Η έκφραση του OCT-4 και DAZL στις καλοήθειες παθήσεις του μαστού και σε καρκίνο του μαστού

Abstract

Purpose:This study aims to detect the presence and expression of the Oct-4 and Dazl genes in benign diseases and cancerous breast tumors using two different laboratory methods. It also aims to determine the diagnostic value of anti-Müllerian hormone AMH in relation to 5-year recurrence-free and metastases-free survival after surgical removal.Material – Method:The study population consisted of 18 patients who had undergone radical modified or simple mastectomy surgery after a diagnosis of benign disease or breast cancer. For the detection and quantification of the Oct-4 and Dazl genes, both the Real-time qPCR technique with the LightCycler 480 machine and the immunohistochemistry technique using the Benchmark ULTRA VENTANA machine, where an automatic staining technique is performed, were performed. Finally, the hormonal determination of the AMH of the samples was done using the AMH Gen II Elisa.Results:The expression of both genes was negative by immunohistochemistry. Contrasted with the real-time polymerase chain reaction method all samples showed positive expression of the Oct-4 gene and 4 of 13 for the Dazl gene. 83% of the women in the study survived five years after surgical removal without developing any disease recurrence or cancer metastases, and during that time they had low levels of anti-Müllerian hormone in their blood serum.Conclusions:The present work showed that the results of the two laboratory methods aimed at determining the expression of the Oct-4 and Dazl genes in samples of benign diseases and breast cancer do not agree with each other. However, real-time qPCR detected a barely detectable expression of the Dazl gene and demonstrated a higher expression of the Oct-4 gene in grade 2 invasive lobular carcinoma samples compared to fibroadenomas and non-invasive lobular carcinomas and higher than 67 % of specimens involving invasive serous carcinomas. We therefore conclude that the Oct-4 gene is more expressed in cancer cells and mainly in glandular lobes than in breast ducts, suggesting that cancer cells, as they divide uncontrollably, may use the undifferentiated phenotype characteristic of stem cells, as a result of functional cooperation of Oct-4, Sox2 and Nanog.

Σκοπός: Η μελέτη αυτή στοχεύει στην ανίχνευση παρουσίας και έκφρασης των γονιδίων Oct-4 και Dazl σε καλοήθεις παθήσεις και καρκινικούς όγκους του μαστού με τη χρήση δυο διαφορετικών εργαστηριακών μεθόδων. Επίσης, στοχεύει στον προσδιορισμό της διαγνωστικής αξίας της αντιμυλλέριου ορμόνης ΑΜΗ σε συσχέτιση με την 5ετή επιβίωση χωρίς υποτροπές και μεταστάσεις μετά τη χειρουργική αφαίρεση.Υλικό – Μέθοδος:Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 18 ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ριζικής τροποποιημένης ή απλής μαστεκτομής ύστερα από διάγνωση καλοήθους παθήσεος ή καρκίνου του μαστού. Για την ανίχνευση και τον ποσοτικό προσδιορισμό των γονιδίων Oct-4 και Dazl εκτελέσθηκε τόσο η τεχνική της Real-time qPCR με το μηχάνημα LightCycler 480 όσο και η τεχνική της ανοσοϊστοχημείας με τη χρήση του μηχανήματος Benchmark ULTRA VENTANA, όπου πραγματοποιείται αυτόματη τεχνική χρώσεων. Τέλος, ο ορμονικός προσδιορισμός της ΑΜΗ των δειγμάτων έγινε με τη χρήση της ΑΜΗ Gen ΙΙ Elisa.Αποτελέσματα:Η έκφραση και των δυο γονιδίων ήταν αρνητική με τη μέθοδο της ανοσοϊστοχημείας. Αντιθετικά με τη μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης σε πραγματικό χρόνο όλα τα δείγματα έδειξαν θετική έκφραση του γονιδίου Oct-4 και 4 στα 13 για το γονίδιο του Dazl. Το 83% των γυναικών που συμμετείχαν στη μελέτη επιβίωσαν στην πενταετία μετά τη χειρουργική αφαίρεση χωρίς να εμφανίσουν κάποια υποτροπή της νόσου ή μεταστάσεις καρκίνου και εμφάνισαν εκείνη την χρονική περίοδο χαμηλά επίπεδα της αντιμυλλέριου ορμόνης στον ορό αίματος τους. Συμπεράσματα:Η παρούσα εργασία έδειξε ότι δεν συμφωνούν μεταξύ τους τα αποτελέσματα των δυο εργαστηριακών μεθόδων με στόχο τον προσδιορισμό έκφρασης των γονιδίων Oct-4 και Dazl σε δείγματα καλοηθών παθήσεων και καρκίνου του μαστού. Ωστόσο, με τη μέθοδο της Real-time qPCR εντοπίσθηκε μια ελάχιστα ανιχνεύσιμη έκφραση του γονιδίου Dazl και αποδείχθηκε μεγαλύτερη έκφραση του γονιδίου Oct-4 στα δείγματα διηθητικών λοβιακών καρκινωμάτων grade 2 σε σύγκριση με τα ινοαδενώματα και τα μη διηθητικά πορογενή καρκινώματα και υψηλότερη από το 67% των δειγμάτων που αφορούσαν διηθητικά πορογενή καρκινώματα. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το γονίδιο Oct-4 εκφράζεται περισσότερο στα καρκινικά κύτταρα και κυρίως των αδενικών λοβίων από ότι στους πόρους των μαστών υποδηλώνοντας πως τα καρκινικά κύτταρα καθώς διαιρούνται ανεξέλεγκτα πιθανόν να χρησιμοποιούν το χαρακτηριστικό του αδιαφοροποίητου φαινοτύπου που διαθέτουν τα βλαστικά κύτταρα, ως αποτέλεσμα λειτουργικής συνεργασίας των Oct-4, Sox2 και Nanog.Η παρακολούθηση των γυναικών μετά από 5 έτη από τη χειρουργική μαστεκτομή επιβεβαίωσε την παγκόσμια βιβλιογραφία για τις βελτιώσεις που έχουν επέλθει στις θεραπευτικές αγωγές, καθώς 15 στις 18 γυναίκες δεν εκδήλωσαν κάποια υποτροπή της νόσου. Σε αντίθεση, οι μετρήσεις της αντιμυλλέριου ορμόνης μετά την 5ετή επιβίωση, εκτός από αυτή μιας ασθενής με ινοαδένωμα ηλικίας 20 ετών, κυμαίνονταν εντός των φυσιολογικών τιμών και έτσι δε μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε τα ευρήματα άλλων εργασιών που δηλώνουν χαμηλότερα επίπεδα και κατά συνέπεια μειωμένη ωοθηκική λειτουργία σε επιζώντες παθήσεων του μαστού.