Διερεύνηση της εντερικής βακτηριακής υπερανάπτυξης και της παρουσίας βακτηρίων στη χολή στην αιτιοπαθογένεια της χολαγγειΐτιδας, χρόνιας παγκρεατίτιδας και χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του λεπτού εντέρου (τριαδίτιδα) της γάτας

Abstract

Feline triaditis as a pathologic condition concerns the scientific community over the last years. The term ‘triaditis’ is used to describe concurrent inflammation of the liver, pancreas, and small intestine, although occasionally only two of these organs may participate. A relationship that is not well defined exists between feline cholangitis, pancreatitis and inflammatory bowel disease (IBD). The pathogenesis, the clinical and laboratory manifestation and the histopathological findings of those three disorders are not clear. The vague clinical and laboratory findings and the lack of specific and sensitive laboratory tests make the diagnosis of these diseases very difficult. Biopsy from the liver, pancreas and intestine is still considered essential for the definite diagnosis of feline cholangitis, pancreatitis and IBD. The unclear descriptions and the strong evidence of coexistence of these three diseases in the cat provided the impetus of our clinical study. The aim of this study was to investigate the frequency of coexistence of different combinations of cholangitis, pancreatitis and/or inflammatory bowel disease in cats, and describe the clinical, clinicopathological, and histopathological findings. Furthermore, we proceeded to a study of the duodenal bacterial flora and the presence of bacteria in the bile using culture methods, in an attempt to reveal any possible etiopathogenetic relationship of triaditis with intestinal bacterial flora. Definitive diagnosis was based on histopathologic examination of hepatic, pancreatic and small intestine biopsy samples, collected after laparotomy under general anesthesia. In our study 55 cats were included, 47 with histopathological findings compatible with cholangitis, pancreatitis and/or IBD and 8 cats that served as healthy controls. According to the results of our study coexistence of cholangitis, pancreatitis, and IBD in cats does occur and regardless of breed it is more common in old cats. The involvement of the liver and small intestine only, often remains subclinical, whereas the pancreatic involvement is accompanied by the presence of symptoms. The type of inflammation that was predominant in all three organs was the lymphoplasmocytic. Clinical signs found in cats with triaditis were increased or decreased appetite, vomiting, weight loss, depression, diarrhea, poor bodily condition, jaundice, and a mass effect on palpation of the anterior abdomen. Hematological findings were not characteristic although disturbance of blood coagulation (PTT) was found to accompany serious liver failure cases. Biochemical parameters ALT, AST and the specific pancreatic marker Spec fPL® were increased, without always exceeding the upper normal limit. The concentration of ALB and P in the serum compared to that of the control group was decreased. X-Ray and ultrasonographic findings of the chest and abdomen were unremarkable and did not contribute significantly to the diagnosis. Triaditis in cats was not associated with the presence of bacteria in bile. However, there seems to be an association found between increased numbers of anaerobic Clostridium spp. in the duodenum of cats with triaditis.

Η τριαδίτιδα της γάτας ως νοσολογική οντότητα απασχολεί τα τελευταία χρόνια την επιστημονική κοινότητα. Με τον όρο αυτόν περιγράφεται η ταυτόχρονη παρουσία χολαγγειίτιδας (Χ), χρόνιας παγκρεατίτιδας (Π) και χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του λεπτού εντέρου (ΦΝΕ), χωρίς όμως να αποκλείεται η εμπλοκή μόνο δύο εξ αυτών. Η αιτιοπαθογενετική τους σχέση, τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα και η ιστοπαθολογική εικόνα του καθενός από τα τρία παραπάνω νοσήματα είναι υπό διερεύνηση. Η ασαφής κλινική και εργαστηριακή εικόνα, καθώς και η έλλειψη ειδικών και ευαίσθητων εργαστηριακών εξετάσεων καθιστούν τη διάγνωσή τους ιδιαίτερα δύσκολη. Η ιστοπαθολογική εξέταση δειγμάτων του ήπατος, του παγκρέατος και του εντέρου εξακολουθεί να θεωρείται επιβεβλημένη και είναι η μέθοδος που πιστοποιεί τη διάγνωση. Η ανεπαρκής περιγραφή των τριών αυτών νοσημάτων στη γάτα και η εν δυνάμει ταυτόχρονη παρουσία τους στο ζωικό αυτό είδος αποτέλεσαν το έναυσμα της δικής μας κλινικής έρευνας. Σκοπός μας ήταν η διερεύνηση των διαφόρων συνδυασμών της Χ, Π, και ΦΝΕ που συναντώνται στη γάτα και η περιγραφή των κλινικών, εργαστηριακών και ιστοπαθολογικών ευρημάτων της συνύπαρξής τους. Επιπλέον, προχωρήσαμε σε λήψη και καλλιέργεια χολής και εντερικού περιεχομένου από το δωδεκαδάκτυλο με σκοπό τη διερεύνηση της αιτιοπαθογενετικής σχέσης της χλωρίδας του εντέρου με τη συνύπαρξη φλεγμονής στο ήπαρ, το πάγκρεας ή/και το έντερο. Στην κλινική μας έρευνα συμμετείχαν συνολικά 55 γάτες, 47 ασθενείς με Χ, Π, ή/και ΦΝΕ και 8 υγιείς μάρτυρες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνάς μας η συνύπαρξη της Χ, Π, και της ΦΝΕ συναντάται ανεξαρτήτως φυλής και με μεγαλύτερη συχνότητα σε μεγάλης ηλικίας γάτες. Η συμμετοχή του ήπατος και του λεπτού εντέρου συχνά παραμένει υποκλινική, ενώ η εμπλοκή και του παγκρέατος συνοδεύεται από παρουσία συμπτωμάτων. Ο λεμφοπλασμοκυτταρικός τύπος της φλεγμονής είναι αυτός που επικρατεί στα τρία όργανα. Η κλινική εικόνα της τριαδίτιδας στη γάτα μπορεί να χαρακτηρίζεται από διαταραχή (αύξηση ή μείωση) της όρεξης, έμετο, απώλεια σωματικού βάρους, μειωμένη διάθεση, διαταραχή της σύστασης των κοπράνων (πολτώδη έως υδαρή), μέτρια έως κακή θρεπτική κατάσταση, ίκτερο και αίσθηση μάζας κατά την ψηλάφηση της πρόσθιας κοιλίας. Δεν συνοδεύεται από χαρακτηριστικά αιματολογικά ευρήματα, πέρα από τη διαταραχή των παραγόντων της πήξης του αίματος (PTT) σε προχωρημένες καταστάσεις ηπατικής ανεπάρκειας. Αύξηση ενδέχεται να παρουσιάζουν οι δραστηριότητες των ALT και AST, καθώς και ο ειδικός παγκρεατικός δείκτης Spec fPL® χωρίς ωστόσο οι τιμές του να ξεπερνούν πάντα το όριο των φυσιολογικών. Μειωμένη ενδέχεται να είναι η συγκέντρωση του φωσφόρου και μικρότερη συγκριτικά με τους μάρτυρες αυτή των λευκωματινών στον ορό του αίματος. Τα ευρήματα κατά την ακτινολογική και υπερηχοτομογραφική εξέταση του θώρακος και της κοιλίας δεν είναι χαρακτηριστικά και δεν συμβάλλουν σημαντικά στη διάγνωση. Η τριαδίτιδα δεν συνδέεται με την παρουσία βακτηρίων στη χολή. Ωστόσο, σχετίζεται με αυξημένη παρουσία των αναερόβιων βακτηρίων Clostridium spp. στο δωδεκαδάκτυλο των ασθενών γατών.