Frailty and subjective memory complaints in healthy older individuals

Abstract

The doctoral dissertation explores the relationship between Subjective Cognitive Decline (SCD) and frailty. SCD refers to self-reported cognitive impairment without objective deficits, while frailty is a multidimensional syndrome involving poor health, falls, disabilities, and reduced functionality. Both conditions are associated with cognitive decline and an increased incidence of dementia. Despite their link to cognitive decline, the causal role and association between SCD and frailty are not well established. The study utilized data from the Hellenic Longitudinal Investigation of Aging and Diet (HELIAD) study, involving collaboration among multiple universities and institutions. The first article conducted a cross-sectional analysis of 1,454 participants aged 65 and older. The findings revealed that lower education, female sex, and low socioeconomic status were associated with both frailty and SCD complaints. Different types of SCD complaints were significantly linked to frailty, with mathematical reasoning and executive problems showing the strongest association. The study suggested that SCD complaints could serve as an indicator of frailty in cognitively intact older adults, aiding proactive assessment and intervention for healthy aging. The second article presented a longitudinal study involving 975 participants from the initial sample, aged 65 and older. It revealed that healthy older adults reporting SCD complaints related to orientation or having at least three memory complaints had a higher risk of developing frailty in the future. Moreover, individuals with frailty were more likely to be diagnosed with Mild Cognitive Impairment (MCI) or dementia, emphasizing the importance of screening questionnaires covering multiple cognitive domains of SCD for diagnosing and managing frailty in clinical settings. To address the lack of a standardized definition for SCD complaints, the third article described a collaborative effort with the Alzheimer's Association International Society to Advance Alzheimer's Research and Treatment (ISTAART) and the Subjective Cognitive Decline Initiative (SCD-I). This study linked items from self-reported questionnaires regarding SCD from international aging studies. By harmonizing data from 24 studies and 40 different questionnaires using item response theory techniques, the researchers established a common metric for self-perceived cognitive functioning across international studies. Items making the greatest contribution to the precise measurement of SCD included general and specific memory problems, worry or concern about memory and aspects of executive functioning and language. These findings would guide the development of new self-perceived cognitive functioning questionnaires, enabling joint analyses across international studies and enhancing research on aging and dementia. In summary, the dissertation's research contributes valuable insights into the relationship between SCD and frailty, highlighting the significance of early detection and intervention in promoting healthy aging and improving the quality of life for older adults. The collaborative efforts to standardize SCD assessments also pave the way for more comprehensive research in the field of cognitive decline and aging.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνά τη σχέση μεταξύ της υποκειμενικής γνωστικής έκπτωσης (SCD) και της ευπάθειας. Η SCD αναφέρεται στην αυτοαναφερόμενη γνωστική εξασθένηση χωρίς αντικειμενικά ελλείμματα, ενώ η ευπάθεια είναι ένα πολυδιάστατο σύνδρομο που περιλαμβάνει προβλήματα υγείας, πτώσεις, αναπηρίες και μειωμένη λειτουργικότητα. Οι δύο αυτοί παράγοντες σχετίζονται με γνωστική έκπτωση και αυξημένη συχνότητα εμφάνισης άνοιας. Παρά τη σύνδεσή τους με τη γνωστική έκπτωση, ο αιτιώδης ρόλος και η συσχέτιση μεταξύ SCD και ευπάθειας δεν είναι καλά τεκμηριωμένα. Η παρούσα μελέτη αξιοποίησε δεδομένα από την Ελληνική Διαχρονική Έρευνα για τη Γήρανση και τη Διατροφή (HELIAD), η οποία είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας πολλών πανεπιστημίων και ιδρυμάτων. Το πρώτο άρθρο πραγματοποίησε μια συγχρονική ανάλυση με 1.454 συμμετεχόντων ηλικίας 65 ετών και άνω. Τα ευρήματα έδειξαν ότι η χαμηλότερη εκπαίδευση, το γυναικείο φύλο και η χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση σχετίζονται τόσο με την ευπάθεια όσο και με τα παράπονα για SCD. Διαφορετικοί τύποι παραπόνων SCD συνδέθηκαν σημαντικά με την ευπάθεια, με τα προβλήματα σχετικά με μαθηματικό συλλογισμό και εκτελεστικές λειτουργίες να παρουσιάζουν την ισχυρότερη συσχέτιση. Η μελέτη πρότεινε ότι τα παράπονα SCD θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως ένας έγκυρος δείκτης για την πρόβλεψη της ευπάθειας σε γνωστικά υγιείς ηλικιωμένους, βοηθώντας την προληπτική αξιολόγηση και την εφαρμογή παρεμβάσεων για υγιή γήρανση. Το δεύτερο άρθρο παρουσίασε τη διαχρονική μελέτη που περιελάμβανε 975 συμμετέχοντες, από το αρχικό δείγμα, ηλικίας 65 ετών και άνω. Αποκάλυψε ότι οι υγιείς ηλικιωμένοι ενήλικες που ανέφεραν παράπονα SCD σχετικά με τον προσανατολισμό ή είχαν τουλάχιστον τρία παράπονα σχετικά με τη μνήμη είχαν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης ευπάθειας στο μέλλον. Επιπλέον, τα άτομα με ευπάθεια είχαν περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με ήπια γνωστική διαταραχή ή άνοια, τονίζοντας τη σημασία της χρήσης ερωτηματολογίων για τα SCD που καλύπτουν πολλαπλούς γνωστικούς τομείς για τη διάγνωση και τη διαχείριση της ευπάθειας σε κλινικά περιβάλλοντα. Για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη ενός ευρέως αποδεκτού ορισμού για τα παράπονα SCD, το τρίτο άρθρο περιέγραψε μια συνεργατική προσπάθεια με την Alzheimer's Association International Society to Advance Alzheimer's Research and Treatment (ISTAART) και την πρωβουλία Subjective Cognitive Decline Initiative (SCD-I). Η μελέτη αυτή συνέδεσε στοιχεία από ερωτηματολόγια αυτοαναφοράς σχετικά με τα παράπονα για SCD από διεθνείς μελέτες γήρανσης. Πιο αναλυτιικά, με την εναρμόνιση δεδομένων από 24 μελέτες και 40 διαφορετικά ερωτηματολόγια χρησιμοποιώντας τη θεωρία απόκρισης ερωτήματος, οι ερευνητές καθιέρωσαν ένα κοινό μετρικό μοντέλο για την αυτοαντιλαμβανόμενη γνωστική λειτουργία από όλες τις διεθνείς μελέτες. Τα στοιχεία που επηρέασαν περισσότερο την ακριβή μέτρηση των παραπόνων για SCD περιλάμβαναν γενικά και ειδικά υποκειμενικά παράπονα σχετικά με τη μνήμη αλλά και γενικευμένη ανησυχία, παράπονα σχετικά με την εκτελεστική λειτουργία και παράπονα σχετικά με τη λειτουργία της γλώσσας. Τα ευρήματα αυτά θα καθοδηγήσουν τη δημιουργία νέων ερωτηματολογίων αυτοαντιλαμβανόμενης γνωστικής λειτουργίας, επιτρέποντας κοινές αναλύσεις σε διεθνείς μελέτες και ενισχύοντας την έρευνα για τη γήρανση και την άνοια. Συνοψίζοντας, η έρευνα της διατριβής συμβάλλει στη γνώση σχετικά με τη σχέση μεταξύ της SCD και της ευπάθειας, αναδεικνύοντας τη σημασία της έγκαιρης ανίχνευσης και παρέμβασης και στην προώθηση της υγιούς γήρανσης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων ενηλίκων. Η προσπάθεια για την τυποποίηση των αξιολογήσεων της SCD ανοίγουν επίσης το δρόμο για μια πιο ολοκληρωμένη έρευνα στον τομέα της γνωστικής έκπτωσης και της γήρανσης.