Διερεύνηση της επίδρασης της προεγχειρητικής χορήγησης ερυθρομυκίνης στη γνωσιακή λειτουργία, στη διεγχειρητική εγκεφαλική οξυμετρία και σε βιοχημικούς δείκτες ισχαιμίας και φλεγμονής σε καρδιοχειρουργικούς ασθενείς

Abstract

BACKGROUND: Postoperative cognitive decline and co-existing brain damage usually complicate cardiothoracic patients after surgery. This study investigated if patients could benefit from the perioperative administration of erythromycin and the intraoperative use of cerebral oximetry, concerning postoperative cognitive decline (POCD) and neurologic deficit.METHODS: The study concluded forty patients scheduled for elective coronary artery bypass grafting (CABG) surgery. They were prospectively randomly assigned in two groups: the erythromycin group (n=19) and the control group (n=21). Patients from the erythromycin group received erythromycin at a dose of 25 mg/kg 12h before and 12h after surgery and patients from the control group received placebo at the same time points. Near-infrared spectroscopy (NIRS) technology was performed to all patients intraoperatively and cerebral desaturation events (DE) were recorded. As an index of cerebral damage, Τau protein serum levels were measured perioperatively, before and after surgery. All patients were assessed by an experienced neuropsychologist at three time points: before surgery, on the day of discharge and 3 months later. RESULTS: Patients from both groups were comparable regarding demographic and clinical data. The neurocognitive assessment of the erythromycin group revealed significantly better results from the placebo group, both prior to discharge (p=0.001) and 3 months postoperatively (p=0.01). After surgery, in the control group, tau protein levels were significantly raised (p=0.02), while in the erythromycin group, Tau protein was slightly increased.No statistical significant differences were found between groups as far as DE events were concerned. However, after discharge, in the control group, all patients with DE (100%) presented POCD, while ιn the erythromycin group only half (50%) of the patients with DE presented POCD after surgery (p=0.01). Three months after surgery, in the control group, 80% of the patients with DE presented POCD, while in the erythromycin group only 30% of the patients with DE did so (p=0.02).CONCLUSIONS: Brain injury and neurocognitive dysfunction could be attenuated by erythromycin administration and patients could benefit from the intraoperative use of NIRS technology. Tau protein may be used for cerebral damage estimation and monitoring perioperatively.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η μετεγχειρητική γνωστική δυσλειτουργία και η συνυπάρχουσα εγκεφαλική βλάβη αποτελούν συχνές επιπλοκές που ακολουθούν τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Στη μελέτη αυτή, διερευνήθηκε αν η περιεγχειρητική χορήγηση ερυθρομυκίνης και η διεγχειρητική χρήση της εγκεφαλικής οξυμετρίας συνεισφέρουν στη βελτίωση της μετεγχειρητικής έκβασης των ασθενών, όσον αφορά τη γνωστική τους λειτουργία και τη νευρολογική τους κατάσταση. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμπεριλήφθησαν 40 ασθενείς που προγραμματίστηκαν για χειρουργείο εκλεκτικής αορτοστεφανιαίας παράκαμψης. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες: την ομάδα της ερυθρομυκίνης (n=19) και την ομάδα ελέγχου (n=21). Στους ασθενείς της ομάδας της ερυθρομυκίνης χορηγήθηκε ερυθρομυκίνη ενδοφλεβίως σε δόση 25 mg/kg 12h πριν και 12h μετά το χειρουργείο. Οι ασθενείς της ομάδας ελέγχου έλαβαν εικονικό φάρμακο τις ίδιες χρονικές στιγμές. Η εγκεφαλική οξυμετρία εφαρμόσθηκε σε όλους τους ασθενείς διεγχειρητικά και όλα τα επεισόδια αποκορεσμού του εγκεφάλου καταγράφηκαν. Ως δείκτης εγκεφαλικής βλάβης διεγχειρητικά μετρήθηκε η συγκέντρωση της Tau πρωτεΐνης στον ορό του αίματος των ασθενών. Όλοι οι ασθενείς εκτιμήθηκαν από έναν έμπειρο νευροψυχολόγο σε τρεις χρονικές στιγμές: προεγχειρητικά, κατά την έξοδο από το νοσοκομείο και τρεις μήνες αργότερα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι ασθενείς και των δύο ομάδων ήταν συγκρίσιμοι όσον αφορά τα δημογραφικά και τα υπόλοιπα δεδομένα του ιατρικού τους ιστορικού. Η νευροψυχολογική εκτίμηση των ασθενών της ομάδας της ερυθρομυκίνης ανέδειξε σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά τη γνωστική λειτουργία των ασθενών αυτών συγκριτικά με τους ασθενείς της ομάδας ελέγχου. Τα αποτελέσματα αυτά ισχύουν, τόσο πριν από την έξοδο των ασθενών από το νοσοκομείο (p=0.001), όσο και τρεις μήνες μετεγχειρητικά (p=0.010). Μετά το χειρουργείο, στην ομάδα ελέγχου, τα επίπεδα της Tau πρωτεΐνης στον ορό των ασθενών ήταν σημαντικά αυξημένα (p=0.02) σε σχέση με τα προεγχειρητικά επίπεδα, ενώ στην ομάδα της ερυθρομυκίνης τα επίπεδα της Tau πρωτεΐνης ήταν ελάχιστα αυξημένα σε σχέση με τα προεγχειρητικά. Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων όσον αφορά τα επεισόδια αποκορεσμού της περιοχικής οξυγόνωσης του εγκεφάλου. Παρόλα αυτά, στην ομάδα ελέγχου, σε όλους τους ασθενείς (100%) που υπήρξαν επεισόδια αποκορεσμού διεγχειρητικά διαγνώστηκε και γνωστική έκπτωση μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Στους ασθενείς της ομάδας της ερυθρομυκίνης, μόνο οι μισοί (50%) από τους ασθενείς στους οποίους καταγράφηκαν επεισόδια αποκορεσμού του εγκεφάλου εμφάνισαν γνωστική έκπτωση άμεσα μετεγχειρητικά (p=0.01). Τρείς μήνες μετά το χειρουργείο, από τους ασθενείς της ομάδας ελέγχου στους οποίους παρατηρήθηκαν επεισόδια αποκορεσμού, γνωστική έκπτωση εμφάνισε το 80% των ασθενών. Αντίστοιχα, στην ομάδα της ερυθρομυκίνης, μεταξύ των ασθενών που είχαν επεισόδια αποκορεσμού, μόνο το 30% των ασθενών εμφάνισε γνωστική έκπτωση 3 μήνες μετεγχειρητικά (p=0.02). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χορήγηση ερυθρομυκίνης ενδοφλεβίως και η διεγχειρητική πα-ρακολούθηση των ασθενών με την εγκεφαλική οξυμετρία, δύνανται να βελτιώσουν την έκβαση των καρδιοχειρουργικών ασθενών όσον αφορά την ενδεχόμενη γνωστική έκπτωση και τη συνυπάρχουσα εγκεφαλική βλάβη. Η μέτρηση των επιπέδων της Tau πρωτεΐνης στον ορό του πλάσματος των ασθενών περιεγχειρητικά αποτελεί χρήσιμο δείκτη για την εκτίμηση και την παρακολούθηση της πιθανής εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.