Σύγχρονες προσεγγίσεις στη διοίκηση εκπαιδευτικών οργανισμών: διερεύνηση ηγεσίας και αναγκών επιμόρφωσης εκπαιδευτικών για τη δια βίου άσκηση και την κινητική αναψυχή

Abstract

This doctoral dissertation investigates the contribution of recreational physical activity and lifelong exercise to the development of skills, attitudes, and overall selfefficacy of physical education teachers and administrative staff. The sample consists of 346 teachers and 54 administrative executives, characterised by a range of demographic and professional attributes. Data collection was conducted using standardised questionnaires, while analysis was carried out through both parametric and non-parametric statistical methods. The analytical procedures included t-tests, one-way analysis of variance (ANOVA), Pearson and Spearman correlation analyses, as well as hierarchical multivariate regression. The reliability of the measurement tools was assessed using Cronbach’s alpha coefficient, with most scales demonstrating a high level of reliability (α > 0.8). Structural Equation Modeling (SEM) was employed to examine and estimate relationships and interactions among the studied variables. The findings indicate a positive correlation between recreational physical activity and the development of emotional intelligence, the improvement of teacher-student relationships, and the enhancement of communication skills. Additionally, teachers participating in lifelong exercise programs exhibit increased levels of self-efficacy and superior classroom management abilities. Simultaneously, physical education administrative executives demonstrate strong managerial, interpersonal, and perceptual skills, along with a positive attitude toward integrating Information and Communication Technologies (ICT) into their leadership practices. The reported findings are based on a Structural Equation Modeling (SEM) analysis, evaluating the impact of communication skills on empathy and variables such as classroom management, instructional strategies, student engagement, and teacher-student closeness. The study concludes that communication, empathy, relational closeness, and leadership among physical education executives, along with the integration of recreational physical activity and lifelong exercise, are critical factors for professional development and the improvement of physical education quality. The dissertation proposes the systematic incorporation of these practices into educational policies and professional training frameworks.

Η διδακτορική αυτή διατριβή διερευνά την συμβολή της κινητικής αναψυχής και της δια βίου άσκησης στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στάσεων και στη συνολική αυτοαποτελεσματικότητα των εκπαιδευτικών και διοικητικών στελεχών φυσικής αγωγής. Το δείγμα αποτελείται από 346 εκπαιδευτικούς και 54 διοικητικά στελέχη, τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα εύρος δημογραφικών και επαγγελματικών χαρακτηριστικών. Η συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω τυποποιημένων ερωτηματολογίων, ενώ η ανάλυση έγινε με τη χρήση παραμετρικών και μη παραμετρικών στατιστικών μεθόδων. Οι διαδικασίες ανάλυσης περιελάμβαναν t-test, ανάλυση διακύμανσης μιας κατεύθυνσης (ANOVA), αναλύσεις συσχέτισης Pearson και Spearman, καθώς και ιεραρχική πολυμεταβλητή παλινδρόμηση. Η αξιοπιστία των εργαλείων μέτρησης ελέγχθηκε μέσω του δείκτη Cronbach’s alpha, με την πλειονότητα των κλιμάκων να εμφανίζουν υψηλό επίπεδο αξιοπιστίας (α > 0.8). Για τον έλεγχο και την εκτίμηση των σχέσεων και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των μεταβλητών που χρησιμοποιήθηκαν έγινε χρήση Μοντέλων Γραμικών Εξισώσεων (Structural Equation Modeling - SEM). Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν θετική συσχέτιση μεταξύ της ψυχαγωγικής φυσικής δραστηριότητας και της ανάπτυξης συναισθηματικής νοημοσύνης, της βελτίωσης των σχέσεων εκπαιδευτικών-μαθητών και της ενίσχυσης των επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν σε προγράμματα δια βίου άσκησης εμφανίζουν αυξημένα επίπεδα αυτοαποτελεσματικότητας και ανώτερες ικανότητες διαχείρισης τάξης. Παράλληλα, τα διοικητικά στελέχη φυσικής αγωγής εμφανίζουν ισχυρές διοικητικές, διαπροσωπικές και αντιληπτικές δεξιότητες, καθώς και θετική στάση απέναντι στην ενσωμάτωση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ICT) στις ηγετικές τους πρακτικές. Τα αποτελέσματα που παρατίθενται αναφέρονται σε μια ανάλυση δομικής εξίσωσης (Structural Equation Modeling - SEM), όπου αξιολογείται η επίδραση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων (Communication Skills) στην ενσυναίσθηση (Empathy) και σε μεταβλητές όπως η διαχείριση τάξης (Classroom Management), οι διδακτικές στρατηγικές (Instructional Strategies), η αφοσίωση των μαθητών (Student Engagement) και η εγγύτητα των εκπαιδευτικών με τους μαθητές τους (Closeness). Η μελέτη καταλήγει ότι η επικοινωνία, η ενσυναίσθηση, η εγγύτητα σχέσης και η ηγεσία των στελεχών Φυσικής Αγωγής καθώς και η εισαγωγή της ψυχαγωγικής φυσικής δραστηριότητας όσο και της δια βίου άσκησης αποτελούν κρίσιμα στοιχεία για την επαγγελματική ανάπτυξη και τη βελτίωση της ποιότητας της φυσικής αγωγής. Η διατριβή προτείνει τη συστηματική ενσωμάτωση αυτών των πρακτικών στις εκπαιδευτικές πολιτικές και στα πλαίσια επαγγελματικής κατάρτισης.