Στρατηγικές αυτο - ρύθμισης και αυτο - αποτελεσματικότητς στην αντιμετώπιση προβλημάτων που δυσχεραίνουν τη συμμετοχή στον αθλητισμό

Abstract

The aim of the study is the development of a questionnaires assessing of selfregulationstrategies effort and participation in exercise and sport. Thequestionnaire consisted of two parts. The first part consists of the processesof change described by the transtheoretical model (Prochaska, Norcross,DiClemente, 1994) while the second part is composed of the metacoqnitionstrategies. The participants of the first study were 698 students of elevendifferent University Schools. The results supported the factorial validity ofthese two questionnaires. Through exploratory factor analysis 10 factors wererevealed (declarative knowledge, information management proceduralknowledge, evaluation, commitment helping relationships, self-reevaluation,self-conseguating, counter conditioning, environmental control andconscious raising) that showed acceptable level of internal consistency.Discriminant analysis showed that the guestionnaires were able to distinguishthe individuals in all five stages of change. Moreover, hierarchical regressionanalysis indicated that both metacoqnition strategies and processes ofchange contributed in the explanation of exercise behaviour. The participantsof the second study were 437 children (268 boys - 169 girls) aged 12-35 yearsold, of 36 Tae Kwon Do sports cluds. Through exploratory factor analysis 15factors were revealed (commitment, interest enhancement, counterconditioning, helping relationships, conscious raising, environmental control,self-conseguating, self-reevaluation) and 7 factors of metacognition strategies(self-monitoring, debugging strategies, conditional knowledge, proceduralknowlegle, imagery, information management, declarative knowledgeplanning). All factors had acceptable level of internal consistency. A positivecorrelation of metacognition strategies and processes of change with selfefficacyand mastery goal was found. Also, a positive correlation ofperformance approach goal with evaluation and information management wasfound. Self-efficacy, transtheoretical model and metacognition strategies donot play an important role in the explanation of exercise behavior. Finally, nosignificant sex differences were observed. A number of implications forintervention design and suggestions for further research are discussed

Ο σκοπός me παρούσας εργασίας είναι n ανάπτυξη ενός ερωτηματολογίουστρατηγικών αυτό-ρύθμισης και της προσπάθειας συμμετοχής στην άσκησηκαι στο άθλημα του Ταε Κβον Ντο. Το ερωτηματολόγιο αποτελούνταν από 2μέρη. Το πρώτο μέρος αφορούσε τις διαδικασίες αλλαγής του δια-θεματικουμοντέλου (Prochaska. Norcross. DiClemente. 1994) και το δεύτερο τιςμεταννωστικές στρατηγικές. Στην πρώτη έρευνα το δείγμα αποτελούνταν από698 φοιτητές επτά διαφορετικών σχολών ΑΕΙ. Από τα αποτελέσματαδιαπιστώθηκε η εγκυρότητα και η αξιοπιστία και των δύο ερωτηματολογίων.Μέσω παραγοντικής ανάλυσης αποκαλύφτηκαν 10 παράγοντες (δηλωτικήγνώση, διαχείριση πληροφοριών, διαδικαστική γνώση, αξιολόγηση,δέσμευση, σχέσεις βοηθείας, αυτό-επαναξιολόνηση, αυτό-απελευθέρωση,εναλλακτική υποκατάστατη λύση, διαχείριση περιβάλλοντος και ανάπτυξησυνείδησης-συναίσθησης) που είχαν ικανοποιητική εσωτερική συνοχή. Απότα αποτελέσματα της ανάλυσης διακριτότητας που έγινε, φάνηκε ότι ταερωτηματολόγια είχαν την δυνατότητα να διακρίνουν το δείγμα στα πέντεδιαφορετικά στάδια αλλαγής. Ακόμα, με βάση την ιεραρχική ανάλυσηπαλινδρόμησης διαπιστώθηκε ότι στο συγκεκριμένο δείγμα το ποσοστόερμηνείας της συμπεριφοράς άσκησης αυξήθηκε σημαντικά τόσο με τηνείσοδο των μεταγνωστικών στρατηγικών όσο και με τις διαδικασίες αλλαγής.Το δείγμα της δεύτερης έρευνας αποτέλεσαν 437 παιδιά (268 αγόρια και 169κορίτσια) ηλικίας από 12 έως και 35 ετών, 36 αθλητικών συλλόγων Ταε ΚβονΝτο. Από τα αποτελέσματα της παραγοντικής ανάλυσης αποκαλύφτηκαν 15παράγοντες. 8 παράγοντες των διαδικασιών αλλαγής (δέσμευση, αύξησηενδιαφέροντος-ενίσχυση πληροφοριών, εναλλακτική υποκατάστατη λύση,σχέσεις βοηθείας, συνειδητοποίηση, διαχείριση περιβάλλοντος, αυτό-απελευθέρωση, αυτό-επαναξιολόνηση) και 7 των μεταγνωστικώνστρατηγικών (αυτό-παρακολούθηση, στρατηγικές αντιμετώπισηςπροβλημάτων, επίγνωση των συνθηκών χρήσης στρατηγικών, διαδικαστικήγνώση, νοερή απεικόνιση, διαχείριση πληροφοριών, δηλωτική γνώση,σχεδιασμό) οι οποίοι είχαν ικανοποιητική εσωτερική συνοχή. Επίσης,προέκυψε θετική συσχέτιση των μεταγνωστικών στρατηγικών και τωνδιαδικασιών αλλαγής με την αυτό-αποτελεσματικότητα και τονπροσανατολισμό στην βελτίωση. Ακόμα υπήρξε θετική συσχέτιση μεταξύ τηςενίσχυσης του «ενώ» με την αξιολόγηση και με την διαχείριση τωνπληροφοριών. Τέλος, και σε αντίθεση με την πρώτη έρευνα, οι παράγοντεςτόσο της αυτό-αποτελεσματικότητας, των μεταβλητών του δια-θεματικούμοντέλου και των μεταννωστικών στρατηγικών δεν φάνηκε να παίζουνιδιαίτερο ρόλο στην συμπεριφορά άθλησης. Τέλος, δεν παρουσιάστηκανιδιαίτερες διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών. Ποικίλες προτάσεις νιαπαρεμβατικά προγράμματα και νια περαιτέρω μελλοντικές έρευνεςσυζητούνται