Επίδραση του αποκλεισμού του διαμερίσματος της λαγόνιας περιτονίας στον οξύ και χρόνιο πόνο σε ασθενείς με κατάγματα ισχίου

Abstract

Introduction: Greece is amongst countries with high risk of hip fracture as its incidence in Greece is 340/100.000 for adults over the age of 50, while half of the hip fracture cases are people older than 80 years. Hip fractures cause short- or long-term disability and increase both morbidity and mortality, especially in elders. Most of these fractures need surgical repair usually under spinal anesthesia; a widely accepted technique for this cohort of patients. Perioperative management of hip fracture patients is challenging for the anaesthesiologist, as optimal analgesia is not always achieved. Pain is accompanied by well-described physiological sequelae that may endanger high-risk patients. Effective pain control is also suggested as an important factor for preventing the development of chronic postsurgical pain (CPSP). Aim: This research aims to study the impact of USG FICB on acute and chronic pain in patients undergoing a hip fracture repair. Experimental design: Blinded randomized clinical trialSetting: General Hospital “Asklepieion”, Voula - GreeceMethods: 182 patients scheduled for hip fracture surgery were randomized to receive a USG FICB (FICB group) or a sham saline injection (sham FICB group), twenty minutes before positioning for spinal anesthesia. Numeric rating pain scale (NRS) scores at 6, 24, 36, 48 postoperative hours, total 24-hour tramadol PCA administration, timing of the first tramadol dose, presence and severity of hip-related pain at 3- and 6-months post-surgery, were documented. Results: FICB group showed significantly lower NRS scores in all instances, lower total 24 –hour tramadol consumption and higher mean time to first tramadol dose (p<0.05). CPSP was reported in a considerably high percentage of patients of both groups (60% at 3 months, 45% at 6 months). FICB group presented with a lower percentage of patients with high-grade CPSP, after 3 and 6 months (p<0.001).Conclusions: USG FICB in the perioperative setting provides safe and effective postoperative analgesia and may reduce the incidence and severity of CPSP at 3 and 6 months after hip fracture surgery.

Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών με τον υψηλότερο κίνδυνο για κάταγμα του ισχίου, καθώς η επίπτωση των καταγμάτων ισχίου είναι 340 ανά 100.000 άτομα ηλικίας άνω των 50, ενώ το ήμισυ του προσβαλλόμενου πληθυσμού έχει ηλικία μεγαλύτερη των 80 ετών. Τα κατάγματα αυτά προκαλούν βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανικανότητα και αυξάνουν τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα, ιδιαίτερα στα ηλικιωμένα άτομα. Η μεγάλη πλειοψηφία των καταγμάτων ισχίου χρήζουν χειρουργική αποκατάσταση συνήθως υπό ραχιαία αναισθησία, που αποτελεί μια ευρέως αποδεκτή αναισθητική τεχνική γι΄αυτές τις περιπτώσεις ασθενών. Η περιεγχειρητική αντιμετώπισή τους αποτελεί μια πρόκληση για τον αναισθησιολόγο, καθώς η βέλτιστη αναλγησία δεν επιτυγχάνεται πάντα. Ο πόνος συνοδεύεται από φυσιολογικές επιδράσεις που μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τους υψηλού κινδύνου ασθενείς. Επίσης, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του οξέος πόνου προτείνεται ως καθοριστικός παράγοντας για την αποτροπή ανάπτυξης χρόνιου μετεγχειρητικού πόνου. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη εξετάζει τον πόνο – οξύ και χρόνιο - στα κατάγματα ισχίου σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αποκλεισμό του διαμερίσματος της λαγόνιας περιτονίας (ΑΔΛΠ) υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση. Πειραματικός σχεδιασμός: Τυφλή τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη. Τοποθεσία: Γενικό Νοσοκομείο Ασκληπιείο ΒούλαςΜέθοδος: 182 ασθενείς που θα υποβάλλονταν σε χειρουργική αποκατάσταση κατάγματος ισχίου τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες. Η ομάδα μελέτης (ΟΜ) υποβλήθηκε σε ΑΔΛΠ υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, ενώ η ομάδα ελέγχου σε ένεση με φυσιολογικό ορό. Με την χρήση της αριθμητικής κλίμακας πόνου (Numeric rating pain scale ή NRS) καταγράφηκαν οι βαθμολογίες στις 6, 24, 36 και 48 ώρες μετά την επέμβαση. Επίσης, καταγράφηκαν η συνολική δόση τραμαδόλης το πρώτο 24ωρο, ο χρόνος λήψης της πρώτης δόσης τραμαδόλης και η παρουσία και η ένταση χρόνιου εμμένοντα μετεγχειρητικού πόνου στους 3 και 6 μήνες. Αποτελέσματα: Η ΟΜ είχε σημαντικά χαμηλότερη βαθμολογία NRS σε όλες τις χρονικές στιγμές, χαμηλότερη συνολική 24ωρη δόση τραμαδόλης και μεγαλύτερο μέσο χρόνο επίκλησης της πρώτης δόσης τραμαδόλης (p<0.05). Χρόνιος εμμένων μετεγχειρητικός πόνος (CPSP) αναφέρεται σε ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό ασθενών και των δύο ομάδων (60% στους 3 μήνες, 45% στους 6 μήνες). Η ΟΜ παρουσίασε μικρότερο ποσοστό ασθενών με υψηλού βαθμού CPSP στους 3 και 6 μήνες (p<0.001). Συμπεράσματα: Στην περιεγχειρητική περίοδο, ο υπερηχογραφικά κατευθυνόμενος ΑΔΛΠ παρέχει ασφαλή και αποτελεσματική μετεγχειρητική αναλγησία και ίσως μειώνει την επίπτωση και την ένταση του CPSP στους 3 και 6 μήνες μετά από αποκατάσταση κατάγματος ισχίου.