Συνεργατική μάθηση σε δυνητικές κοινότητες: κοινωνιοψυχολογική και παιδαγωγική προσέγγιση

Abstract

‘Synallilia’ is a framework that aims to transform physical learning communities into Virtual Learning Communities (VLC). It is a socio-psychological and pedagogical attempt where 3rd generation Activity Theory and Knowledge Building are used to conceptualize Computer Supported Collaborative Learning (CSCL) in Virtual Communities. Synallilia is an applied approach which attempts to overcome the above dualism, in the light of inner speech. The last is established in virtual learning communities involved in authentic activities. As ‘authentic’ are considered the activities that take place in the real world, that is to say, in society.Sinallilia signifies an attempt to make explicit collective cognitive processes and skills, as physical learning communities transform and expand to virtual ones. In the process model of VLC collaborative learning presented in this thesis, are described the cognitive processes and skills and their sequence, via inner speech operations incorporated in an authentic activity. Also, the challenge raised by Synallilia is to engage one, two or more VLCs in collective cognitive processes and skills. The following methodology context is therefore suggested –‘Problem Project Based Learning with Formative Interventions during Authentic Activities’- as a model for collaborative solving activity in Web Based Collaborative Learning Environments (WBCLE). It is also defined the Sinallila model analysis (Struggle Analysis Framework –SAF), for analysis of the collaboratively created solutions. Sinallilia has been empirically applied and tested according to basic principles of sociocultural learning theories. Outcomes of the research indicate that it is a promising framework for the transformation of physical learning communities to virtual ones, and for engaging them in collective cognitive processes and skills, via inner speech operations incorporated in an authentic –social- activity. The collaborative solving activity method ‘Problem Project Based Learning with Formative Interventions during Authentic Activities’ enforces actions and interactions that take place in the external world, which are internalized after appropriate scaffolding and structuring, setting this as the way of Sinallilia. Also SAF model can support data analysis coming from collaborative activities and enforces further understanding of complex phenomena found during collaboration among VLCs. Yet SAF is of more general value, since it can be suitable for analysis of socio-psychological and pedagogical aspects of collaborative learning in a variety of virtual environments, e.g. social networks. Eventhough Sinallilia is set up in cognitive context, it is able to support ontological challenges as well. Future applications of Sinallilia could be to Virtual Communities of Practice (VCoP), as well as to the motives of the collective consciousness of a Virtual Community (VC). Moreover, the approach we aim at developing from an early age -in the virtual as well as in the real world- the Sinallilia as the struggle, so that sociocultural changes inside society are possible to be prepared by similar changes inside communities, physically and virtually.

Καθώς μεταβαίνουμε προς την Κοινωνία της Πληροφορίας, γινόμαστε συνδημιουργοί και συνάλληλοι των νέων τρόπων επικοινωνίας. Στην παρούσα προτείνεται το πλαίσιο ‘Συναλληλία’, ένα πλαίσιο συνεργατικής μάθησης για τον μετασχηματισμό Φυσικών Κοινοτήτων Μάθησης σε Δυνητικές Κοινότητες Μάθησης (ΔΚΜ), στο διαδίκτυο. Πρόκειται για μία εφαρμοσμένη κοινωνιολογικο-ψυχολογική και παιδαγωγική προσέγγιση υπό το φως του εσωτερικού λόγου. Ο τελευταίος εμφανίζεται μέσα στις ΔΚΜ όταν αυτές εμπλέκονται σε αυθεντικές δραστηριότητες. Με τον όρο ‘αυθεντικές’ εννοούνται πραγματικές δραστηριότητες, οι οποίες λαμβάνουν χώρα μέσα στην κοινωνία. Η ιδέα είναι το εν λόγω πλαίσιο να σηματοδοτήσει μία προσπάθεια να γίνουν σαφείς οι λειτουργίες συλλογικής ανάπτυξης γνωστικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων, καθώς φυσικές κοινότητες μάθησης μετασχηματίζονται και επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους σε δυνητικές, στο διαδίκτυο. Στο μοντέλο του κύκλου συνεργατικής μάθησης της ΔΚΜ που παρουσιάζεται περιγράφονται αυτές οι γνωστικές διαδικασίες και δεξιότητες καθώς και η αλληλουχία τους, οι οποίες ανιχνεύονται δια μέσου λειτουργιών εσωτερικού λόγου ενσωματωμένων στην αυθεντική -κοινωνική- δραστηριότητα. Επιπλέον, η πρόκληση που εγείρεται για το εν λόγω πλαίσιο είναι να εμπλέξει μία, δύο ή περισσότερες ΔΚΜ σε μία συλλογική διαδικασία γνωστικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων. Για τον σκοπό αυτό, προτείνεται μία μέθοδος συνεργατικής επίλυσης δραστηριοτήτων, η ‘Μάθηση Βασιζόμενη σε Εργασίες με Προβληματική, με Διαμορφωτικές Παρεμβάσεις, κατά τη διάρκεια Αυθεντικών Δραστηριοτήτων’, για Περιβάλλοντα Συνεργατικής Μάθησης στο Διαδίκτυο (ΠΣΜΔ). Επίσης περιγράφεται το Μοντέλο Ανάλυσης Συναλληλίας, για την ανάλυση των συνεργατικών λύσεων που δόθηκαν σε αυτά τα περιβάλλοντα. To πλαίσιο ‘Συναλληλία’ εφαρμόσθηκε σύμφωνα με τις βασικές αρχές των κοινωνικοπολιτισμικών θεωριών μάθησης. Τα συμπεράσματα που προέκυψαν έδειξαν ότι το πλαίσιο είναι πράγματι ικανό να εμπλέξει ΔΚΜ σε συλλογικές γνωστικές διαδικασίες και δεξιότητες, οι οποίες ανιχνεύονται δια μέσου λειτουργιών εσωτερικού λόγου ενσωματωμένων στην αυθεντική -κοινωνική- δραστηριότητα. Η μεθοδολογία συνεργατικής επίλυσης προβληματικών δραστηριοτήτων βοηθάει στη δημιουργία δράσεων και αλληλεπιδράσεων στον εξωτερικό κόσμο, μεταξύ μελών των δυνητικών κοινοτήτων και μεταξύ μελών και τεχνουργημάτων, οι οποίες εσωτερικoποιούνται μέσω του εσωτερικού λόγου, θέτοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια της συναλληλίας. Επιπλέον, το Μοντέλο Ανάλυσης Συναλληλίας μπορεί να βοηθήσει την ανάλυση δεδομένων από συνεργατικές δραστηριότητες, και να υποστηρίξει την περαιτέρω κατανόηση των σύνθετων φαινομένων που παρατηρούνται κατά τη συνεργασία δυνητικών κοινοτήτων με στόχο αρχικά τη μάθηση. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρύτερα ως εργαλείο για την ανάλυση και ερμηνεία κοινωνιολογικο-ψυχολογικών και παιδαγωγικών παραμέτρων συνεργασίας, σε σύγχρονες τάσεις στην ηλεκτρονική μάθηση πέραν των κοινοτήτων, όπως π.χ. σε κοινωνικά δίκτυα. Αν και η ‘Συναλληλία’ αναπτύχθηκε ως γνωστική προσέγγιση, μπορεί επίσης να υποστηρίξει και οντολογικές προκλήσεις. Το εν λόγω πλαίσιο μπορεί να βρει μελλοντικές εφαρμογές σε Δυνητικές Κοινότητες Πρακτικής (ΔΚΠ) και στη συζήτηση περί κινήτρων της συλλογικής συνείδησης μιας Δυνητικής Κοινότητας (ΔΚ)Περαιτέρω, η ανάπτυξη συναλληλίας σκοπό έχει την ανάπτυξη από μικρή ηλικία, τόσο στον δυνητικό όσο και στον πραγματικό κόσμο μίας κουλτούρας, ώστε κοινωνικοπολιτισμικές αλλαγές εντός της κοινωνίας μπορούν να προετοιμαστούν από αντίστοιχες αλλαγές εντός των κοινοτήτων, φυσικά και δυνητικά.