Συνεταιρισμοί και ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και της συνεργατικής οικονομίας ως μέσω ανάπτυξης των νησιωτικών περιοχών τη παρούσα περίοδο της οικονομικής κρίσης: μελέτη της περίπτωσης της νήσου Λέσβου και του Δήμου Μυτιλήνης

Abstract

The main purpose of the research was the social entrepreneurship and the cooperative economy of the women Cooperatives of Lesvos as a means of development during the economic crisis. More specifically, the point of view of the citizens, the women's cooperatives, the banks as well as the involved public bodies such as the region is studied. The research approach adopted is the mixed one with the combination of quantitative and qualitative methodology. The research tools used were structured questionnaires and semi-structured interviews. The sample of the research consisted of 97 citizens, 15 bank employees and 7 women cooperatives in the prefecture of Lesvos. The findings of the research showed that the contribution of cooperatives to the development of the place is very high, but also highlighted the problem of demographic aging of the potential participating in cooperatives, setting as an urgent issue the strengthening of young social entrepreneurship to address this important problem of sustainability. The conditions of the economic crisis that are important for the local economy require support for women's cooperatives. Being involved with the cooperative gives the opportunity to the women of the remote island countryside to highlight the hitherto invisible aspects and abilities of a practically inactive population that by offering services in the context of home employment are not paid and by participating in a local productive scheme to contribute financially to the family budget. Women's cooperatives are the ideal expression of collective action at the local level which in turn leads to the creation of social capital and local development. The local level is an important factor as it ensures collective action. In essence, women's cooperatives create social capital and are the driving force as actors of collective action. They are also the basis for local development because they represent the community. Their goal should therefore be the endogenous development and strengthening of their collaborations.

Βασικός σκοπός της έρευνας αποτέλεσε η κοινωνική επιχειρηματικότητα και η συνεργατική οικονομία των Γυναικείων Συνεταιρισμών της Λέσβου ως μέσο ανάπτυξης κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Αναλυτικότερα, μελετάται τόσο η σκοπιά των πολιτών, των γυναικείων συνεταιρισμών, των Τραπεζών καθώς και των εμπλεκομένων δημοσίων φορέων όπως η Περιφέρεια. Η ερευνητική προσέγγιση που υιοθετήθηκε είναι η μεικτή με τον συνδυασμός της ποσοτικής και ποιοτικής μεθοδολογίας. Τα ερευνητικά εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα δομημένα ερωτηματολόγια και οι ημί-δομημένες συνεντεύξεις. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 97 πολίτες, 15 τραπεζικοί υπάλληλοι και 7 γυναικείοι συνεταιρισμοί του νομού Λέσβου. Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν πως η συμβολή των συνεταιρισμών στην ανάπτυξη του τόπου είναι ιδιαίτερα υψηλή αλλά αναδείχθηκε και το πρόβλημα της δημογραφικής γήρανσης του δυναμικού που συμμετέχει στου συνεταιρισμούς θέτοντας ως επιτακτικό θέμα την ενίσχυση της νεανικής Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας με στόχο την αντιμετώπιση του σημαντικού αυτού προβλήματος βιωσιμότητας. Οι συνθήκες της οικονομικής κρίσης που είναι σημαντικές στην επιβάρυνση της τοπικής οικονομίας επιβάλλουν την υποστήριξη προς τους γυναικείους συνεταιρισμούς. Η ενασχόληση με το συνεταιρισμό δίνει την ευκαιρία στις γυναίκες της απομακρυσμένης νησιωτικής υπαίθρου να αναδείξουν τις μέχρι τώρα αθέατες πλευρές και ικανότητες ενός ανενεργού ουσιαστικά πληθυσμού που προσφέροντας υπηρεσίες στα πλαίσια της οικιακής απασχόλησης δεν αμείβονται και με τη συμμετοχή τους σε ένα τοπικό παραγωγικό σχήμα απέκτησαν την δυνατότητα να συνεισφέρουν οικονομικά στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Οι γυναικείοι συνεταιρισμοί αποτελούν την ιδανική έφραση της συλλογικής δράσης σε τοπικό επίπεδο που οδηγεί με την σειρά της στη δημιουργία κοινωνικού κεφαλαίου και τοπικής ανάπτυξης. Το τοπικό επίπεδο αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα δεδομένου ότι διασφαλίζει τη συλλογική δράση. Στην ουσία, οι γυναικείοι συνεταιρισμοί δημιουργούν το κοινωνικό κεφάλαιο και αποτελούν την κινητήριο δύναμη ως φορείς συλλογικής δράσης. Αποτελούν επίσης τη βάση για την τοπική ανάπτυξη επειδή εκπροσωπούν την κοινότητα. Στόχος τους συνεπώς θα πρέπει να είναι η ενδογενής ανάπτυξη και η ενδυνάμωση των συνεργασιών τους.