Η σχολική αυλή ως χώρος μάθησης: οι απόψεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ρόδου

Abstract

The design, formation and organization of the school yard, as part of the broader material space, are all elements that define its cultural identity. As a meeting place mostly for pupils and teachers, it is turned into a potential frame of interaction, communication, expression and activities, all of which are elements that give it a social identity. The modern educational and social reality seems rather reluctant in redefining the potential of this place. The schoolyards could be valuable, dynamic, energetic and handy teaching aids of the curriculum, but also a frame for pilot practice, new scientific techniques and teaching methods. The main idea of the "Sustainable School yard" is the incorporation of the idea and the values of sustainability in every aspect of its life, mostly in its ability to support: the educational process, the connection between the school and the local community, the strengthening of its environmental frame. Under this perspective the design of the schoolyard could directly or indirectly offer opportunities to study and support the local natural, social, cultural and economical systems. The main aim of the bibliographic research is the investigation of the potential and the exploitation of the schoolyard as a pedagogical tool, and its potential to be incorporated in a prospect of education. It focuses in three points: - What is its pedagogical identity? - What its potential is to function as a frame of education and learning and in this direction, - what atypical forms of redefining can it take? Main aim of the research is the recording and investigation of the notions of the public primary school teachers of the city of Rhodes in a total of questions relevant to the organization, formation and potential of the school yard to function as a place of education and learning including environmental learning.

Ο σχεδιασμός, η διαμόρφωση και η οργάνωση του χώρου της σχολικής αυλής ως τμήματος του ευρύτερου υλικού χώρου, αποτελούν στοιχεία που προσδιορίζουν αφενός την πολιτισμική της ταυτότητα, αφετέρου ως χώρος συνάντησης κυρίως μαθητών και εκπαιδευτικών, μετατρέπεται σε ένα εν δυνάμει πλαίσιο αλληλεπίδρασης, επικοινωνίας έκφρασης και (δομημένων ή ελεύθερων), δραστηριοτήτων, κατά συνέπεια ένα χώρο που επενδύεται και από ψυχολογικές και κοινωνικές παραμέτρους, προσδίδοντας στο χώρο αυτό και την κοινωνική του ταυτότητα. Η σύγχρονη εκπαιδευτική και κοινωνική πραγματικότητα, φαίνεται μάλλον διστακτική στο να επαναπροσδιορίσει τις δυνατότητες του χώρου αυτού, πέρα από τη φιλοξενία αθλητικών δραστηριοτήτων. Οι σχολικές αυλές θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα, δυναμικά, ενεργητικά και χρηστικά εποπτικά μέσα του τυπικού, μη τυπικού και άτυπου προγράμματος σπουδών, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς, ένα πλαίσιο δοκιμαστικών εφαρμογών, νέων επιστημονικών τεχνικών και διδακτικών μεθόδων. Βασικός σκοπός της βιβλιογραφικής έρευνας της παρούσας εργασίας, είναι η διερεύνηση της δυνατότητας και αξιοποίησης του χώρου της σχολικής αυλής ως παιδαγωγικού εργαλείου και στη δυνατότητα του να ενσωματωθεί σε μια προοπτική αγωγής και επικεντρώνεται σε τρία σημεία: - ποια είναι η παιδαγωγική ταυτότητα του; - ποια είναι η δυνατότητα του να λειτουργήσει ως ένα πλαίσιο αγωγής και μάθησης (συμπεριλαμβανομένης και της μάθησης για το περιβάλλον και την αειφορία); και ως προς αυτήν την κατεύθυνση: - ποιες άτυπες μορφές αναδιαμόρφωσης μπορεί να λάβει; Βασικό σκοπό της έρευνας, αποτελεί η καταγραφή και διερεύνηση των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης των δημόσιων δημοτικών σχολείων της πόλης της Ρόδου, σε ένα σύνολο ερωτημάτων που σχετίζονται με την οργάνωση, διαμόρφωση και τη δυνατότητα της σχολικής αυλής να λειτουργήσει ως χώρος αγωγής και μάθησης συμπεριλαμβανομένης και της περιβαλλοντικής μάθησης.