Φαρμακογενωμική στα αδενοκαρκινώματα πνεύμονα: Μελέτη των RRM1, RRM2, BRCA1 σαν προβλεπτικοί παράγοντες απάντησης στη θεραπεία πρώτης γραμμής με docetaxel-gemcitabine: Κλινική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της ανωτέρω θεραπείας στους ηλικιωμένους.

Abstract

Aim 1: A phase II study was conducted in order to evaluate the efficacy of docetaxel/gemcitabine (DG) combination in elderly patients with lung adenocarcinomas. Seventy seven patients were enrolled. One (1.3%) complete and 23 (29.9%) partial responses were achieved (intention to treat analysis OR 31.2% 95% CI 20.82-41.51%) whereas tumor growth control was achieved in 53.3% of patients. The median TTP was 4.1 months, the median overall survival 9.4 months and the 1 and 2 year survival rate 37.9% and 10.7%. The DG regimen is an active and well tolerated front line chemotherapy for elderly patients with lung adenocarcinomas. Aim 2a: The mRNA expression of RRM1 and RRM2 in tumours from lung adenocarcinoma patients treated with docetaxel/gemcitabine was assessed and the results correlated with clinical outcome. RMM1 and RMM2 mRNA levels were determined by quantitative real time. PCR Amplification was successful in 42 (79%) of 53 enrolled patients. Low levels of RRM2 mRNA were associated with response to treatment (P=0.001). Patients with the lowest expression levels of RRM1 had a significantly longer time to progression (P=0.044) and overall survival (P=0.02) than patients with the highest levels. Patients with low levels of both RRM1 and RRM2 had a significantly higher response rate (60 vs 14.2% P=0.049) time to progression (9.9 vs 2.3 months P=0.003) and overall survival (15.4 vs 3.6 P=0.031) than patients with high levels of both RRM1 and RRM2 RRM1 and RRM2 mRNA expression in lung adenocarcinoma tumours is associated with clinical outcome to docetaxel/gemcitabine. Aim 2b: We have retrospectively examined the effect of RRM1, RRM2 and BRCA1 expression on outcome to gemcitabine plus docetaxel in advanced non-small cell lung cancer (NSCLC) patients. Tumor samples were collected from 102 chemotherapy naive advanced NSCLC patients. RRM1, RRM2 and BRCA1 mRNA levels were assessed by quantitative PCR and correlated with response time to progression and survival. As BRCA1 levels increased the probability of response increased (OR 1.09, p=0.01) and the risk of progression decreased (HR 0.99, p=0.36). As RRM1 and RRM2 levels increased the probability of response decreased (RRM1 OR 0.97, p=0.82, RRM2 OR 0.94 p=0.0001) and the risk of progression increased (RRM1, HR 1.02 p=0.001, RRM2 HR 1.005 p=0.01). An interaction observed between BRCA1 and RRM1 allowed patients to be classified in three risk groups according to combinations of gene expression levels with times to progression of 10.13, 4.17 and 2.30 months (p=0.001). Low BRCA1 expression was the only factor significantly associated with longer time to progression in 31 patients receiving cisplatin based second line therapy. The mRNA expression of BRCA1, RRM1 and RRM2 is potentially a useful tool for selecting NSCLC patients for individualized chemotherapy.

Στόχος 1: Πολυκεντρική μελέτη φάσης II και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του συνδυασμού docetaxel και gemcitabine ως πρώτης γραμμής Χ/Θ σε ηλικιωμένους ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα. 77 ασθενείς >70 ετών εντάχθηκαν στη μελέτη. 1 ασθενής εμφάνισε πλήρη ανταπόκριση (1.3%) και 23 ασθενείς (29.9%) εμφάνισαν μερική ανταπόκριση [OR 0.31 (95%CI 0.21 0.42)] ενώ έλεγχος της νόσου επιτεύχθηκε στο 53.3%. Το διάμεσο διάστημα ελεύθερο προόδου νόσου ήταν 4.1 μήνες η διάμεση επιβίωση 9.4 μήνες και η μονοετής και διετής επιβίωση 37.9% και 10.7% αντίστοιχα. Η προοπτική αυτή μελέτη έδειξε ότι η χημειοθεραπεία 1ης γραμμής με docetaxel/gemcitabine είναι αποτελεσματική στους ηλικιωμένους ασθενείς με μεταστατικό ή τοπικά προχωρημένο αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα. Στόχος 2α: Να αξιολογηθούν τα επίπεδα έκφρασης mRNA των υποομάδων RRM1 και RRM2 και να συσχετιστούν με τα κλινικά αποτελέσματα σε ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα πνεύμονα που θεραπεύονται με το συνδυασμό docetaxel και gemcitabine ως Χ/Θ 1ης γραμμής. Για να μελετήσουμε την έκφραση των γονίδιων RRM1 και RRM2 απομονώθηκε RNA από το υλικό του όγκου μετά από μικροτεμαχισμό με laser. Η ποσοτικοποίηση του εξαγόμενου RNA έγινε με RT-PCR. Στη μελέτη εντάχθηκαν 53 ασθενείς. Όταν οι ασθενείς ταξινομήθηκαν ανάλογα με την έκφραση RRM1 και RRM2 οι 10 ασθενείς με χαμηλά επίπεδα των mRNA RRM1 και RRM2 είχαν υψηλότερες απαντήσεις, ΤΤΡ και συνολική επιβίωση συγκριτικά με τους 7 ασθενείς με υψηλά επίπεδα και των δυο γονίδιων (απαντήσεις 60% vs 14.2%, p=0.049; time to progression: 9.9 vs 2.3 μήνες, p=0.003; συνολική επιβίωση: 15.4 vs 3.6 μήνες, p=0.031). Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι τα υψηλά επίπεδα έκφρασης mRNA RRM2 σχετίζονταν σημαντικά με πτωχή απάντηση. Η μελέτη αυτή έδειξε για πρώτη φορά μια θετική σχέση μεταξύ της έκφρασης mRNA της RRM2 και της απάντησης σε συνδυασμό βασισμένο στη gemcitabine σε ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα του πνεύμονα. Στόχος 2β: Να αξιολογηθούν τα επίπεδα έκφρασης mRNA των BRCA1, RRM1 και RRM2 και να συσχετιστούν με τη κλινική απάντηση σε Χ/Θ 1ης γραμμής με docetaxel και gemcitabine σε ασθενείς με μη-μικροκυτταρικό καρκίνο πνεύμονα. Η μεθοδολογία κατεργασίας των δειγμάτων είναι όμοια με την περιγραφείσα ανωτέρω. Κλινικά δεδομένα και εξαγωγή RNA για τα γονίδια BRCA1, RRM1 και RRM2 επιτεύχθηκε σε 96 δείγματα. Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε 3 ομάδες ανάλογα με τον κίνδυνο προόδου νόσου βασισμένοι στην αλληλεπίδραση των επίπεδων mRNA BRCA1 και mRNA RRM1. 24 ασθενείς ήταν στη χαμηλού κινδύνου ομάδα, 42 ασθενείς στην ενδιάμεσου κίνδυνου ομάδα και 30 ασθενείς στην υψηλού κίνδυνου ομάδα. Το διάμεσο ΤΤΡ ήταν 10.13 μήνες για τους ασθενείς χαμηλού κίνδυνου 4.17 μήνες για τους ασθενείς ενδιάμεσου κίνδυνου και 2.3 μήνες για τους ασθενείς υψηλού κίνδυνου (p=0.001). Η έκφραση των RRM1, RRM2, BRCA1 αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για την εξατομικευμένη θεραπεία ασθενών με ΜΜΚΠ.