Αξιολόγηση της επικοινωνιακής πολιτικής της υγειονομικής αρχής κατά τη διαχείριση της πανδημίας γρίπης Η1Ν1

Abstract

All crises involve objective, real life events. Their causes as well as their general and specific consequences, but mainly the way they affect personal and group perception are very much created, “manufactured”, directed, increased or decreased by communication mechanisms in regional, national and international level. The way the problem will be communicated during a situation of crisis plays an extremely important role in shaping the psychological state of all parties involved. The present study was carried out in Greece and aims to evaluate the communication policy of the Greek Health Authorities during the management of H1N1 influenza pandemic. The sample was composed by 178 employees in the Greek national health system (medical and non-medical staff), from six regions of Greece (Athens, Salonica, Edessa, Ioannina, Rhodes, and Lesbos) aged 18 to 65 years. Statistical analysis of the data showed significant differences in the evaluation of the communication policy with regard to the age, the gender as well as the region of the participants. Furthermore, evaluation of the usefulness of information affected significantly the choice to be vaccinated or not. Results and practical applications were discussed in the final section.

Οι κρίσεις αφορούν γεγονότα αντικειμενικά, οι αιτίες τους, οι ειδικές και οι γενικότερες επιπτώσεις τους, και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζουν την ατομική αλλά και τη συλλογική αντίληψη, εν πολλοίς γεννιούνται, δημιουργούνται, «κατασκευάζονται», κατευθύνονται, αυξάνονται ή μειώνονται από τους μηχανισμούς επικοινωνίας σε τοπικό, εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο. Η επικοινωνία του προβλήματος της κρίσης παίζει τον πλέον κυρίαρχο ρόλο στον ψυχολογικό παράγοντα όλων των εμπλεκομένων σε μια κρίση. Η παρούσα έρευνα στοχεύει στην αξιολόγηση της επικοινωνιακής πολιτικής της Υγειονομικής Αρχής κατά τη διαχείριση της πανδημίας γρίπης Η1Ν1. Στην έρευνα συμμετείχαν 178 λειτουργοί υγείας (ιατροί, νοσηλευτικό και διοικητικό και ευρύτερο βοηθητικό προσωπικό) από νοσοκομεία της Αθήνας , της Θεσσαλονίκης, της Έδεσσας, των Ιωαννίνων, της Ρόδου και της Μυτιλήνης, ηλικίας 18-65 ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές στην αξιολόγηση της επικοινωνιακής πολιτικής σύμφωνα με το φύλο, την ηλικία και τον τόπο διαμονής. Επιπλέον, η χρησιμότητα των παρεχόμενων πληροφοριών φάνηκε να επιδρά στη διενέργεια ή μη εμβολιασμού.