Περίληψη
Εισαγωγή: Η μυϊκή αδυναμία της ΜΕΘ (ICU acquired Weakness - ICUaW) αποτελεί μια συχνή επιπλοκή της νοσηλείας στη ΜΕΘ με κύριο κλινικό χαρακτηριστικό την μυϊκή αδυναμία. Η επίπτωση του συνδρόμου στη λειτουργικότητα και τη ποιότητα ζωής μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ έχει μελετηθεί περιορισμένα. Μέχρι σήμερα δεν έχει προταθεί κάποια θεραπευτική μέθοδος. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης του Ηλεκτρικού Νευρομυικού Ερεθισμού (ΗΝΜΕ) και ενός προγράμματος άσκησης στη μυϊκή ισχύ ασθενών με ICUaW μετά την έξοδο τους από τη ΜΕΘ, καθώς και η παρακολούθηση της εξέλιξης τόσο της ποιότητας ζωή όσο και της λειτουργικότητας των ασθενών με αυτή τη νευρομυική επιπλοκή μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Μεθοδολογία: 878 διαδοχικοί ασθενείς οι οποίοι εξήλθαν από τη ΜΕΘ αξιολογήθηκαν. Από αυτούς 128 ασθενείς, 36 με ICUaW, εισήχθησαν στη μελέτη (κριτήρια εισαγωγής: α. Παραμονή σε μηχανικό αερισμό > 72 ώρες, β. Δυνατότητα να εκτελέσουν απλές εντολές). Στην έξοδο τους από τη ΜΕΘ οι ασθενε ...
Εισαγωγή: Η μυϊκή αδυναμία της ΜΕΘ (ICU acquired Weakness - ICUaW) αποτελεί μια συχνή επιπλοκή της νοσηλείας στη ΜΕΘ με κύριο κλινικό χαρακτηριστικό την μυϊκή αδυναμία. Η επίπτωση του συνδρόμου στη λειτουργικότητα και τη ποιότητα ζωής μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ έχει μελετηθεί περιορισμένα. Μέχρι σήμερα δεν έχει προταθεί κάποια θεραπευτική μέθοδος. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης του Ηλεκτρικού Νευρομυικού Ερεθισμού (ΗΝΜΕ) και ενός προγράμματος άσκησης στη μυϊκή ισχύ ασθενών με ICUaW μετά την έξοδο τους από τη ΜΕΘ, καθώς και η παρακολούθηση της εξέλιξης τόσο της ποιότητας ζωή όσο και της λειτουργικότητας των ασθενών με αυτή τη νευρομυική επιπλοκή μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Μεθοδολογία: 878 διαδοχικοί ασθενείς οι οποίοι εξήλθαν από τη ΜΕΘ αξιολογήθηκαν. Από αυτούς 128 ασθενείς, 36 με ICUaW, εισήχθησαν στη μελέτη (κριτήρια εισαγωγής: α. Παραμονή σε μηχανικό αερισμό > 72 ώρες, β. Δυνατότητα να εκτελέσουν απλές εντολές). Στην έξοδο τους από τη ΜΕΘ οι ασθενείς με ICUaW τυχαιοποιήθηκαν κατά επίπεδα (ηλικία & MRC) στην ομάδα ΗΝΜΕ (N=17) ή στην ομάδα ελέγχου (N=19). Η MRC μυϊκής ισχύος (Medical Research Council) χρησιμοποιήθηκε για τη διάγνωση της ICUAW στην έξοδο από τη ΜΕΘ από δύο ανεξάρτητους αξιολογητές. Η αξιολόγηση της μυϊκής ισχύος έγινε με την MRC μυϊκής ισχύος και με τη δυναμομέτρηση χειρός κάθε 7 ημέρες μέχρι την έξοδο από το νοσοκομείο καθώς 3 και 6 μήνες μετά με επίσκεψη στο σπίτι. Η κλίμακα FIM (Functional Independence Measure) χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της λειτουργικότητας ενώ για την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια Nottingham Health Profile (NHP) στην έξοδο από τη ΜΕΘ και το νοσοκομείο καθώς 3 και 6 μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, και το Sf-36, 3 και 6 μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.Αποτελέσματα: Στους ασθενείς με ICUaW (n=36) η σχετική διαφορά ΔMRC% φαίνεται να είναι μεγαλύτερη στην ομάδα ΗΝΜΕ στη πρώτη εβδομάδα μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ (n=35) ενώ υπάρχει στατιστική σημαντικότητα υπέρ της ομάδας ΗΝΜΕ 2 εβδομάδες (n=31) μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ (33%±31% vs. 18%±15%, p=0.07, 59%±54% vs. 30%±20%, p=0.05, αντίστοιχα). Τρείς μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο (n=15) η ΔMRC% εξακολουθεί να είναι σημαντικά μεγαλύτερη στην ομάδα ΗΝΜΕ έναντι της ομάδας ελέγχου [103%(55-400) vs. 47%(32-59) p<0,05, αντίστοιχα] και ειδικότερα στα κάτω άκρα [161% (59-417) vs. 35% (25-52) , p<0,05 αντίστοιχα].Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης τον βραχυχρόνιων και των μακροχρόνιων επιπτώσεων της ICUaW ήταν τα εξής: οι ασθενείς με ICUaW εξακολουθούν να έχουν χαμηλή μυϊκή ισχύ έναντι αυτών χωρίς στην έξοδο από το νοσοκομείο [53 (49-56) vs. 59 (58-60) n=112, p<0,001]. Τρείς και 6 μήνες μετά η MRC φαίνεται να έχει επανέλθει τόσο στους ασθενείς με ICUaW όσο και σε αυτούς χωρίς. Οι ασθενείς παρουσίασαν χαμηλότερη μυϊκή ισχύ μετά από αξιολόγηση αυτής με τη δυναμομέτρηση χειρός και στα δύο χέρια, στην έξοδο από τη ΜΕΘ, το νοσοκομείο, 3 και 6 μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.Τέλος οι ασθενείς με ICUaW παρουσίασαν χαμηλότερη FIM στην έξοδο από το νοσοκομείο, 3 και 6 μήνες μετά και χαμηλότερη ποιότητα ζωής μετά από αξιολόγηση αυτής με τα ερωτηματολόγια NHP και Sf-36, 3 και 6 μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο.Συμπεράσματα: Η εφαρμογή του ΗΝΜΕ συμπληρωματικά με ένα πρόγραμμα αποκατάστασης σε ασθενείς με ICUaW δεν παρουσίασε σημαντική διαφορά στην αξιολόγηση της μυϊκής ισχύος στην έξοδο από το νοσοκομείο, 3 και 6 μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Φάνηκε σημαντικότερη βελτίωση της μυϊκής ισχύος στην ομάδα παρέμβασης έναντι της ομάδας ελέγχου στη δεύτερη εβδομάδα μετά την έξοδο από τη ΜΕΘ καθώς και 3 μήνες μετά την έξοδο από το Νοσοκομείο.Η παρουσία της ICUaW επηρεάζει τόσο την λειτουργικότητα όσο και την ποιότητα ζωής μετά την έξοδο από το νοσοκομείο αρκετούς μήνες μετά. Η μυϊκή ισχύς των ασθενών με ICUaW μετά την αξιολόγηση της με την MRC και τη δυναμομέτρηση χειρός, βελτιώθηκε 6 μήνες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, στην έξοδο όμως από το νοσοκομείο ήταν σημαντικά χαμηλότερη έναντι αυτών χωρίς τη νόσο.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
Introduction: ICU acquired Weakness (ICUaW) is a common complication of critical illness presenting with muscle weakness. The functional ability and quality of life of patients in relation to the presence of ICUaW after their discharge from the Intensive Care Unit (ICU) has not been extensively studied. No therapeutic tool has been proposed so far for ICUaW. The aim of our study was to investigate the effects of Neuromuscular electrical stimulation and individualized rehabilitation on muscle strength of patients with ICUaW after ICU discharge, and the assessment of quality of life and functional ability of patients with this neuromuscular complication after hospital discharge.Methods: 878 consecutive patients who had been discharged from the ICU were evaluated and 128 of them, 36 with ICUaW, were eligible (inclusion criteria: a. in mechanical ventilation> 72hours, b. a cognitive status that allows assessment) for the study. Following ICU discharge patients with ICUaW were randomly assi ...
Introduction: ICU acquired Weakness (ICUaW) is a common complication of critical illness presenting with muscle weakness. The functional ability and quality of life of patients in relation to the presence of ICUaW after their discharge from the Intensive Care Unit (ICU) has not been extensively studied. No therapeutic tool has been proposed so far for ICUaW. The aim of our study was to investigate the effects of Neuromuscular electrical stimulation and individualized rehabilitation on muscle strength of patients with ICUaW after ICU discharge, and the assessment of quality of life and functional ability of patients with this neuromuscular complication after hospital discharge.Methods: 878 consecutive patients who had been discharged from the ICU were evaluated and 128 of them, 36 with ICUaW, were eligible (inclusion criteria: a. in mechanical ventilation> 72hours, b. a cognitive status that allows assessment) for the study. Following ICU discharge patients with ICUaW were randomly assigned to daily NMES sessions and individualized rehabilitation (NMES group N=17) or to control group (N=19). The Medical Research Council (MRC) score for clinical assessment of muscle Strength was used for the diagnosis of ICUaW at ICU discharge by two independent investigators. Muscle strength was evaluated with MRC and Hand Drip dynamometry every 7 days until their discharge from the hospital, 3 and 6 months after hospital discharge by home visit. The FIM (Functional Independence Measure) was used to evaluate the functional ability while HRQoL (Health Related Quality of Life) was assessed by Nottingham Health Profile (NHP) at ICU, hospital discharge, 3 and 6 months after, and by Sf-36 questionnaire, 3 and 6 months after hospital discharge.Results: In patients with ICUaW (n=36) ΔMRC% tended to be higher in the NMES group, one week (n=35) post ICU discharge and was significantly higher two weeks (n=31) after ICU discharge (33%±31% vs. 18%±15%, p=0.07, 59%±54% vs. 30%±20%, p=0.05, respectively). Three months after hospital discharge (n=15) ΔMRC% remained higher at the NMES group (203%±230% vs. 47%±20% p<0,05, respectively) and especially at the lower extremities [161% (59-417) vs. 35% (25-52) , p=0,01 respectively).The results from the assessment of the short and long term outcomes of the ICUaW are: Patients with ICUaW continued to have low MRC at their discharge from the hospital [53 (49-56) vs. 59 (58-60) n=112, p<0,001]. Three and 6 months after, the MRC appeared to have been restored to patients with ICUAW and in those without. Patients who developed ICUaW had statistically significantly lower Hand grip dynamometry in both hands at hospital discharge, 3 and 6 months after.Finally patients with ICUaW have significantly lower FIM score at hospital discharge, 3 and 6 months after hospital discharge, and lower quality of life after the assessment by NHP and Sf-36 questionnaires, 3 and 6 months after hospital discharge. Conclusions: NMES and personalized physiotherapy in patients with ICUaW did not result in greater improvement of muscle strength at hospital discharge, 3 and 6 months after. Muscle strength was improved in patients with ICUaW at the intervention group, in the second week of recovery period and 3 months after hospital discharge.The appearance of ICUaW affects the patient’s mobility and quality of life after their discharge from the hospital and persists for several months after. The muscle strength as assessed with MRC scale and Hand grip dynamometry tended to remain lower in patients with ICUaW at hospital discharge, however it improved after 6 months.
περισσότερα