International expansion of small and medium-sized enterprises: a strategic decision-making approach

Abstract

Considered as one of the most profound business phenomena, the International Expansion of the firms has received uninterrupted attention by academics and managers over the last decades. This is attributed to more and more enterprises competing beyond the domestic market with the aim to enhance firm competitiveness and performance outcomes. Researchers have indicated that the cross-border expansion has significant long-term implications and thus, they have exploited several theoretical perspectives to explain it. Recent contributions in International Business (Surdu, Greve and Benito, 2020; Delios, 2017; Buckley, Doh and Benischke, 2017) postulate that although considerable theoretical progress has been made, there is strong argumentation against research continuing in the same fashion. Indeed, the dominant theoretical underpinnings in the field, initiating from the early neoclassical economics to the extensively applied Transactions Costs economics (or the relative Internalization theory) and the Uppsala model have provided insights for the Internationalization decision. However, the critical body of research still approaches organizations as “black boxes”, applying a sterile economic perspective that does not consider the realism of behavior on the investigation of the phenomenon (Dimitratos et al., 2011). Further, it has devotedly focused on the examination of the large Multinational Enterprises (Delios, 2017) despite the resounding emergence of the Small and Medium-Sized Enterprises (SMEs) in the international markets (e.g Elbanna, Hsieh and Child, 2020).The present study utilized the Behavioral Theory of the firm to shed more light on SME International Expansion, focusing on a pivotal decision, the International Entry Modes choice and its implications. International Business has pointed out that the selection of the appropriate International Entry Mode constitutes the cornerstone of the foreign expansion (Zhao, Ma and Yang, 2017; Bruneel and De Cock, 2016). Evidence for the long-term influence of the Entry Modes on the firm renders this choice a prominent strategic decision. Still, among empirical studies in the field, the strategic perspective is largely omitted. That is, we have scarce evidence on the question of “how” firms decide upon the adopted strategic entry modes (i.e the strategic decision-making processes) and “what” are the international market performance results (Bruneel and De Cock, 2016; Brouthers and Hennart, 2007). Within the context of the SME international expansion, the current doctoral study attempts to examine: (i) What is the relationship between the Strategic Decision-Making Processes and the International Entry Modes? (ii) What is the relationship between the International Entry Modes and the International Performance? The identified research gaps articulated in the research questions emerge as a sequence of relationships that urged the examination of a neglected relational path in the SME international expansion. That is, the investigation of the SME International Performance with the conjoint consideration of the “process” and the “content” components of Strategy. Hence, without disregarding a direct linkage of Strategic Decision-Making Processes and International Performance, we proceeded in investigating an emergent path: (iii) What is the impact of the Strategic Decision-Making Processes on the International Performance through the International Entry Modes, within the context of the SME international expansion?To test the hypothesized relationships, we conducted a questionnaire-based empirical research in a sample of Greek internationalized SMEs that resulted in the collection of 153 usable observations. Data was analyzed via structural equation modeling (path analysis) and the findings provided empirical evidence to support a “back to basics” point of view. Departing from the more contemporary approach in SME decision-making that rather favors Intuitive processes, we found evidence to support that Rationality results in propitious International Performance through the strategic choice of non-equity modes of international entry.To further comprehend the phenomenon, we conducted a post-hoc analysis. Beyond the questions of “how” and “what”, we examined the aspect of “when”. Upon that, we scrutinized the conditional effect of early internationalization on the examined mediation model (employing a moderated mediation analysis).

H Διεθνής Επέκταση, ως ένα από τα πιο σημαντικά επιχειρησιακά φαινόμενα, έχει λάβει αδιάλειπτη προσοχή από ακαδημαϊκούς και διοικητικά στελέχη τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται πέρα από την εγχώρια αγορά, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη βελτίωση της επίδοσή τους. Η έρευνα έχει καταδείξει ότι η επέκταση εκτός συνόρων έχει σημαντικές μακροπρόθεσμες συνέπειες και ως εκ τούτου, έχει αξιοποιήσει πολλές διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις προκειμένου να εξηγήσει το φαινόμενο. Χωρίς να αγνοεί την πρόοδο που έχει σημειωθεί, η πρόσφατη έρευνα στο χώρο των Διεθνών Επιχειρήσεων (Surdu, Greve and Benito, 2020; Delios, 2017; Buckley, Doh and Benischke, 2017) υποστηρίζει την ανάγκη αλλαγής της θεωρητικής οπτικής. Πράγματι, τα κυρίαρχα θεωρητικά ερείσματα στο πεδίο, ξεκινώντας από τα πρώιμα νεοκλασικά οικονομικά έως τα εκτενώς εφαρμοζόμενα οικονομικά Κόστους Συναλλαγών (ή τη θεωρία Εσωτερικοποίησης) και το μοντέλο της Ουψάλα, έχουν συνεισφέρει στην γνώση για την απόφαση της Διεθνοποίησης. Ωστόσο, το κρίσιμο σώμα της έρευνας εξακολουθεί να προσεγγίζει τους οργανισμούς ως «μαύρο κουτί», εφαρμόζοντας μια αποστειρωμένη οικονομική οπτική που δεν λαμβάνει υπόψη το ρεαλισμό της συμπεριφοράς στη διερεύνηση του ζητήματος (Dimitratos et al., 2011). Επιπλέον, η ερευνητική προσπάθεια έχει επικεντρωθεί αφοσιωμένα στην εξέταση των μεγάλων Πολυεθνικών Επιχειρήσεων (Delios, 2017) παρά την ηχηρή εμφάνιση των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στις διεθνείς αγορές (π.χ. Elbanna, Hsieh and Child, 2020).Η παρούσα μελέτη χρησιμοποίησε τη ‘Συμπεριφορική Θεωρία της Εταιρείας’ για να κατανοήσει περισσότερο τη διεθνή επέκταση των ΜΜΕ, εστιάζοντας σε μια κομβική απόφαση, την επιλογή Διεθνών Μορφών Εισόδου και τις συνέπειές της. Η έρευνα στις Διεθνείς Επιχειρήσεις έχει επισημάνει ότι η επιλογή της κατάλληλης Μορφής Εισόδου στις αγορές του εξωτερικού, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Διεθνούς Επέκτασης (Zhao, Ma and Yang, 2017· Bruneel and De Cock, 2016). Τα στοιχεία για τη μακροπρόθεσμη επιρροή των Μορφών Εισόδου στα αποτελέσματα των εταιρειών, καθιστούν αυτήν την επιλογή μια εξέχουσα στρατηγική απόφαση. Ωστόσο, μεταξύ των εμπειρικών μελετών στο πεδίο, η προσέγγιση του φαινομένου από την οπτική της στρατηγικής παραλείπεται σε μεγάλο βαθμό. Ως εκ τούτου, έχουμε ελάχιστα στοιχεία σχετικά με το ερώτημα «πώς» οι εταιρείες αποφασίζουν σχετικά με τις διαφορετικές μορφές στρατηγικής εισόδου που υιοθετούν (δηλαδή, σχετικά με τις στρατηγικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων) και «τι» αποτελέσματα έχουν στην επίδοσή τους στη διεθνή αγορά (Bruneel and De Cock, 2016· Brouthers και Hennart, 2007).Στο πλαίσιο της Διεθνούς Επέκτασης των ΜΜΕ, η τρέχουσα διδακτορική μελέτη επιχειρεί να εξετάσει: (i) Ποια είναι η σχέση των Διαδικασιών Λήψης Στρατηγικών Αποφάσεων και των Διεθνών Μορφών Εισόδου; (ii) Ποια είναι η σχέση των Διεθνών Μορφών Εισόδου και της Διεθνούς Επίδοσης;Τα εντοπισμένα ερευνητικά κενά που διατυπώνονται στα παραπάνω ερωτήματα αναδίδουν μια λογική αλληλουχία, η οποία προτρέπει στην εξέταση μιας διαδρομής σχέσεων που είναι κατά κύριο λόγο αδιερεύνητη στη διεθνή βιβλιογραφία. Πρόκειται για τη μελέτη της Διεθνούς Επίδοσης των ΜΜΕ με τη συνεκτίμηση των στοιχείων «διαδικασίας» και «περιεχομένου» της Στρατηγικής. Ως εκ τούτου, στην παρούσα έρευνα, χωρίς να αγνοήσουμε την άμεση επίδραση των Διαδικασιών Λήψης Στρατηγικών Αποφάσεων στη Διεθνή Επίδοση, προχωρήσαμε στη διερεύνηση της αναδυόμενης ερώτησης: (iii) Ποιος είναι ο αντίκτυπος των Διαδικασιών Λήψης Στρατηγικών Αποφάσεων στη Διεθνή Επίδοση μέσω των Διεθνών Μορφών Εισόδου, στο πλαίσιο της διεθνούς επέκτασης των ΜΜΕ;Για να εξετάσουμε τις παραπάνω σχέσεις, πραγματοποιήσαμε μια εμπειρική έρευνα βασισμένη σε ερωτηματολόγιο, σε δείγμα ελληνικών διεθνοποιημένων ΜΜΕ. Η έρευνα κατέληξε στη συλλογή παρατηρήσεων από 153 εταιρείες. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη μέθοδο Structural Equation Modeling (path analysis) και τα εμπειρικά ευρήματα παρείχαν υποστήριξη για αυτό που θα ονομάζαμε «επιστροφή στα βασικά». Σε αντίθεση με την πιο σύγχρονη προσέγγιση στις ΜΜΕ που μάλλον ευνοεί τις «διαισθητικές» διαδικασίες λήψης αποφάσεων, εντοπίσαμε στοιχεία που υποστηρίζουν ότι ο «ορθολογισμός» οδηγεί σε ευνοϊκές διεθνείς επιδόσεις μέσω της στρατηγικής επιλογής Μορφών Διεθνούς Εισόδου που δεν ενέχουν εμπλοκή κεφαλαίου (όπως οι εξαγωγές, η δικαιόχρηση/αδειοδότηση).Για την περαιτέρω κατανόηση του φαινομένου, πραγματοποιήσαμε μια post-hoc ανάλυση. Πέρα από τις ερωτήσεις «πώς» και «τι», εξετάσαμε την πτυχή του «πότε». Ως εκ τούτου, διερευνήσαμε το αποτέλεσμα της ρυθμιστικής μεταβλητής ‘πρώιμη διεθνοποίηση’ στις σχέσεις του ερευνητικού μοντέλου (χρησιμοποιώντας την ανάλυση moderated mediation).