Η αποτελεσματικότητα της τροποποίησης παραγόντων κινδύνου στην εμφάνιση της πνευμονίας σχετιζόμενης με τον αναπνευστήρα

Abstract

Introduction: VAP is the most common hospital-acquired infection. It isresponsible for at least 25% of the total hospital-acquired infections and formore than 50% of the antibiotics used. VAP attributable mortality is more than30% in ICU’s.Aim of the study: To investigate the predisposition factors and effects of VAPin two ICU’s of an Athens general hospital.Methodology: The present sturdy was conducted in the ICU’s of a generalhospital in the course of 2 years. During this period, 1097 patients wereadmitted. For every patient an “admission form” was completed and theirAPACHE II and SAPS III scores were calculated. Patients were monitored untiltheir exit from the ICU or for a maximum of 30 days. In total, 362 patients wereincluded in the study (247♂/115♀).Results: From the 362 total patients that met the study’s inclusion criteria, 74developed VAP. VAP rate was found to be 21.6 /1000 and was decreased to11.6 /1000 ventilator days after the intervention period. ICU length of staydecreased from 36 to 27 days (p=0.04) and duration of mechanical ventilationdecreased from 26 to 21 days (p=0.06).Conclusions: VAP rates observed in this study were considerably higher thanthe ones reported in literature. However, the implementation of a staff educationstrategy together with the use of a ventilator bundle decreased VAP incidenceas well as ICU length of stay. This makes necessary the implementation of acontinuing and broader staff education protocol, which, together with the “VAPbundle” will further decrease the VAP rates.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η VAP (Ventilator-Associated Pneumonia) είναι η πιο συχνή από τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Η λοίμωξη αυτή αποτελεί το 25% του συνόλου των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων κι ευθύνεται για παραπάνω από το 50% των χρησιμοποιούμενων αντιβιοτικών, ενώ ο αποδοτέος κίνδυνος θνησιμότητας ξεπερνά το 30% των θανάτων στη ΜΕΘ.ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της επίπτωσης της VAP σε ΜΕΘ Γενικού Νοσοκομείου Αττικής και η υπόθεση ότι η εφαρμογή ενός πρωτοκόλλου εκπαίδευσης του προσωπικού σε συνδυασμό με μία δέσμη μέτρων συμβάλλουν στη μείωση της συχνότητας της νόσου.ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Η συνολική διάρκεια της μελέτης ήταν 2 έτη. Στο διάστημα αυτό εισήχθησαν 1097 ασθενείς στις υπό μελέτη ΜΕΘ. Για κάθε ασθενή γινόταν υπολογισμός των APACHE II και SAPS III scores και καταγραφή παραγόντων κινδύνου. Οι ασθενείς παρακολουθούνταν μέχρι την έξοδό τους από την ΜΕΘ ή για μέγιστο χρονικό διάστημα 30 ημερών. Συλλέχθηκαν 362 συνολικά ασθενείς (247♂/115♀).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 362 ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια εισαγωγής, 74 εμφάνισαν VAP. Η επίπτωση της VAP ήταν 21,6 /1.000 ημέρες αναπνευστήρα πριν την παρέμβαση και μειώθηκε στο 11,6 /1.000 ημέρες αναπνευστήρα μετά την παρέμβαση. Δύο ακόμη θετικά αποτελέσματα της παρούσας μελέτης ήταν η στατιστικά σημαντική μείωση (p = 0,04) της μέσης διάρκειας παραμονής των ασθενών με VAP στη ΜΕΘ από 36 σε 27 ημέρες και η μείωση της μέσης διάρκειας του μηχανικού αερισμού από 26 σε 21 ημέρες (p= 0,06). Η συνολική συμμόρφωση στη «δέσμη μέτρων» αυξήθηκε από 6% σε 26% (p<0,001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η επίπτωση της VAP που παρατηρήθηκε στη μελέτη ήταν ιδιαίτερα αυξημένη σε σχέση με τη βιβλιογραφία. Η εκπαίδευση του προσωπικού σε συνδυασμό με την εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων, συνέβαλαν στη μείωση της εμφάνισης της νόσου. Κατά συνέπεια αυτό οδηγεί στην ανάγκη συνεχιζόμενης και καλύτερης εκπαίδευσης η οποία θα βοηθήσει στη περεταίρω μείωση των ποσοστών της νόσου.