Αναίμακτη εκτίμηση της επίδρασης της υπέρτασης στην αιμοδυναμική της καρδιάς, της αορτής και του νεφρού

Abstract

Objective: To evaluate the relationship of increased renal resistive index (RRI) with augmentation index (AIx) and cardiac haemodynamics by means of mitral annular early diastolic velocity (E/e’) in untreated patients with essential hypertension. Moreover, the association of resistant hypertension (RHTN) with renal haemodynamics is unclear. Our aim was to evaluate differences in haemodynamic characteristics of patients with RHTN compared with patients with controlled hypertension (HTN) at the level of the heart, kidney and aorta.Design and Method: 310 newly diagnosed untreated patients with stage I–II essential hypertension [164 males, aged 51 years, office blood pressure (BP) = 142/88 mmHg], underwent ABPM and blood sampling for assessment of metabolic profile. Furthermore, we studied 50 patients with RHTN confirmed by ABPM and 50 controlled hypertensive patients matched for age and sex. All participants underwent renal Doppler ultrasound to determine the RRI, a complete echocardiographic study including measurements of diastolic function and evaluation of augmentation index.Results: Based on the mean value of RRI (0.600), hypertensives were classified into those with high and low RRI. Hypertensives with high RRI values compared to those with low values were older (56.4 vs 45.0 years, p < 0.001), had lower 24-hour diastolic BP (77 vs 85 mmHg, p < 0.001), higher levels of AIx (27 vs 18, p < 0.01), and higher values of E/e’ (9.7 vs 8, p < 0.001). Multiple regression analysis revealed that age, pulse pressure, E/e’ and pulse wave velocity were independent associated with RRI (R2 = 0.434, p < 0.001). Hypertensive patients with RHTN compared with those without RHTN had a significantly decreased E/A ratio (by 0.12, P = 0.043), an increased E/e’ ratio (by 3.1, P < 0.001), increased albumin-to-creatinine ratio levels (by 49 mg/g, P = 0.023) and a significantly higher RRI (by 0.078, P < 0.001) but similar augmentation index values (P = 0.79). Logistic regression revealed that presence of RHTN was the strongest predictor of an RRI more than 0.7 after controlling for other haemodynamic variables including blood pressure levels. Receiver-operator characteristic analysis revealed an area under the curve for prediction of RHTN by the RRI alone of 80.3% (95% confidence interval: 0.72–0.89, P < 0.001). An RRI cutpoint of 0.648 has a sensitivity of 78% and a specificity of 72% for prediction of RHTN.Conclusions: Increased vascular resistance of intrarenal arteries is associated with impaired aortic and cardiac haemodynamics, as reflected by increased AIx and E/e’ values. RRI may be considered a useful surrogate of haemodynamics in essential hypertension. In a well treated hypertensive population, patients with RHTN show more pronounced renal and cardiac haemodynamic dysfunction compared with patients with controlled HTN. A greater RRI seems to be associated with RHTN and may help identify such patients.

Εισαγωγή/σκοπός: Ο νεφρός παίζει καθοριστικό ρόλο στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) και η αιμοδυναμική του νεφρού μπορεί να εκτιμηθεί με έναν μη επεμβατικό και αναπαραγώγιμο δείκτη, το νεφρικό δείκτη αντίστασης (RRI). Σκοπός της μελέτης ήταν να αξιολογήσει τη σχέση της αιμοδυναμικής του νεφρού (RRI) με την αιμοδυναμική της καρδιάς (Ε/e’) και της αορτής (αυξητικός δείκτης, AIx) σε ασθενείς με ιδιοπαθή υπέρταση άνευ αγωγής. Επιπλέον, στόχος μας ήταν να αξιολογήσουμε τις διαφορές στα αιμοδυναμικά χαρακτηριστικά των ασθενών με ανθεκτική υπέρταση (RHTN) σε σύγκριση με τους υπερτασικούς με ρυθμισμένη ΑΠ στο επίπεδο της καρδιάς, του νεφρού και της αορτής.Υλικό και Μέθοδοι: 310 νεοδιαγνωσθέντες υπερτασικοί ασθενείς άνευ αγωγής [164 άνδρες, μέση ηλικία 51 έτη, ΑΠ ιατρείου = 142/88 mmHg] υπεβλήθησαν σε 24ωρη καταγραφή ΑΠ και λήψη δείγματος αίματος για προσδιορισμό του μεταβολικού προφίλ. Επιπλέον, Μελετήσαμε 50 ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια της RHTN και 50 υπερτασικούς ασθενείς με ρυθμισμένη ΑΠ που ελάμβαναν 3 ή λιγότερα αντιυπερτασικά φάρμακα. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε Doppler υπερηχογράφημα νεφρών για τον προσδιορισμό του RRI, εκτίμηση του AIx, καθώς και πλήρη υπερηχοκαρδιογραφική μελέτη συμπεριλαμβανομένου του λόγου του πρώιμου κύματος Ε της ταχύτητας στη μιτροειδή προς το κύμα e’ της ταχύτητας του μιτροειδικού δακτυλίου (Ε/e’).Αποτελέσματα: Με βάση τη διάμεση τιμή του RRI (0.600), οι υπερτασικοί ταξινομήθηκαν σε εκείνους με υψηλές και χαμηλές τιμές RRI. Οι υπερτασικοί με υψηλές τιμές RRI σε σύγκριση με εκείνους με χαμηλές τιμές ήταν πιο ηλικιωμένοι (56.4 vs 45 έτη, p < 0.001), είχαν χαμηλότερη 24ωρη διαστολική ΑΠ (77 vs 85 mmHg, p < 0.001), υψηλότερες τιμές AIx (27 vs 18%, p < 0.01), και υψηλότερες τιμές E/e’ (9.7 vs 8, p < 0.001). Η πολλαπλή ανάλυση παλινδρόμησης έδειξε ότι η ηλικία, η πίεση παλμού, ο λόγος E/e’ και η ταχύτητα του σφυγμικού κύματος συσχετίζονταν ανεξάρτητα με τον RRI (R2 = 0.434, p < 0.001). Οι υπερτασικοί με RHTN σε σύγκριση με εκείνους χωρίς RHTN εμφάνιζαν υψηλότερες τιμές RRI (κατά 0.078, p < 0,001) και τιμές E/e’ (κατά 3.1, p < 0.001) αλλά παρόμοιες τιμές του AIx (p = 0.79). Σε ένα μοντέλο λογιστικής παλινδρόμησης, η παρουσία της RHTN ήταν ο ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης της εμφάνισης του RRI με τιμή μεγαλύτερη από 0.7 μετά από έλεγχο για άλλες αιμοδυναμικές μεταβλητές συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων της ΑΠ. Η ανάλυση ROC αποκάλυψε μία AUC για την πρόβλεψη της RHTN από τον RRI της τάξεως του 80.3% (95% confidence interval 0.72–0.89, p < 0.001). Το σημείο διαχωρισμού 0.648 του RRI εμφάνιζε ευαισθησία 78% και ειδικότητα 72% για την πρόβλεψη της RHTN.Συμπεράσματα: Η αυξημένη αγγειακή αντίσταση στις ενδονεφρικές αρτηρίες σχετίζεται με επηρεασμένη αιμοδυναμική της καρδιάς και της αορτής, όπως αντικατοπτρίζεται από τις αυξημένες τιμές του AIx και του E/e’. Ο RRI θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα χρήσιμο υποκατάστατο της αιμοδυναμικής στην ιδιοπαθή υπέρταση. Σε μια ομάδα υπερτασικών ασθενών, η αιμοδυναμική του νεφρού και της καρδιάς σχετίζονται στενά με την παρουσία της RHTN. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι οι τιμές του RRI και του λόγου E/e’ θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την πρόβλεψη του ανεπαρκούς ελέγχου της ΑΠ στους υπερτασικούς ασθενείς.