Συμβολή στη μελέτη του πολυσυστηματικού συνδρόμου απίσχανσης των απογαλακτισθέντων χοιριδίων

Abstract

The present study was done throughout three individual stages. The aim of the first stage was the detection and diagnosis of Postweaning Multisystemic Wasting Syndrome (PMWS) and Porcine Circovirus type 2 (PCV2) in Greece. During the second stage of the study we investigated the possible effects of a non specific immunomodulator drug (Baypamun®) and a psychotropic compound (Hogpax®) on the clinical and pathological expression of PMWS on piglets coming from a commercial pig farm. During the third stage we studied in more details the clinical and pathological expression of PMWS in selected Greek farms (epidemiological study) and at the same time we investigated the possible effects of other factors on the clinical expression of PMWS in those farms On the first part of the doctoral thesis there is a brief literature revue of the latest scientific data on PMWS and PCV2. On the second part of the doctoral thesis we describe our study. For the purposes of the first stage of the study we investigated whether the outbreak of a disease with clinical signs similar to those of PMWS observed in two commercial farms in Greece was PMWS in association with the presence of PCV2. Based on the clinical signs, the gross and histopathological lesions and the results of the immunohistochemical and in situ hybridization methods, this study is the first description of PMWS and PCV2 in Greece. Both farms were also the first two farms diagnosed as positive PMWS farms. A clinical trial investigation was performed during the second stage of this study in a commercial farrow to finish pig farm, with 450 sows under production, positive to PMWS. At the beginning of the study 108 piglets were allocated in three groups as follow: Μ = Negative control group, where all piglets were injected with 2 ml of normal saline 2 days before weaning (23 ± 2 days of age) and 2 days after weaning (27 ± 2 days of age), Β = All piglets were injected with Baypamun® 2 days before weaning (23 ± 2 days of age) and 2 days after weaning (27 ± 2 days of age), H = All piglets were injected with Hogpax ® 2 days before weaning (23 ± 2 days of age) and 2 days after weaning (27 ± 2 days of age). All piglets were followed throughout the whole period of the study (until the age of 70 ± 2 days of age) and they were daily observed for clinical signs of disease. At the end of the study 12 piglets from each group were euthanized for further gross, histopathological and immunohistochemical examinations. On the basis of the results obtained in the present field trial study, the conclusions drawn were as follows: For the first time we demonstrated that immunomodulation of piglets in farms, where besides to PCV2 other common infectious agents such as PRRS and M. hyopneumoniae are present, induce the incidence and the severity of the clinical and pathological expression of PMWS. The presence of antibodies against PCV2 in 80% of the piglets examined at the end of the trial from all groups was indicative of the extensive infection from the virus during the trial period. This in association with the results of other studies demonstrate the importance of the time of PCV2 infection, in association with the administration at the same time of other agents, on the clinical and pathological expression of PMWS. The higher amount of PCV2 antigen on the tissues of piglets that they were injected with Baypamun® agrees with previous studies showing the importance of the amount of PCV2 on the development of PMWS lesion and the expression of the syndrome. Serological examination showed that in clinical cases of PMWS other infectious agents are also present confirming previous results, suggesting the possible role of those agents on the clinical and pathological expression of PMWS when other agents such as immunomodulators are also administered in piglets that are naturally infected with PCV2 and furthermore explaining the contradictive results of previous studies done with the use of gnotobiotics or SPF pigs.

Η εργασία αυτή αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο από αυτά, αποτελούμενο από δύο επιμέρους κεφάλαια, περιλαμβάνει σύντομη βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετική με τα νεότερα δεδομένα που αφορούν το ΠΣΑΑΧ και τον Κ2Χ. Στο δεύτερο μέρος περιγράφεται η δική μας πειραματική έρευνα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε τρεις αυτόνομες φάσεις. Για τους σκοπούς της πρώτης φάση της έρευνας μας επιλέχθηκαν δύο χοιροτροφικές εκμεταλλεύσεις (εκτροφή Α και Εκτροφή Β) των νομών Άρτας και Πρέβεζας για περαιτέρω διερεύνηση. Από τη συνολική εκτίμηση των αποτελεσμάτων της πρώτης φάσης της έρευνας προκύπτει σαφώς ότι το ένα χοιρίδιο, από τα πέντε που εξετάστηκαν στην εκτροφή Α και τα πέντε χοιρίδια που εξετάστηκαν στην εκτροφή Β, πληρούν τις προϋποθέσεις προκειμένου να χαρακτηριστούν ως περιστατικά του ΠΣΑΑΧ. Συνεπώς επιβεβαιώνεται η υπόθεση ότι τα περιστατικά αυξημένης θνησιμότητας μετά τον απογαλακτισμό, σε χοιροτροφικές εκμεταλλεύσεις των νομών Άρτας και Πρέβεζας με κλινικά συμπτώματα παρόμοια με αυτά του ΠΣΑΑΧ, αφορούν όντως περιστατικά του συνδρόμου, ώστε έτσι η έρευνα μας να αποτελεί και την πρώτη αναφορά της παρουσίας του ΠΣΑΑΧ και του Κ2Χ στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα των ανοσοϊστοχημικών εξετάσεων και της δοκιμής του in-situ μοριακού υβριδισμού αποτελούν και την πρώτη απόδειξη της παρουσίας του Κ2Χ στην Ελλάδα και επιπλέον αξιολογήθηκαν προκειμένου να τεθεί διάγνωση του συνδρόμου στα υπό εξέταση χοιρίδια. Επίσης οι δύο εκτροφές πληρούσαν τα κριτήρια ώστε να χαρακτηριστούν θετικές ως προς την παρουσία του ΠΣΑΑΧ ώστε έτσι κατά την έρευνα μας να χαρακτηριστούν για πρώτη στην Ελλάδα εκτροφές θετικές ως προς την παρουσίας του ΠΣΑΑΧ . Κατά το σχεδιασμό της δεύτερης φάσης της έρευνας θελήσαμε να διαπιστώσουμε σε συνθήκες εκτροφής κατά πόσο παρεμβαίνοντας έμμεσα στην ανοσολογική κατάσταση των χοιριδίων με το να μειώσουμε την καταπόνηση τους κατά τον απογαλακτισμό (χορηγώντας το Hogpax®), ή άμεσα διεγείροντας μη ειδικούς ανοσολογικούς μηχανισμούς (χορηγώντας το Baypamun®), αυτό θα είχε ή όχι επιπτώσεις στην κλινική εκδήλωση του ΠΣΑΑΧ. Στον πειραματισμό αυτό χρησιμοποιήθηκαν 108 χοιρίδια κατανεμημένα σε τρεις διαφορετικές ομάδες, ως εξής: Μ = Αρνητικοί μάρτυρες, στους οποίους χορηγήθηκε φυσιολογικός ορός 2 ημέρες πριν τον απογαλακτισμό (ηλικία 23 ± 2 ημερών) και 2 ημέρες μετά τον απογαλακτισμό (ηλικία 27 ± 2 ημερών), Β = Χοιρίδια στα οποία χορηγήθηκε Baypamun® 2 ημέρες πριν τον απογαλακτισμό (ηλικία 23 ± 2 ημερών) και 2 ημέρες μετά τον απογαλακτισμό (ηλικία 27 ± 2 ημερών), H = Χοιρίδια στα οποία χορηγήθηκε Hogpax® 2 ημέρες πριν τον απογαλακτισμό (ηλικία 23 ± 2 ημερών) και 2 ημέρες μετά τον απογαλακτισμό (ηλικία 27 ± 2 ημερών).