Κατάκτηση και διδασκαλία της τροπικότητας από Τούρκους μαθητές της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας

Abstract

The theme of this dissertation belongs to the field of Second Language Acquisition and explores the concept of Modality and the way that it is encoded linguistically over time by the use of epistemic and deontic modality markers in the interlanguage of Turkish-speaking students of Greek as a foreign language. The objectives of the present study are (i) to indicate the similarities and differences among the modality systems of the two languages and (ii) to provide a type of grammar instruction for a more effective presentation of the phenomena discussed here for the L1 Turkish learners of Greek. In order to fulfil the aim of the study once all the modality markers of Greek were accumulated and their characteristics described, a modal continuum was compiled according to the functions they help to express. This systematization allows for the comparative analysis of the modality systems of the two languages. Furthermore, a learner corpus has been constructed, which along with the analysis incorporated, aimed to trace the usages expressing modality and the modality markers used by the students. The results suggest that the teaching practice should help the L1 Turkish students to comprehend that they have already acquired the underlying modal concepts from their mother tongue and they only need the means to express them in Greek. In addition, they should comprehend that Greek, exactly like their mother tongue, is characterized by the multi-functionality of the forms: instead of the different kind of morphemes that L1 uses to express the epistemic and deontic modal meanings, it expresses them mainly by the use of lesser forms. To conclude, based on the data collected, we present the modality markers graded by degree of difficulty from A1 up to C2 level, offering a particular approach to grammar instruction compatible with the principles and guidelines of Tsangalidis (2015), which could be an effective foundation for the acquisition of the language features discussed here.

Η διατριβή ανήκει στον χώρο της Διδασκαλίας της Ελληνικής ως Ξένης γλώσσας και πραγματεύεται το φαινόμενο της Τροπικότητας με την εμφάνιση των επιστημικών και δεοντικών τροπικών δεικτών της Ελληνικής στα γραπτά των φυσικών ομιλητών της Τουρκικής που τη διδάσκονται ως ξένη. Σκοπός της είναι να αναδείξει τις ομοιότητες και τις διαφορές τπου παρουσιάζουν τα τροπικά συστήματα των δύο γλωσσών και να παρουσιάσει μία πρόταση διδασκαλίας για την αποτελεσματικότερη κατάκτηση των γραμματικών τροπικών δεικτών από το συγκεκριμένο κοινό. Για τον σκοπό αυτό, συγκεντρώνεται και περιγράφεται το σύνολο των μέσων πραγμάτωσης της τροπικότητας της Τουρκικής με την αντίστοιχη απόδοσή τους στην Ελληνική. Οι δείκτες εντάσσονται βάσει των σημασιών που εκφράζουν σε ένα τροπικό συνεχές και πραγματοποιείται η συγκριτική μελέτη των τροπικών συστημάτων των δύο γλωσσών. Επιπλέον, η έρευνα πραγματοποιείται σε ένα σώμα μαθητικών κειμένων, προκειμένου να εντοπιστούν οι δείκτες που χρησιμοποιούνται από τους Τούρκους μαθητές της Ελληνικής και να δηλωθούν οι τροπικές σημασίες μέσα από την ανάλυση των σχετικών δεδομένων. Το συμπέρασμα του όλου εγχειρήματος είναι ότι οι φυσικοί ομιλητές της Τουρκικής διαθέτουν ήδη τις τροπικές σημασίες από τη μητρική τους γλώσσα και ότι η λειτουργική πολυπλοκότητα των γραμματικών δεικτών είναι χαρακτηριστικό και των δύο γλωσσών. Επομένως, απομένει να κατακτήσουν τα μέσα με τα οποία δηλώνονται οι τροπικές σημασίες στη γλώσσα-στόχο και να συνειδητοποιήσουν ότι αυτές συγκεντρώνονται σε μικρότερο αριθμό γραμματικών δομών στην Ελληνική συγκριτικά με την Τουρκική. Τέλος, με βάση τα παραπάνω συμπεράσματα πραγματοποιείται η διαβάθμιση των γραμματικών τροπικών δεικτών στα έξι επίπεδα γλωσσομάθειας, η οποία βασίζεται στην πρόταση του Τσαγγαλίδη (2015) και τονίζεται η ανάγκη σύνδεσης γραμματικών δομών και σημασιών με σκοπό την αποτελεσματικότερη παρουσίαση των δεικτών που αποτέλεσαν αντικείμενο της παρούσας μελέτης.