Η αξιολόγηση της συμμετοχής των γονέων στην προσχολική εκπαίδευση με σκοπό τη βελτίωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων στο γραμματισμό και στη φυσική δραστηριότητα

Abstract

This research evaluated the effect of a family engangement program at learning achievements of preschool aged children. Parents were offered to take an active role at their children’s education and through specific and targeded actions they would become vehicles of change into their home environment. 198 parents of preschool aged children in total, took part in the research process and depending the research group or their additute towards family engagement they allowed us valuable conclutions.Parents learned practices they could use at home. Initially in a non-intensive way (notes) parents used practices in order to improve physical activity levels in preschool children. Then, in an intensive way (workshop meetings), parents used storybook reading techniques. The effects of parental engagement were captured on children’s learning achievements. Children were assessed on motor and emergent literacy development, before and after the beginning of the research, while the influence of motor abilities to emergent literacy was also accessed. Questionnaire regarding home story reading practices was given to parents, while teachers were given a questionnaire regarding their relationship with children. Research results indicated at first that there is a large group of parents that are interested in family engagement, and also showed that this cooperation between school and parents has positive effects in children’s learning outcomes or keeps them steady, but doesn’t have a negative effect. Also factors such as mother educational level, family literacy environment or student-teachers relationships did not had any effect on children’s learning outcomes, which probably indicates that parental engagement is available and usefull for all parents. In other words, when parents receive proper guidance, they can be effective, even without being overqualified.Findings of the present research indicate that parental engagement is possible and effective and can be used for planning parental engagement programs in the future.

Η παρούσα μελέτη αξιολόγησε την επίδραση μιας παρέμβασης συνεργασίας σχολείου και οικογένειας στα μαθησιακά αποτελέσματα των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Οι γονείς κλήθηκαν να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών τους και μέσα από στοχευμένες δράσεις, να γίνουν φορείς αλλαγών στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Συνολικά 198 γονείς παιδιών προσχολικής ηλικίας συμμετείχαν στην ερευνητική διαδικασία, βοηθώντας ανάλογα με την ομάδα στην οποία ανήκαν, και με τη στάση τους απέναντι στη συνεργασία με το σχολείο, στην εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων. Οι γονείς έμαθαν χρησιμές πρακτικές που έπρεπε να εφαρμόσουν μόνοι τους στο σπίτι. Αρχικά, με έναν μη-εντατικό τρόπο (σημειώματα) οι γονείς εφάρμοσαν πρακτικές που είχαν να κάνουν με την ενίσχυση της φυσικής δραστηριότητας στην προσχολική ηλικία. Στη συνέχεια, με έναν πιο εντατικό τρόπο (συναντήσεις), αλλά και ένα μη-εντατικό (σημειώματα) οι γονείς εφάρμοσαν πρακτικές ανάγνωσης ιστοριών. Οι επιδράσεις της γονικής συνεργασίας αποτυπώθηκαν στα μαθησιακά αποτελέσματα των παιδιών. Τα παιδιά αξιολογήθηκαν ως προς τις κινητικές τους δεξιότητες, αλλά και ως προς γνώσεις και δεξιότητες αναδυόμενου γραμματισμού, πριν και μετά την έναρξη της παρέμβασης, ενώ παράλληλα, εξετάστηκε και η επίδραση των κινητικών δεξιοτήτων στις επιδόσεις των παιδιών σχετικά με τον αναδυόμενο γραμματισμό. Επιπλέον, δόθηκε στους γονείς ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε στις πρακτικές ανάγνωσης ιστοριών που χρησιμοποιούν στο σπίτι, ενώ στους νηπιαγωγούς δόθηκε ερωτηματολόγιο ανίχνευσης των σχέσεων τους με τους μαθητές τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας επεσήμαναν αρχικά, τη θετική διάθεση μεγάλου μέρους γονέων απέναντι στη συνεργασία με το σχολείο, ενώ καταδείχθηκε ότι η συνεργασία αυτή είτε συμβάλλει θετικά, είτε διατηρεί τα μαθησιακά αποτελέσματα των παιδιών αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιδρά αρνητικά σε αυτά. Επίσης, αναδείχθηκε ότι παράγοντες, όπως το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας, το οικογενειακό περιβάλλον γραμματισμού ή οι σχέσεις εκπαιδευτικών και μαθητών, δεν επηρέασαν τα μαθησιακά αποτελέσματα των παιδιών, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γονική συνεργασία είναι διαθέσιμη και ωφέλιμη για όλους. Με άλλα λόγια, όταν οι γονείς λάβουν την κατάλληλη καθοδήγηση, μπορούν να είναι αποτελεσματικοί χωρίς να χρειάζεται να διαθέτουν συγκεκριμένα προσόντα. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας αναδεικνύουν ότι η συνεργασία του σχολείου με την οικογένεια είναι εφικτή και ωφέλιμη και μπορούν να χρησιμεύσουν στο σχεδιασμό παρεμβάσεων γονικής συνεργασίας από τους εκπαιδευτικούς.