 8 ώρες στη συγκέντρωση φλεγμονωδών δεικτών, όπως στην Ιντερλευκίνη6 (αύξηση κατά 3,33/(<0,001), στη μεταλλοπρωτεϊνάση9 (αύξηση κατά 188,95/, <0,01) και στον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων (αύξηση κατά 3,84109/, <0,001) ενώ η αύξηση στα επίπεδα της αντιδρώσας πρωτεΐνης σημειώθηκε στις 32 ώρες (κατά 3,05 /, <0,001). Στην υπομελέτη 2, ούτε η ταχύτητα σφυγμικού κύματος (αύξηση κατά 0,1/, ), στις 8 ώρες ούτε ο δείκτης ενίσχυσης (αύξηση κατά 1,6%, ), μεταβλήθηκαν σημαντικά. Όσον αφορά στις ομάδες του εικονικού εμβολιασμού, δεν παρατηρήθηκε σημαντική μεταβολή στις παραπάνω παραμέτρους. Σε καμία περίπτωση, δεν παρατηρήθηκε σημαντική μεταβολή στις κεντρικές και περιφερικές πιέσεις. Στη χρόνια μελέτη, η ταχύτητα σφυγμικού κύματος παρουσιάζει αντίστροφα ανάλογη σχέση με τη συγκέντρωση των μεταλλοπρωτεϊνασών 2 και 9 ενώ θετική συσχέτιση αναδείχθηκε μεταξύ ανακλώμενων κυμάτων και επιπέδων τριγλυκεριδίων, στον αντρικό πληθυσμό της μελέτης. Τέλος, από τη συσχέτιση δεικτών φλεγμονής και αρτηριακής σκληρίας, βρέθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων ινωδογόνου και του αναστολέα των μεταλλοπρωτεϊνασών (1) καθώς και αρνητική συσχέτιση της τόσο με τα επίπεδα του ινωδογόνου όσο και με τα επίπεδα του αναστολέα του ιστικού ενεργοποιητή του πλασμινογόνου ( 1). Συμπεράσματα: οξεία, ήπια, συστηματική φλεγμονή αυξάνει παροδικά την αορτική σκληρία και ελαττώνει τα ανακλώμενα κύματα, δράση που αναστρέφεται με χορήγηση αντιφλεγμονωδών ουσιών. Αντίστοιχα, νέοι φλεγμονώδεις και βιοχημικοί δείκτες σχετίζονται με την αρτηριακή σκληρία. Τα παραπάνω ευρήματα έχουν σημαντικές κλινικές προεκτάσεις και παρέχουν σημαντικά στοιχεία για τη σχέση μεταξύ της φλεγμονής και του αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου.