Συν-ανταγωνισμός (co-opetition) μεταξύ μεταφορικών και 3PL εταιρειών

Abstract

Αντικείμενο της διατριβής είναι η εφαρμογή του Συν-ανταγωνισμού (Co-opetition) στην εφοδιαστική αλυσίδα. Οι επιχειρήσεις μπορούν στα πλαίσια του Συν-ανταγωνισμού ταυτόχρονα να συνεργάζονται και να ανταγωνίζονται με σκοπό την μεγιστοποίηση των κερδών τους. Για να μπορέσουμε να μελετήσουμε το θέμα, θα χρησιμοποιήσουμε δυο εταιρείες εκ των οποίων η μια είναι μεταφορική και η δεύτερη είναι Third Party Logistics Provider (3PL) παρέχοντας το μεταφορικό της έργο outsourcing στην πρώτη. Στην διατριβή μας ο Προμηθευτής Π (Supplier) είναι η μεταφορική εταιρεία η οποία και παρέχει σε τιμή χονδρικής (ανά παλέτα, ανά προορισμό) τις υπηρεσίες της στην 3PL εταιρεία η οποία και παίζει το ρόλο του Αγοραστή Α (Buyer). Η μεταφορική εταιρεία επενδύει στην συνεχή ανανέωση και βελτίωση του στόλου των φορτηγών της, στην ανανέωση των πληροφοριακών συστημάτων διαχείρισης αυτού, αλλά και στην εκπαίδευση των οδηγών της για την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών μεταφοράς. Από την μεριά της η 3PL εταιρεία η οποία λειτουργεί ως αγοραστής της υπηρεσίας θα επιδιώξει την ανάπτυξη της αγοράς μέσω επενδύσεων σε νέους αποθηκευτικούς χώρους, πρόσληψη προσωπικού για την διαχείριση των νέων γραμμών μεταφοράς αλλά και διαφήμιση σε τοπικό επίπεδο. Η σημασία του Συν-ανταγωνισμού μπορεί να γίνει ακόμα ποιο εμφανής αν αναλογιστούμε ότι ακόμα και εάν η 3PL επιχείρηση επενδύσει σε μια αγορά αρκετά μεγάλα ποσά για την ανάπτυξη της, εφόσον δεν υπάρξει η αντίστοιχη υποστήριξη και επένδυση από την μεταφορική εταιρεία, το όλο εγχείρημα μπορεί να καταρρεύσει. Την ίδια στιγμή όμως που καλούνται να συνεργαστούν οι δυο εταιρείες, θα πρέπει ταυτόχρονα να ορίσουν ανεξάρτητα η μια με την άλλη τις τιμές χονδρικής και λιανικής για την παρεχόμενη υπηρεσία με στόχο πάντα η κάθε μια να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Το χρονοδιάγραμμα των αποφάσεων τους για τιμολόγηση μπορεί να επηρεάσει το ύψος των επενδύσεων τους και το αντίστροφο. Ταυτόχρονα ο μεταφορέας ανάλογα με τις τιμές που θα χρεώσει επηρεάζει την δυνητική ζήτηση η οποία τη στιγμή που λαμβάνονται οι αποφάσεις δεν έχει παρατηρηθεί. Παράλληλα η 3PL επιχείρηση μπορεί να επηρεάσει την τελική ζήτηση επιλέγοντας τα κατάλληλα δρομολόγια, τις απαραίτητες διαφημίσεις αλλά και την κατάλληλη τιμολόγηση των υπηρεσιών που προσφέρει. Γενικά οι επιχειρηματικές προσπάθειες για Συν-ανταγωνισμό μεταξύ προμηθευτή και αγοραστή απαιτούν μεγάλες χρονικές περιόδους και οι επενδυτικές αποφάσεις λαμβάνονται αρκετά πριν γίνει γνωστή η ζήτηση για την τελική παροχή υπηρεσίας. Από την άλλη μεριά οι τιμολογιακές αποφάσεις τόσο στις τιμές χονδρικής όσο και στις τιμές λιανικής μπορούν να ληφθούν ακόμα και αφού παρατηρηθεί η ζήτηση. Υπάρχει όμως πάντα ο κίνδυνος η μια από της δυο εταιρείες να επωφεληθεί από τη βελτίωση της ζήτησης και να χρεώσει υψηλές τιμές. Ως εκ τούτου είναι συνήθως απαραίτητη η σύναψη μεταξύ τους συμβολαίων προμήθειας (supply contracts), στοιχείο που έχει εξεταστεί στην παγκόσμια βιβλιογραφία. Σκοπός της Διατριβής είναι η ανάπτυξη ενός πλαισίου ώστε να γίνει δυνατή η επίτευξη Συν-ανταγωνισμού στη εφοδιαστική αλυσίδα χωρίς να είναι υποχρεωτική η σύναψη συμβολαίων προμηθείας σε παίγνια πέραν των δυο χρονικών στιγμών. Τα κυρία ζητήματα στα οποία επικεντρώθηκε η παρούσα διατριβή είναι: • H ανάπτυξη και μελέτη παιγνίου όπου όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται την ίδια χρονική στιγμή και η σύγκριση των αποτελεσμάτων με την υπάρχουσα βιβλιογραφική περιπτωσιολογία. • Η ανάπτυξη και μελέτη παιγνίου, στην εφοδιαστική αλυσίδα, πέραν των δυο χρονικών στιγμών, έτσι ώστε σε μακροχρόνιες συνεργασίες να επέρχεται συντονισμός χωρίς να είναι απαραίτητη η σύναψη συμβολαίων. • Επέκταση του παιγνίου των δυο χρονικών στιγμών και εφαρμογή του Συν-ανταγωνισμου στην λήψη των επενδυτικών αποφάσεων. • Μελέτη και σύγκριση του Συν-ανταγωνισμού με την περίπτωση όπου έχουμε την εφαρμογή της απόλυτης συνεργασίας.