Η παιδαγωγική αξιοποίηση του σχολικού χώρου στη διαμόρφωση συνεργατικού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος: εφαρμογή σε ένα πρόγραμμα μαθηματικών δραστηριοτήτων στο νηπιαγωγείο

Abstract

The aim of this thesis is the systemic approach of the pedagogical development of space and the implementation of the cooperative learning in kindergarten. It was developed in the mathematics section and specifically on the field of addition and subtraction. The method was the action research. Results have indicated that children learned how to change/modify the classroom space according to their needs and to the needs of the mathematical activities. They developed cooperative and social skills, post knowledge efficiency, and they learned to self-evaluate their attitude and their work during teamwork and to express their feelings. They conquered math skills in an active way and by discussing their mathematical action. The changes/modifications regarding the arrangements and aesthetics of the school setting with correlation of the cooperative learning created a ‘synomorfy’ which led to an ‘environmental interdependence’ in the educational environment of the kindergarten.

Στόχος της διατριβής είναι η συστημική προσέγγιση της παιδαγωγικής αξιοποίησης του χώρου και της εφαρμογής της συνεργατικής μάθησης στο νηπιαγωγείο. Η ερευνητική προσέγγιση εφαρμόστηκε στη γνωστική ενότητα των μαθηματικών και συγκεκριμένα στις πράξεις της πρόσθεσης και της αφαίρεσης. Η μέθοδος που εφαρμόστηκε ήταν η έρευνα -δράση. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι τα παιδιά έμαθαν να προσαρμόζουν το χώρο της τάξης στις επιθυμίες τους και τις ανάγκες των μαθηματικών δραστηριοτήτων. Ανέπτυξαν συνεργατικές και κοινωνικές δεξιότητες, μεταγνώση, έμαθαν να αυτοαξιολογούν τη συμπεριφορά τους και τον τρόπο εργασίας τους στην ομάδα, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να βελτιώνουν τη συμπεριφορά και τις επιδόσεις τους συζητώντας για τη δράση τους. Οδηγήθηκαν στην κατάκτηση γνώσεων στα μαθηματικά με ενεργητικό τρόπο. Οι αλλαγές στη διαρρύθμιση και την αισθητική του χώρου κατά την εργασία των παιδιών στις ομάδες δημιούργησαν μία ‘συνομορφία’ που οδήγησε και στη δημιουργία μίας ‘περιβαλλοντικής αλληλεξάρτησης’ στο εκπαιδευτικό περιβάλλον του νηπιαγωγείου.