Βιολογικοί και λοιμογόνοι παράγοντες παθογένειας καρδιακών μυξωμάτων

Abstract

Introduction: Myxomas account for 0.25% of all heart diseases. The effect of cardiac myxomas on the immune response remains unclear, although laboratory tests and histological findings suggest that there is an association between myxomas and the inflammatory response. Purpose: The aim of this study was to investigate the pathogenesis and potentially detect infectious agents in ecxised cardiac myxomas. Another goal of the research was the epidemiological study of cases of cardiac myxoma removal in a large general hospital of Attica during the period 1986-2018. Materials and methods: This is a non-experimental retrospective observational study that took place at the cardiac surgery unit of a general hospital of Attica. The study population for the epidemiological study consisted of 145 patients, men and women regardless of age who underwent myxoma removal surgery and were admitted in a random chronological order during the period January 1986-December 2018 into the cardiac surgery unit. In addition, 54 patients who underwent myxoma excision surgery during the years 2010-2018 were extensively studied. The selection of this specific period was made based on the possibility of accessing the electronic files of the patients for the collection of their clinical data. Results: In our study, the epidemiological and intraoperative data of 145 patients who underwent cardiac myxoma resection during the period 1986-2018 were statistically analyzed. We documented that the mean intraoperative ischemia time was 40 minutes and the mean cardiopulmonary bypass (CPB) time was 68.5 minutes. We divided our 32-year study period into 8-year specific periods, as we wanted to highlight any documented differences regarding patient care throughout this period. An interesting finding was that age, ischemia time, CPB time and ICU length of stay showed a gradual increase over all 8-year periods. On the contrary, the length of hospital stay was reduced to the most recent period (mean 5 days), (p <0.001). An additional finding of our study was that the left atrium was the most common site of tumor growth (87.6% of cases, 127 out of 145) and there was female dominance in the study population. Regarding the symptomatic patients, the majority of them reported dyspnea (57.4%) which is strongly correlated with the increased incidence of pericardial effusion (38.9%) and pleural effusion (16.6%). Another important finding of our study is the positive correlation of preoperative NLR biomarker values with the size of cardiac myxomas. In particular, it was found that higher preoperative NLR values are associated with significantly larger tumor size. An additional finding of our study was the inability to detect infectious pathogens (HSV1, HSV2, Epstein Barr, CMV) in excised myxomas with the use of immunohistochemistry and in situ hybridization. Another important finding of our study is the positive correlation of heart tumor size with the occurrence of respiratory distress and pleural effusion. Finally, another important result of the present study was the fact that preoperative CRP values were positively correlated with tumor size, and in particular increased preoperative CRP values were correlated with large tumor size. Conclusions: Cardiac myxoma is an entity that affects the immune response in humans, although its effect remains unclear. The neutrophil / lymphocyte ratio was found to be associated with the presence of cardiac myxoma, while its value is proportional to the size of the tumor preoperatively. Further investigation is needed to evaluate the role of the NLR as a biomarker for cardiac myxomas and to clarify the biological behavior of this tumor. Furthermore, effective postoperative care and nursing management as an effective means of hospital care can reduce the length of hospital stay, as documented in our study. We could say that early surgical resection of the myxoma as a result of early tumor detection and diagnosis can produce a very good survival result for patients.

Εισαγωγή: Τα μυξώματα αντιπροσωπεύουν το 0,25% όλων των καρδιακών παθήσεων. Η επίδραση των καρδιακών μυξωμάτων στην ανοσολογική απάντηση καθώς επίσης και η ακριβής προέλευσή τους εξακολουθούν να είναι αόριστα, αν και εργαστηριακές εξετάσεις και ιστολογικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των μυξωμάτων και της φλεγμονώδους αντίδρασης. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της παθογένειας και ανίχνευσης ενδεχόμενων λοιμογόνων παραγόντων των καρδιακών μυξωμάτων σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε εκτομή αυτών. Επιμέρους στόχος της έρευνας αποτέλεσε η επιδημιολογική μελέτη των περιστατικών αφαίρεσης καρδιακών μυξωμάτων σε μεγάλο γενικό νοσοκομείο της Αττικής κατά τα έτη 1986-2018. Υλικό και μέθοδος: Πρόκειται για μια μη πειραματική αναδρομική μελέτη παρατήρησης με τόπο διεξαγωγής τη μονάδα ανάνηψης καρδιοχειρουργικών ασθενών μεγάλου γενικού νοσοκομείου της Αττικής. Τον μελετώμενο πληθυσμό για την επιδημιολογική μελέτη αποτέλεσαν 145 ασθενείς, άνδρες και γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας που υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργική επέμβαση αφαίρεσης μυξώματος και εισήχθησαν με τυχαία χρονολογική σειρά κατά τη χρονική περίοδο Ιανουαρίου 1986-Δεκεμβρίου 2018 στην καρδιοχειρουργική μονάδα ανάνηψης ενός μεγάλου γενικού νοσοκομείου της Αττικής. Επιπλέον μελετήθηκαν εκτεταμένα 54 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αφαίρεση μυξώματος κατά την οκταετία 2010-2018. Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου έγινε με βάση τη δυνατότητα πρόσβασης στον ηλεκτρονικό φάκελο των ασθενών προς συλλογή κλινικών δεδομένων. Αποτελέσματα: Στην έρευνά μας, τα επιδημιολογικά και διεγχειρητικά δεδομένα 145 ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική εκτομή καρδιακού μυξώματος κατά την περίοδο 1986-2018 αναλύθηκαν στατιστικά. Τεκμηριώσαμε ότι ο διεγχειρητικός μέσος χρόνος ισχαιμίας ήταν 40 λεπτά και ο μέσος χρόνος καρδιοπνευμονικής παράκαμψης (cardiopulmonary by-pass-CPB) ήταν 68,5 λεπτά. Διαχωρίσαμε την 32ετή περίοδο μελέτης μας σε 8ετείς συγκεκριμένες περιόδους, καθώς θέλαμε να επισημάνουμε τυχόν διαφορές που τεκμηριώθηκαν σχετικά με τη νοσηλεία των ασθενών καθ 'όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένα ενδιαφέρον εύρημα ήταν ότι η ηλικία, ο χρόνος ισχαιμίας, ο χρόνος CPB και η διάρκεια διαμονής της ΜΕΘ παρουσίασαν σταδιακή αύξηση σε όλες τις περιόδους των 8 ετών. Αντιθέτως, η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο μειώθηκε έως την πιο πρόσφατη περίοδο (μέση τιμή 5 ημέρες), (p <0,001). Ένα επιπλέον εύρημα της μελέτης μας ήταν ότι ο αριστερός κόλπος αποτέλεσε την πιο κοινή θέση ανάπτυξης του όγκου (87,6% των περιπτώσεων, 127 από τις 145) και υπήρχε κυριαρχία του γυναικείου φύλου στον πληθυσμό της μελέτης. Όσον αφορά τους συμπτωματικούς ασθενείς, η πλειονότητα τους ανέφερε δύσπνοια (57,4%) η οποία συσχετίζεται έντονα με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης περικαρδιακής συλλογής (38,9%) και υπεζωκοτικής συλλογής (16,6 %). Ένα άλλο σημαντικό εύρημα της μελέτης μας είναι η θετική συσχέτιση των προεγχειρητικών τιμών του βιοδείκτη NLR με το μέγεθος των καρδιακών μυξωμάτων. Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι υψηλότερες προεγχειρητικές τιμές NLR σχετίζονται με σημαντικά μεγαλύτερο μέγεθος όγκου. Ένα επιπλέον εύρημα της μελέτης μας ήταν η αδυναμία ανίχνευσης λοιμογόνων παραγόντων παθογένειας( HSV1,HSV2,Epstein Barr,CMV) στα αφαιρεθέντα μυξώματα με τη μέθοδο της ανοσοιστοχημείας και του in situ υβριδισμού. Ένα ακόμη σημαντικό εύρημα της μελέτης μας είναι η θετική συσχέτιση του μεγέθους του καρδιακού όγκου με την εμφάνιση αναπνευστικής δυσχέρειας και πλευριτικής συλλογής Τέλος,οι προεγχειρητικές τιμές CRP συσχετίστηκαν θετικά με το μέγεθος του όγκου, και συγκεκριμένα αυξημένες προεγχειρητικές τιμές CRP συσχετίστηκαν με μεγάλο μέγεθος όγκου. Συμπεράσματα: Το καρδιακό μύξωμα είναι μια οντότητα που επηρεάζει την ανοσοαπόκριση στους ανθρώπους, αν και η επίδρασή της παραμένει αόριστη. Η αναλογία ουδετερόφιλων / λεμφοκυττάρων βρέθηκε να σχετίζεται με την παρουσία καρδιακού μυξώματος, ενώ η τιμή του είναι ανάλογη με το μέγεθος του όγκου προεγχειρητικά. Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση για την αξιολόγηση του ρόλου του NLR ως βιοδείκτη για τα καρδιακά μυξώματα και αποσαφήνιση της βιολογικής συμπεριφοράς αυτού του νεοπλάσματος, καθώς επίσης της προέλευσης και της φλεγμονώδους απόκρισης που προκαλεί. Επίσης, η αποτελεσματική μετεγχειρητική περίθαλψη και η νοσηλευτική διαχείριση ως αποτελεσματικό μέσο νοσοκομειακής περίθαλψης μπορεί να μειώσει τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο, όπως τεκμηριώθηκε στη μελέτη μας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η έγκαιρη χειρουργική εκτομή του μυξώματος ως αποτέλεσμα έγκαιρης ανίχνευσης του όγκου και διάγνωσης μπορεί να παράγει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα επιβίωσης για τους ασθενείς.