Συμβολή στον προσδιορισμό των κριτηρίων για την διενέργεια εκλεκτικών οπίσθιων ριζοτομών για την θεραπεία της σπαστικότητας στα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση: σύγκριση χειρουργικής και συντηρητικής θεραπείας

Abstract

AIM: To explore – through intraoperative neurophysiology recordings – the comparative distribution of the reflective excitability of the L2 – S2 radiculometameric segments of the spinal cord in a series of children with spastic cerebral palsy who underwent selective dorsal rhizotomy. METHOD: Series included 46 consecutive children who underwent dorsal rhizotomy, using the Keyhole Interlaminar Dorsal rhizotomy modality. The procedure allowed accessing all L2-S2 roots, independently, whilst preserving the lumbar spine posterior architecture. Dorsal roots were stimulated selectively to test reflective excitability of the corresponding radiculometameric levels. Stimulation parameters were identical for all roots, for optimal comparison between root levels, and with intensity just above threshold. The muscle responses of the main muscular groups in each lower limb were clinically observed and EMG-recorded. Degrees of excitability were quantified according Fasano’s scale. RESULTS: Difference between root levels was highly significant. Median values of excitability were at 1;2;3;3;3 and 3 for L2, L3, L4, L5, S1 and S2levels, respectively, i.e., higher at lower metameric segments. CONCLUSION: In addition to insight into knowledge on spasticity in children with cerebral palsy, profile of segmental excitability can be useful for establishing the surgical planning when programming dorsal rhizotomy.

ΣΚΟΠΟΣ: Η διερεύνηση – μέσω διεγχειρητικών καταγραφών νευροφυσιολογίας – της συγκριτικής κατανομής της ανακλαστικής διεγερσιμότητας των ριζομεταμερών Ο2 – Ι2 του νωτιαίου μυελού σε μια σειρά παιδιών με σπαστική εγκεφαλική παράλυση που υποβλήθηκαν σε εκλεκτική οπίσθια ριζοτομή. ΜΕΘΟΔΟΣ: Η σειρά περιελάμβανε διαδοχικά 46 παιδιά, που υποβλήθηκαν σε οπίσθια ριζοτομή, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της Διαπεταλίου Οπίσθιας Ριζοτομής δίκην κλειδαρότρυπας – Keyhole Interlaminar Dorsal rizotomy (KIDr). Η διαδικασία επέτρεψε την ανεξάρτητη πρόσβαση σε όλες τις ρίζες από την Ο2 έως την Ι2, διατηρώντας παράλληλα ακέραιη την αρχιτεκτονική των οπίσθιων δομών της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Οι οπίσθιες ρίζες διεγέρθηκαν εκλεκτικά για να δοκιμαστεί η ανακλαστική διεγερσιμότητα των επιπέδων των αντίστοιχων ριζομεταμερών. Οι παράμετροι διέγερσης ήταν πανομοιότυπες για όλες τις ρίζες, για βέλτιστη σύγκριση μεταξύ των επιπέδων των ριζών και με ένταση ακριβώς πάνω από το όριο. Οι μυϊκές αποκρίσεις των κύριων μυϊκών ομάδων σε κάθε κάτω άκρο παρατηρήθηκαν κλινικά και καταγράφηκαν ηλεκτρομυογραφικά. Οι βαθμοί διεγερσιμότητας ποσοτικοποιήθηκαν σύμφωνα με την κλίμακα του Fasano. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η διαφορά μεταξύ των επιπέδων ρίζας ήταν πολύ σημαντική. Οι μέσες τιμές των βαθμών διεγερσιμότητας ήταν 1, 2, 3, 3, 3 και 3 για τα επίπεδα Ο2, Ο3, Ο4, Ο5, Ι1 και Ι2, αντίστοιχα, δηλαδή υψηλότερες τιμές σε χαμηλότερα μεταμερή. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Εκτός από τη γνώση σχετικά με τη σπαστικότητα σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, η κατανόηση της μορφολογίας της τμηματικής διεγερσιμότητας μπορεί να είναι χρήσιμη για τον καθορισμό του χειρουργικού σχεδιασμού κατά τον προγραμματισμό της οπίσθιας ριζοτομής.