Παραγωγή και χρήση στρατηγικών διδασκαλίας για τη συνεκπαίδευση μαθητών με ή χωρίς ειδικές ανάγκες

Abstract

Τhe study examines the Primary Education teachers’ attitudes towards the implementation of inclusive instructional strategies concerning the Special Needs Education Students. More specifically, it investigates the interactions between teachers characteristics (training, experience, attitudes, partnerships) and the implementation of the inclusive teaching practices, based on four dominant instructional models: behaviorism, social-cognitivism, structuralism, constructivism. The study employs empirical methods along with elements of qualitative and quantitative research approaches. The basic empirical research was conducted using a multiple choice questionnaire on a sample of 547 primary education teachers. The research findings showed that the teachers have developed positive attitudes on inclusion of the Special Needs Education Students, and that they use various teaching strategies based on the structural models (structural, constructivist). The research also indicated that there is a high and statistically significant degree of correlations between certain characteristics of teachers (training, experience, school, partnerships) and the teaching strategies applied for the inclusion of students with or without special education needs.

Η μελέτη διερευνά τις στάσεις των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης απέναντι στις στρατηγικές διδασκαλίας που εφαρμόζουν στη συνεκπαίδευση μαθητών με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Ειδικότερα, ερευνάται η αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτηριστικών των εκπαιδευτικών (κατάρτιση, εμπειρία, στάσεις, συνεργασίες) και της εφαρμογής των στρατηγικών διδασκαλίας με βάση τέσσερα κυρίαρχα διδακτικά μοντέλα : συμπεριφορισμός, κοινωνιογνωστισμός, δομισμός, εποικοδομισμός. Η μελέτη είναι εμπειρική και συνδύασε στοιχεία ποιοτικών και ποσοτικών ερευνητικών προσεγγίσεων. Η βασική έρευνα πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο στάσεων με κλειστές ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής σε δείγμα 547 εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν θετική στάση απέναντι στη συνεκπαίδευση και εφαρμόζουν ποικίλες στρατηγικές διδασκαλίας με έμφαση σε αυτές των δομικών μοντέλων (δομισμός, εποικοδομισμός). Διαπιστώθηκε επίσης υψηλός και στατιστικά σημαντικός βαθμός αλληλεπίδρασης μεταξύ ορισμένων χαρακτηριστικών των εκπαιδευτικών (κατάρτιση, εμπειρία, σχολείο, συνεργασίες) και των στρατηγικών διδασκαλίας που εφαρμόζουν κατά τη συνεκπαίδευση των μαθητών με και χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.