Intervention effects of a coach education program on the objective motivational climate and on coaches’ motivation and well-being

Abstract

Drawing from an integrated conceptualization of the motivational climate (Duda, 2013) by using a joint consideration of two prominent theories of motivation, namely Achievement Goal Theory (AGT; Nicholls, 1989) and Self Determination Theory (SDT; Deci & Ryan, 1985; 2000) the purpose of the present thesis was threefold: Firstly, to assess the effectiveness of a European-based, theory-grounded coach education program on the objective motivational climate in grassroots football from a multinational sample (i.e., France, United Kingdom, Spain and Greece) using observational methodology. Secondly to examine, using sequential analytic techniques, the degree to which grassroots football coaches exhibit stable and distinct behavioral patterns over time across seven dimensions of the coaching environment and additionally, whether these patterns differ between experimental and control group coaches, and thirdly, via parallel multiple mediation analyses to examine the effects of Empowering Coaching™ program on coaches’ motivational regulations and subjective well-being indices. Findings from the studies comprising the present thesis revealed that the Empowering Coaching™ program had a considerable positive impact on coaches’ motivationally relevant behaviors and practices, on the behavioral patterns they exhibit, as well as on coaches’ motivational regulations and satisfaction, commitment and positive affect from coaching. These promising results underpin the significance of theory and evidence-based coach education programs development and dissemination, in terms of their impact on psychological health, well-being, and adaptive functioning for both coaches and athletes.

Βασισμένη σε μια ολοκληρωμένη θεώρηση του κλίματος παρακίνησης (Duda, 2013) με τη χρήση κοινής θεώρησης δύο σημαντικών θεωριών παρακίνησης, συγκεκριμένα της θεωρίας των στόχων επίτευξης (AGT, Nicholls, 1989) και της θεωρίας του αυτοπροσδιορισμού (SDT, Deci & Ryan, 1985; 2000) ο σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν τριπλός: Πρώτον, να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα ενός ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού προγράμματος προπονητών που βασίζεται στις ανωτέρω θεωρίες σχετικά με το αντικειμενικό κλίμα παρακίνησης στο ποδόσφαιρο από ένα πολυεθνικό δείγμα (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία και Ελλάδα) με τη χρήση συστηματικής παρατήρησης. Δεύτερον, να εξετάσει με τη χρήση ανάλυσης αλληλουχίας (sequential analysis) τον βαθμό στον οποίο αναπτυξιακοί προπονητές ποδοσφαίρου παρουσιάζουν διαχρονικά σταθερά και διακριτά συμπεριφορικά πρότυπα σε επτά διαστάσεις του προπονητικού περιβάλλοντος και, επιπλέον, αν αυτά τα μοτίβα συμπεριφοράς διαφέρουν μεταξύ των προπονητών της πειραματικής και της ομάδας ελέγχου και τρίτον, με την μέθοδο των πολλαπλών αναλύσεων διαμεσολάβησης (multiple mediation) έγινε η εξέταση της επίδρασης του προγράμματος Empowering Coaching ™ στις διάφορες μορφές ρύθμισης της παρακίνησης των προπονητών και στους δείκτες ευζωίας τους. Τα συμπεράσματα από τις μελέτες που συνθέτουν την παρούσα διατριβή αποκάλυψαν ότι το πρόγραμμα Empowering Coaching ™ είχε αξιοσημείωτα θετική επίδραση στις συμπεριφορές και πρακτικές των προπονητών που σχετίζονται με το κλίμα παρακίνησης, στα μοτίβα συμπεριφοράς που επιδεικνύουν, καθώς επίσης και στις διάφορες μορφές ρύθμισης της παρακίνησης και στην ικανοποίησή τους από την προπονητική όπως επίσης και από την δέσμευσή τους και τα θετικά συναισθήματα από την προπονητική. Αυτά τα αποτελέσματα ενισχύουν τη σημασία της ανάπτυξης και της διάδοσης των προγραμμάτων εκπαίδευσης προπονητών που βασίζονται σε θεωρίες όσον αφορά την επίδρασή τους στην ψυχολογική υγεία, την ευζωία και την θετική ψυχολογική λειτουργία τόσο για τους προπονητές όσο και για τους αθλητές.