Μετεγχειρητική έκπτωση γνωσιακών λειτουργιών και γενική αναισθησία

Abstract

Background: Postoperative cognitive dysfunction is α topic of special importance ßη the geriatricsurglcat population which primarily resolves vιlithin the short term postoφrative period, but it canbecome a long term disorder with significant impact on patient's quality of life.The study was designed to compare the short and long term postoperative cognitive function after propofol and sevoflurane anaesthesla ßπ the elderly and to evaluate the role of the inflammatory process.Methods: Patients, aged 60-74, scheduIed for α non-cardiac operation of more than tvιlo-hour duration \yere enrolled ßη this prospective randomized controlled trial and alIocated into tιρο groups ßη order to receive propofol or sevoflurane anaesthesla. Postoperative early cognitive function uras assessed by means of the Μßηß Mental State Examination test (MMSE) 48 hours postoperatively. Late cognitive function vvas evaluated by means of 10 psychometric tests, θ months postoperatively. The role of inflammation was estimated by the incidence of S|RS and the levels of the inflammatory markers.Results: Statistical significant decrease ιras observed ßπ the postoperative MMSE values ßη thesevoflurane group. Nine months postoperatively, there \^ras α decline ßη test performance ßη the same group and απ increase ßη postoperative values of inflammatory markers ßη both groups, vιlhich tumed non-significant ßη their between comparison (except CRP).Conclusion: According to the neuropsychological test evaluation of cognition, there is α nφativeinfluence of sevoflurane anaesthesia οπ the early and late postoperative state. As far as theinflammatory markers are concerned, they don't relate to the patienfs cognitive status.

Η αλλαγή στην γνωσιακή λειτουργία που παρατηρείται μετά από μια χειρουργική επέμβαση και σήμερα αξιολογείται με ψυχομετρικές δοκιμασίες,περιγράφεται ως μετεγχειρητική έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών (ΜΕΝΛPostoperativeCognitive Dysfunction-POCD). Το γνωστικό αυτό έλλειμμα, που διαφέρει σε κάθε ασθενή στη χρονική διάρκεια και στο βαθμό, μπορεί να αφορά όλο το εύρος των γνωστικών λειτουργιών, την οπτική και ακουστική μνήμη, τις διεργασίες μνήμης, την οπτικοχωρική δεξιότητα, τις διεργασίες λόγου, την κοινωνική ενσωμάτωση. Διακρίνεται σε βραχυπρόθεσμη μέχρι 7 ημέρες μετεγχειρητικά και μακροπρόθεσμη όταν εμφανίζεται έως 3 μήνες μετά Στα διαγνωστικά κριτήρια συμπεριλαμβάνονται η έκπτωση της μνήμης (μειωμένη ικανότητα εκμάθησης ή ανάκλησης πληροφοριών), η διαταραχή των εκτελεστικώνλειτουργιών (οργάνωση, προγραμματισμός, αλληλουχία), η διαταραχή στηνπροσοχή ή στην ταχύτητα επεξεργασίας των πληροφοριών και οι διαταραχές λόγου (κατανόηση και εύρεση λέξεων).Παρόλο που είναι συχνή μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις,παρουσιάζει σημαντική επίπτωση και στις μη-καρδιοχειρουργικές (25.8% -40% την 1η εβδομάδα, 9.9% στους 3 μήνες και 1% 2 έτη μετεγχειρητικά) με ακόμα μεγαλύτερη συχνότητα σε ασθενείς άνω των 60 ετών. Οι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί. Έχουν προταθεί η τοξικότητα των αναισθητικών παραγόντων, η φλεγμονώδης διεργασία, η αντιχολινεργική δραστηριότητα, η μείωση της εγκεφαλικής οξυγόνωσης και τα εγκεφαλικά μικροέμβολα. Ο σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι να εκτιμήσει την επίδραση της προποφόλης και του σεβοφλουρανίου στην βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη εμφάνιση μετεγχειρητικής έκπτωσης νοητικών λειτουργιών σε ηλικιωμένους ασθενείς και να διερευνήσει τον ρόλο της φλεγμονής.