Προσδιορισμός της συχνότητας του CΥP2D6- αλληλίου 4 στο γυναικείο ελληνικό πληθυσμό.

Abstract

Background: The incidence of CYP2D6*4 among Caucasians is estimated up to 27%, while it is present in up to 90% of all poor metabolizers within the Caucasian population. The hypothesis under question is whether the presence of one or two non-functioning (null) alleles predicts an inferior outcome in postmenopausal women with breast cancer receiving adjuvant treatment with tamoxifen. The aim of the present study is to estimate the incidence of CYP2D6*4, in the Greek population and more precisely within females suffering from breast cancer.Patients and Methods: Eighty unrelated mainland Greek female volunteers suffering from hormone-sensitive breast cancer, been recruited during their primary handling or follow-up examination in order to provide samples for purification and PCR-RFLP of genomic DNA derived from buccal swabs.Results: The incidence of individuals with at least one present allele*4 within the Hellenic population was estimated to be as high as 30% (n=24/80), with a 95% confidence interval of 20% to 40%. From the statistical point of view, it can be securely stated that incidence of *4 among Greek women is over 20%. The incidence of homozygous carriers of *4 in the present sample lied on 8.75%, while the incidence of allele*4 haplotype lied on 19.4% (n=160).Conclusion: Even though the out coming results for Greek women are actually in line to existing data for other European nations, it should be noted, that a routine CYP2D6 testing of women suffering from breast cancer is formally not recommended, as the clinical significance of CYP2D6 phenotype in treatment and outcome of breast cancer remains unclear.

Σκοπός: Ο ρόλος του CYP2D6 στην επικουρική θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι ζωτικής σημασίας, καθώς το ένζυμο αυτό εμπλέκεται καταλυτικά στη βιομετατροπή της ταμοξιφαίνης στo ισχυρό αντι-οιστρογόνο ενδοξιφαίνη. Ο σκοπός της μελέτης είναι ο προσδιορισμός της συχνότητας του αδρανούς CYP2D6*4 στον ελληνικό γυναικείο πληθυσμό.Υλικό και μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριλήφθησαν εθελοντικά 80 γυναίκες ελληνικής καταγωγής που πάσχουν από ορμονοευαίσθητο καρκίνο μαστού. Το εν λόγω δείγμα (συνολικά 160 υπό εξέταση γονίδια) παρέχει ασφάλεια διάγνωσης της τάξης του 95% για τον πληθυσμό της Ελλάδας. Η παρουσία του CYP2D6*4 πραγματοποιήθηκε με PCR-RFLP σε DNA που απομονώθηκε σε επίχρισμα στοματικού βλεννογόνου Αποτελέσματα: H συχνότητα των ατόμων που είναι φορείς τουλάχιστον ενός γονιδίου που κωδικοποιεί το αδρανές αλλήλιο *4 μεταξύ Ελληνίδων γυναικών που πάσχουν από ορμονοευαίσθητο καρκίνο του μαστού υπολογίστηκε να είναι 30% (n=24/80). Η πραγματική συχνότητα κυμαίνεται από 20 - 40% (95% διάστημα εμπιστοσύνης). Κατά αυτήν την έννοια, μπορούμε να ισχυριστούμε με ασφάλεια ότι η συχνότητα του CYP2D6*4 ανάμεσα στις Ελληνίδες ξεπερνά το 20%. Η συχνότητα των ομόζυγων φορέων για το CYP2D6*4 στο παρόν δείγμα ανήλθε στο 8,75%, ενώ η συχνότητα του αλληλόμορφου (απλότυπου) CYP2D6*4 σε σύνολο 160 ελεγχθέντων γονιδίου προσδιορίστηκε στο 19,4% (±7%, n=160). Συμπεράσματα: Η κλινική σημασία του CYP2D6 *4 στον καρκίνο του μαστού μένει ακόμα να διασαφηνιστεί μέσα από μεγάλες προοπτικές έρευνες. Στη λήψη πάντως της απόφασης για τη διενέργεια γονοτυπικού ελέγχου σε εξατομικευμένο επίπεδο θα πρέπει να συνεκτιμώνται και οι παράμετροι των ανεπιθύμητων ενεργειών της ταμοξιφαίνης, της συγχορήγησης αναστολέων του ενζύμου καθώς βέβαια και ο παράγοντας του κόστους.