Πρόκληση ενδιαφέροντος μαθητών/τριών δημοτικού σχολείου, με τη χρήση διαφορετικών ειδών χορού, με στόχο την αλλαγή συμπεριφοράς ως προς την ενασχόλησή τους με τον ελληνικό παραδοσιακό χορό

Abstract

The purpose of the present thesis was to provoke the interest of indifferent students and of those having very little concern about dance, going to the 4th, 5th and 6th grade of primary school and the change of attitude towards the Greek traditional dance through the teaching of different types of dance, applying the four-phase model for the expression of interest. Other specific objectives were: a. To cross-validate of the factor “dance” from the "Student Interest in the Arts / dance Questionnaire" (SIAQ) (Brandon & Lawton, 2013), for primary school students. b. The investigation of students’ gender and age/class as factors differentiating motivations for participating in dance activities, as well as the perception of dancing ability, the attractive body and the effort. c. Exploring the relationships between Behavioural Regulation in Exercise, Effort, Perception of dancing ability and attractive body. Over 1062 students have participated in the survey for SIAQ cross-validate , while 300 students participated in the main survey. The intervention program was of a duration of eight (8) weeks, with a periodicity of twice a week. A total of sixteen (16) Greek traditional dance lessons were taught throughout musical and kinetic motifs coming from different types of dance, such as dance aerobics, hip-hop and break dance at the experimental group, while at the same time sixteen (16) Greek traditional dance lessons, as defined in the curriculum, have been delivered to the group control. The dances mentioned in above were the following ones: Hasapia, Syrtos sta tria (Paidia tis Samarinas), Ai-Giorgis, Karagouna, Zonaradikos and Syrtos Nisiotikos (Armenaki). The intervention program, as far as both its time limits and its content are concerned, has been designed on the basis of the theory of the interest development and its creators suggestions (Hidi, Krapp, & Renninger, 2006). Data collection has been held through the following questionnaires: "Interest for Dance Questionnaire", "Behavioral Regulation in Exercise Questionnaire-2", "Planned Behavior Questionnaire", the sub-scales "Perception of dancing ability " and "Perception of attractive body" from the "Physical Self - Perception Profile", and the "effort" subscale from the "IMI Questionnaire". For the statistical processing of data were used: Inductive statistics, Exploratory and Confirmatory Factor Analysis, Analysis of repeated measurements variances, Correlation Analysis. The statistical analysis of the data concluded that : a. The Greek version of the "Interest for dance" Questionnaire is a valid and reliable instrument for measuring the interest of students going to the 4th, 5th and 6th grade of primary school, b. All the questionnaires factors have showed up a reliable internal coherence, c. Significant differences were statistically observed between the experimental and the audit group from measurement (initial) to measurement (final) for each one of the questionnaires’ factors, d. There is a strong correlation between the "Behavioural Regulation in Exercise Questionnaire-2" and the "Planned Behavior" Questionnaire, Survey results showed that an intervention program of Greek traditional dances’ teaching, based on the four-phase model of arousing interest, using both musical and kinetic motifs from other types of music and dance, had a significant positive effect on primary school students, resulting in the indifferent to Greek traditional dance students’ change of attitude/behaviour towards the lesson. Identifying conditions that will lead students of all ages to develop and maintain their interest in the various phases of development, is a crucial next step in researching interest in different learning environments. The four-phase model is a useful tool for such efforts.

Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η πρόκληση του ενδιαφέροντος αδιάφορων και με μειωμένο ενδιαφέρον μαθητών/τριών Δ΄, Ε΄ και Στ΄ τάξης δημοτικού σχολείου και η αλλαγή συμπεριφοράς ως προς τον ελληνικό παραδοσιακό χορό μέσα από τη διδασκαλία διαφορετικών ειδών χορού, εφαρμόζοντας το τετραφασικό μοντέλο πρόκλησης του ενδιαφέροντος. Επιμέρους στόχοι της έρευνας ήταν: α. Η στάθμιση του παράγοντα «χορός» του ερωτηματολογίου «Student Interest in the Arts/dance Questionnaire» (SIAQ) των Brandon και Lawton (2013), για μαθητές/τριες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. β. Η διερεύνηση του φύλου και της ηλικίας/τάξης ως παράγοντες διαφοροποίησης των κινήτρων συμμετοχής σε χορευτικές δραστηριότητες, της αντίληψης της χορευτικής ικανότητας, της ελκυστικότητας του σώματος και της προσπάθειας. γ. Διερεύνηση των σχέσεων μεταξύ της Ρύθμισης της Συμπεριφοράς στην Άσκηση, της Προσπάθειας, της Αντίληψης χορευτικής ικανότητας και Ελκυστικότητας σώματος. Στην έρευνα για την εγκυροποίηση του SIAQ συμμετείχαν 1062 μαθητές/τριες ενώ στην κύρια έρευνα συμμετείχαν 300 μαθητές/τριες. Το παρεμβατικό πρόγραμμα είχε διάρκεια οκτώ (8) εβδομάδες με συχνότητα διδασκαλίας δύο φορές την εβδομάδα. Πραγματοποιήθηκαν συνολικά δεκαέξι (16) μαθήματα διδασκαλίας ελληνικών παραδοσιακών χορών μέσα από μουσικά και κινητικά μοτίβα από διαφορετικά είδη χορού όπως dance aerobic, hip-hop και break dance για την πειραματική ομάδα και δεκαέξι (16) μαθήματα ελληνικών παραδοσιακών χορών, όπως αυτά ορίζονται από το αναλυτικό πρόγραμμα, για την ομάδα ελέγχου. Οι χοροί αυτοί ήταν: Χασαπιά, Συρτός στα τρία (Παιδιά της Σαμαρίνας), Αϊ-Γιώργης, Καραγκούνα, Ζωναράδικος και Συρτός νησιώτικος (Αρμενάκι). Το παρεμβατικό πρόγραμμα, τόσο στα χρονικά του πλαίσια όσο και στο περιεχόμενο αυτό καθαυτό, διαμορφώθηκε με βάση τα όσα προτείνει η θεωρία της πρόκλησης του ενδιαφέροντος και οι δημιουργοί της (Hidi, Krapp, & Renninger, 2006). Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση των παρακάτω ερωτηματολογίων: «Ερωτηματολόγιο Ενδιαφέροντος προς τον χορό», «Κλίμακα Ρύθμισης της Συμπεριφοράς στην Άσκηση-2», Ερωτηματολόγιο «Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς», οι υποκλίμακες «αντίληψη χορευτικής ικανότητας» και «αντίληψη ελκυστικότητας σώματος» από το «Physical Self – Perception Profile», η υποκλίμακα «προσπάθειας» του «Ερωτηματολογίου IMI». Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν: Επαγωγική στατιστική, Διερευνητική και Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση, Ανάλυση διακύμανσης επαναλαμβανόμενων μετρήσεων, Αναλύσεις Συσχέτισης. Από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων προέκυψαν: α. Η ελληνική έκδοση του Ερωτηματολογίου «Ενδιαφέροντος προς τον χορό» είναι ένα έγκυρο και αξιόπιστο όργανο μέτρησης του ενδιαφέροντος μαθητών/τριών Δ΄, Ε΄, και Στ΄ Δημοτικού σχολείου, β. Οι παράγοντες όλων των ερωτηματολογίων παρουσίασαν αξιόπιστη εσωτερική συνοχή, γ. Παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ της πειραματικής και της ομάδας ελέγχου από μέτρηση (αρχική) σε μέτρηση (τελική) για κάθε παράγοντα όλων των ερωτηματολογίων δ. υπάρχει μία ισχυρή συσχέτιση της «Κλίμακας Ρύθμισης της Συμπεριφοράς στην Άσκηση-2» και του ερωτηματολογίου της «Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς». Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι ένα παρεμβατικό πρόγραμμα διδασκαλίας ελληνικών χορών, βασισμένο στο τετραφασικό μοντέλο πρόκλησης ενδιαφέροντος, με τη χρήση μουσικών και κινητικών μοτίβων από άλλα είδη μουσικής και χορού είχε στατιστικά σημαντική θετική επίδραση σε μαθητές/τριες δημοτικού σχολείου, με αποτέλεσμα αδιάφοροι προς τον ελληνικό παραδοσιακό χορό μαθητές/τριες να αλλάξουν στάση/συμπεριφορά προς το μάθημα. Ο προσδιορισμός συνθηκών που θα οδηγήσουν τους μαθητές όλων των ηλικιών να αναπτύξουν και να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους στις διάφορες φάσεις ανάπτυξής του, είναι ένα κρίσιμο επόμενο βήμα για έρευνα ενδιαφέροντος σε διάφορα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα. Το τετραφασικό μοντέλο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τέτοιες προσπάθειες.