Μελέτη της έκφρασης mRNA βιοδεικτών στο σάλιο ασθενών με ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στόματος και συσχέτιση των παραπάνω βιοδεικτών με τη δυνατότητα ανίχνευσης της νόσου

Abstract

Despite the fact that oral cancer refers to a readily accessible area, the five-year survival rate is not significantly improved in recent years and continues to be at low levels of about 50- 62%. There are several types of oral cancers, but approximately 90% of cases detected are classified as squamous cell carcinomas. Τhe World Health Organization has placed special emphasis on early detection of malignancies involving the oral cavity and to date, there have been determined efforts to discover and develop reliable biomarkers for the diagnosis of squamous cell carcinoma especially in the early stages of its development, the latter of which are carried out in the saliva.Saliva is a valuable body fluid that has been used both for the diagnosis and for the therapeutic monitoring of various diseases. Its use appears to be preferable than blood for disease detection and diagnosis due to the non-invasive nature of its collection. In the recent years, several studies have highlighted the use of biomarkers for the detection of squamous cell carcinoma of the oral cavity, including the mRNA markers. Some researchers, however, have drawn attention towards some important aspects of the process of biomarker development in oral squamous cell carcinoma. Among them, oral potentially malignant disorders are included and which should not be overlooked in the research. The most common form of potentially malignant disorder is oral leukoplakia that can be accompanied or not by mild, moderate or severe dysplasia.The aim of the present study was to determine whether saliva can serve as a tool for the detection of patients with oral squamous cell carcinoma and segregate them from patients with oral leukoplakia with mild, moderate, severe dysplasia and in situ Ca (the most common potentially malignant disorder) by measuring the expression levels of the OAZ, SAT, IL-8 and IL-1B mRNAs in it. Until now, no single biomarker (protein, DNA or RNA marker) was found to give a high predictive ability for the detection of patients with oral squamous cell carcinoma. The current trend is the combination of several biomarkers wich will yield high values of detection.In the current study we show that from a sample of 34 patients with oral squamous cell carcinoma, 20 patients with leukoplakia and mild, moderate, severe dysplasia and in situ Ca and 31 healthy-control subjects:Saliva contains RNA in a good quality and quantity but mainly degraded. The combination of four biomarkers OAZ, SAT, IL-8 και IL-1B (four markers’ model) gave us a very high detection ability of 80% (AUC=0.799, p=0.002) of patients with oral squamous cell carcinoma at an early stage, without involving among them patients with oral leukoplakia with dysplasia or in situ Ca. The analysis in this study also revealed that a good prediction can be also obtained by considering a set of only two markers: IL-8 and SAT (AUC=0.755, p=0.007), leading not only to the reduced cost of a screening test for the early detection of the squamous cell carcinoma, but also the health cost to half.

Παρά το γεγονός ότι ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας εντοπίζεται σε μια εύκολα προσβάσιμη περιοχή, το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης δεν έχει παρουσιάσει σημαντική βελτίωση τα τελευταία χρόνια και εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα περίπου στο 50- 62%. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κακοηθειών που εντοπίζονται στη στοματική κοιλότητα, αλλά περίπου το 90% των περιπτώσεων που ανιχνεύονται κατατάσσονται στη κατηγορία του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην έγκαιρη ανίχνευση των κακοηθειών που αφορούν στη στοματική κοιλότητα και μέχρι σήμερα, έχουν γίνει επισταμένες προσπάθειες για την ανακάλυψη και ανάπτυξη βιοδεικτών για την διάγνωση του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος, κυρίως στα αρχικά στάδια της εξέλιξής του. Οι τελευταία μελέτες επικεντρώνονται στο σάλιο. Το σάλιο είναι ένα πολύτιμο σωματικό υγρό που έχει χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση αλλά και τη θεραπευτική παρακολούθηση διαφόρων ασθενειών. Η χρήση του είναι προτιμότερη από το αίμα για την ανίχνευση και τη διάγνωση νοσημάτων λόγω της μη-διεισδυτικής φύσης της συλλογής του.Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές μελέτες που έχουν αναδείξει τη χρήση βιοδεικτών για την ανίχνευση του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος της στοματικής κοιλότητας, μεταξύ των οποίων οι mRNA δείκτες. Κάποιοι ερευνητές ωστόσο έχουν επιστήσει την προσοχή προς ορισμένες σοβαρές πτυχές της διαδικασίας της ανάπτυξης των βιοδεικτών στο ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα της στοματικής κοιλότητας. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται οι δυνητικώς κακοήθεις διαταραχές του στόματος οι οποίες δεν πρέπει να παραβλέπονται στην έρευνα. Η πιο κοινή μορφή δυνητικώς κακοήθους διαταραχής είναι η λευκοπλακία του στόματος που μπορεί να συνοδεύεται ή όχι από ήπια, μέτρια ή σοβαρή δυσπλασία. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν: Να προσδιορίσει εάν το σάλιο μπορεί να χρησιμεύσει ως εργαλείο για την ανίχνευση ασθενών με ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στόματος διαχωρίζοντας τους από τους ασθενείς με λευκοπλακία με ήπια, μέτρια, βαριά δυσπλασία/in situ Ca (η πιο κοινή δείκτες. Κάποιοι ερευνητές ωστόσο έχουν επιστήσει την προσοχή προς ορισμένες σοβαρές πτυχές της διαδικασίας της ανάπτυξης των βιοδεικτών στο ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα της στοματικής κοιλότητας. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται οι δυνητικώς κακοήθεις διαταραχές του στόματος οι οποίες δεν πρέπει να παραβλέπονται στην έρευνα. Η πιο κοινή μορφή δυνητικώς κακοήθους διαταραχής είναι η λευκοπλακία του στόματος που μπορεί να συνοδεύεται ή όχι από ήπια, μέτρια ή σοβαρή δυσπλασία. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν: Να προσδιορίσει εάν το σάλιο μπορεί να χρησιμεύσει ως εργαλείο για την ανίχνευση ασθενών με ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στόματος διαχωρίζοντας τους από τους ασθενείς με λευκοπλακία με ήπια, μέτρια, βαριά δυσπλασία/in situ Ca (η πιο κοινή Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης αποκάλυψαν επίσης ότι εξίσου υψηλή δυνατότητα ανίχνευσης των ασθενών με ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα μπορεί να μας δώσει ο συνδυασμός των δύο μόνο mRNA βιοδεικτών IL-8 και SAT (AUC=0.764, p=0.006) μειώνοντας το οικονομικό κόστος ενός τεστ πρώιμης ανίχνευσης ακανθοκυτταρικού καρκινώματος αλλά και το κόστος σε επίπεδο υγείας στο μισό.