Επιπολασμός της παχυσαρκίας και επίδραση της άσκησης στη φυσική κατάσταση και σε δείκτες φλεγμονής ατόμων με νοητική υστέρηση

Abstract

The purpose of the present study was to determine the prevalence of obesity and to evaluate the influence of aerobic exercise intervention on obesity indices, lipid profile and cardiovascular adaptations in individuals with intellectual disability with the Down Syndrome (DS) or without the Down Syndrome (NDS). Forty six institutionalized individuals (n=46), aged 36.02±8.50 yrs, were divided into three groups: DS (n=14), NDS (n=22) and control (n=10). Measurements on anthropometric characteristics (body mass, BMI, percent body fat, waist circumference), plasma blood lipids (TGs: triglycerides, TC: total cholesterol, HDL-C, LDL-C), blood pressure (systolic, diastolic) and heart rate at rest and during the exercise were obtained before and after a 12-week aerobic training program. Mean arterial pressure, pulse pressure and cardiac index were determined using specific equations. The analysis of data revealed that the 32.6% of the total sample was overweight, 60.9% obese, while another 67.4% appeared increased concentrations of abdominal fat, 8.7% appeared excess levels of TC, 4.3% and 19.6% characterized by increased concentrations of TGs and LDL-C, respectively. Also, significant health-related adaptations were observed after a 12-week intervention on anthropometric characteristics in both training groups (DS and NDS; body mass: -1.76 and -2.5%; BMI: -1.76 and -2.63%; waist circumference: -4.07 and -3.3%, p<0.001; and body fat: -0.85 and -2.62%, p<0.05). Furthermore, HDL-C increased (+7.85 and 10.47%, p<0.001) whereas LDL-C slightly decreased (-3.13 and -2.2%, p>0.05). In addition, when a stepwise multiple regression was applied, using the cardiac index as a dependent variable, the 98% of the total variance was explained by diastolic blood pressure (DP: 55.7%), age (A: 22.2%), heart rate (HR: 6.1%) systolic blood pressure (SP: 5.4%) and body mass (BM: 8.6%), (y=2.405-0.037*DP-0.018*A+0.023*HR+0.019*SP-0.011*BM). The above findings indicate that people with intellectual disability characterized by increased obesity rates and abnormal lipid concentrations. Furthermore, the present study provides a practical model for the prediction of cardiac function and suggests that a 12-week regular aerobic exercise program improves body composition, lipid profile and hemodynamic response in people with intellectual disability with or without the Down syndrome.

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να μελετήσει τον επιπολασμό της παχυσαρκίας σε άτομα με νοητική υστέρηση με σύνδρομο Down και χωρίς σύνδρομο Down και να αξιολογήσει την επίδραση ενός παρεμβατικού προγράμματος αερόβιας άσκησης στους δείκτες παχυσαρκίας, στο λιπιδαιμικό προφίλ και στην καρδιαγγειακή τους λειτουργία. Στη μελέτη συμμετείχαν 46 άτομα με νοητική υστέρηση (n=46) ηλικίας 36,02±8,50 ετών, τα οποία διέμεναν σε ιδρύματα που φιλοξενούν άτομα με αναπηρία και χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: i) με συνύπαρξη του συνδρόμου Down (ΝΥDOWN, n=14), ii) χωρίς τη συνύπαρξη του συνδρόμου (NY, n=22) και iii) την ομάδα ελέγχου (n=10). Μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν, πριν και μετά την εφαρμογή ενός παρεμβατικού προγράμματος αερόβιας άσκησης διάρκειας 12 εβδομάδων, στα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά (σωματική μάζα, δείκτη μάζας σώματος-ΒΜΙ, σωματικό λίπος, περιφέρεια μέσης), στα λιπίδια (TGs, TC, HDL-C, LDL-C) και τους αθηρωματικούς δείκτες (ΤC/HDL-C, LDL-C/HDL-C), στην αρτηριακή πίεση (συστολική, διαστολική) και στην καρδιακή συχνότητα ηρεμίας και άσκησης. Με ειδικές εξισώσεις προσδιορίστηκαν η μέση αρτηριακή και ο δείκτης καρδιακής λειτουργίας. Επίσης, αξιολογήθηκε το επίπεδο της καρδιοαναπνευστικής αντοχής, μέσω του τροποποιημένου πρωτοκόλλου κατά Bruce καθώς και της δοκιμασίας του ενός μιλίου (1-mile Rockport Fitness Walking Test - 1-mile RFWT). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 32,6% του δείγματος ήταν υπέρβαρα άτομα, το 60,9% παχύσαρκα, ενώ το 67,4% εμφάνισαν κοιλιακού τύπου παχυσαρκία, το 8,7% παρουσίασε υπερχοληστεριναιμία, το 4,3% και 19,6% υπερτριγλυκεριδαιμία καθώς και αυξημένες συγκεντρώσεις της LDL-C, αντιστοίχως. Μετά τις 12 εβδομάδες παρέμβασης παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις στα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και στις δύο ομάδες άσκησης (ΝΥDOWN & ΝΥ, σωματική μάζα: -1,76 και -2,5%, ΒΜΙ: -1,76 και -2,63%, περίμετρος μέσης: -4,07 και -3,33%, p<0,001, σωματικό λίπος: -0,85, p>0,05 και -2,62%, p<0,05). Επιπλέον, παρατηρήθηκε αύξηση στα επίπεδα της HDL-C (+7,85 και +10,47%, p<0,001), ενώ οι συγκεντρώσεις της LDL-C μειώθηκαν ελαφρώς (-3,13 και -2,24%). Αναφορικά με το δείκτη καρδιακής λειτουργίας, η πολλαπλή βηματική ανάλυση παλινδρόμισης έδειξε ότι η διαστολική (DP:55,7%) και συστολική (SP:5,4%) αρτηριακή πίεση, η ηλικία (A: 22,2%), η καρδιακή συχνότητα (HR: 6,1%) και η σωματική μάζα (BM: 8,6%) ερμήνευσαν το 98% της συνολικής διακύμανσης για το σύνολο του δείγματος (y=2.405-0.037*DP-0.018*A+0.023*HR+0.019*SP-0.011*BM). Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό των ατόμων με νοητική υστέρηση παρουσίασε αυξημένους δείκτες παχυσαρκίας, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία και χαμηλή αερόβια ικανότητα και καθιστούν αναγκαία την εύρεση εύχρηστων δεικτών αξιολόγησης της καρδιαγγειακής τους λειτουργίας με στόχο την άμεση διάγνωση προδιαθεσικών παραγόντων εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιπρόσθετα, η συστηματική και κατάλληλα σχεδιασμένη αερόβια άσκηση διάρκειας 12 εβδομάδων φαίνεται πως επέδρασε σημαντικά στη μείωση του επιπολασμού της παχυσαρκίας, βελτίωσε την ικανότητα παραγωγής έργου και βελτιστοποίησε το λιπιδαιμικό προφίλ και την καρδιαγγειακή λειτουργία των ατόμων με νοητική αναπηρία, ανεξαρτήτως της ύπαρξης του συνδρόμου Down.