Η επίδραση του επιπέδου "ευπάθειας" των ηλικιωμένων σε παραμέτρους της νοσηλείας τους και στην ποιότητα ζωής των φροντιστών τους

Abstract

Background: Frailty has been defined as a state or syndrome of decreased reserve and resistance to stressors, resulting from cumulative declines across multiple physiologic systems, causing vulnerability to adverse outcomes. A variety of tools have been developed to identify and evaluate frailty and are being used in various clinical contexts to optimize the care of the elderly. Informal caregivers play an important role in the care of the older adults, something that affects their personal life and health.Aims: To translate the Clinical Frailty Scale (CFS) into Greek and examine its validity and reliability in a sample of older adults. To examine how the frailty status of the older patients is related to parameters of their hospitalization and how it affects the quality of life (subjective burden, anxiety, depression, health-related quality of life) of their informal caregivers. Additionally, to examine whether the cost of hospitalization calculated for each older patient, based on the DRGs (Diagnosis Related Groups), corresponds to the actual cost of hospitalization.Patients and methods: Demographic data, medical history, hospitalization parameters, reason for admission, frailty status by using Clinical Frailty Scale (CFS), independence in activities of daily living, and cognitive function were recorded in 493 older patients. In 311 patient-caregiver dyads, demographic data and levels of self-reported subjective burden, anxiety, depression, and HRQL, were recorded for the caregivers. The data of the first 142 patients were used to assess the validity and reliability of the Greek CFS. Parametric tests, non-parametric tests, logistic regression analysis, path analysis, mediation analysis and ROC analysis were used for the purpose of the study. The statistical analyses were conducted by using SPSS, AMOS and PROCESS. For the cost analysis, fixed and variable costs were calculated for a subgroup of randomly selected patients and compared with those costed by DRGs.Results: Frailty was directly related to mortality and occurrence of complications during hospitalization and indirectly to the length of hospitalization, through the occurrence of complications. No relationship was found between frailty and hospitalization costs. Furthermore, frailty was directly related to caregivers' subjective burden and depression and indirectly to caregivers' anxiety and Mental Component Summary score of caregivers’ HRQL, through caregivers' subjective burden. No relationship was found between the frailty of the elderly and the physical dimension of the caregivers' HRQL. In addition, the validity and reliability of the Greek CFS was established. The actual cost of hospitalization of elderly patients was more than twice as high as that estimated by DRGs.Conclusions: CFS can be used in Greece to identify frail older people and assess their level of frailty, contributing to the optimization of older adults’ care. In addition, by establishing the extent to which older adults’ frailty affects the various parameters of the caregiver's health and quality of life, frailty can be the target of interventions that will have the effect on reducing the burden of people who care for them.

Υπόβαθρο: H ευπάθεια έχει οριστεί ως ένα γηριατρικό σύνδρομο ή κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένα φυσιολογικά αποθέματα στους ηλικιωμένους, που τους καθιστά ευάλωτους ακόμη και σε μικρά στρεσογόνα ερεθίσματα. Για τον εντοπισμό και την εκτίμηση του βαθμού ευπάθειας έχουν δημιουργηθεί ποικίλα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε διάφορα κλινικά πλαίσια, με σκοπό να βελτιστοποιηθεί η περίθαλψη των ηλικιωμένων. Σημαντικό ρόλο στην φροντίδα και στην περίθαλψη των ηλικιωμένων έχουν οι μη αμειβόμενοι φροντιστές τους, γεγονός που έχει επιπτώσεις στην προσωπική τους ζωή και υγεία. Σκοποί: Να γίνει μετάφραση στα ελληνικά της κλίμακας ευπάθειας Clinical Frailty Scale (CFS) και εξέταση της εγκυρότητας και αξιοπιστίας της σε δείγμα ηλικιωμένων ασθενών. Να εξεταστεί πως σχετίζεται ο βαθμός ευπάθειας των ηλικιωμένων με παραμέτρους της νοσηλείας τους και πως επηρεάζει την αυτό-αναφερόμενη ποιότητα ζωής (υποκειμενική επιβάρυνση, άγχος, κατάθλιψη, σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής) των μη αμειβόμενων φροντιστών τους. Επιπλέον να εξεταστεί αν το κόστος νοσηλείας που υπολογίζεται για κάθε ηλικιωμένο ασθενή με βάση τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (ΚΕΝ), αντιστοιχεί στο πραγματικό κόστος νοσηλείας.Ασθενείς και μέθοδοι: Σε 493 ηλικιωμένους ασθενείς καταγράφηκαν δημογραφικά δεδομένα, ιατρικό ιστορικό, παράμετροι της νοσηλείας, η αιτία εισόδου, ο βαθμός ευπάθειας με την Clinical Frailty Scale (CFS), η ικανότητα αυτοεξυπηρέτησης και το επίπεδο γνωσιακής λειτουργίας. Σε 311 ζεύγη ασθενών-φροντιστών καταγράφηκαν για τους φροντιστές: δημογραφικά δεδομένα και τα αυτοαναφερόμενα επίπεδα υποκειμενικής επιβάρυνσης, άγχους, κατάθλιψης και ΣΥΠΖ. Τα δεδομένα των πρώτων 142 ασθενών χρησιμοποιήθηκαν για την εξέταση εγκυρότητας και αξιοπιστίας της μεταφρασμένης στα ελληνικά κλίμακας CFS. Παραμετρικές δοκιμασίες, μη παραμετρικές δοκιμασίες, λογιστική ανάλυση παλινδρόμησης, ανάλυση μονοπατιών, ανάλυση διαμεσολάβησης και ROC ανάλυση, χρησιμοποιήθηκαν για τους σκοπούς της μελέτης. Οι στατιστικές αναλύσεις έγιναν με την χρήση των SPSS, AMOS, PROCESS. Για την ανάλυση κόστους, υπολογίστηκε το σταθερό και μεταβλητό κόστος για μια υποομάδα τυχαία επιλεγμένων ασθενών και συγκρίθηκε με αυτό που κοστολογήθηκε με βάση τα ΚΕΝ. Αποτελέσματα: H ευπάθεια των ηλικιωμένων φάνηκε να σχετίζεται άμεσα με την θνησιμότητα και την εμφάνιση επιπλοκών κατά την νοσηλεία και έμμεσα με τον χρόνο νοσηλείας, μέσω της εμφάνισης επιπλοκών. Δεν διαπιστώθηκε σχέση μεταξύ ευπάθειας των ηλικιωμένων και κόστους νοσηλείας. Επιπλέον η ευπάθεια φάνηκε να σχετίζεται άμεσα με την υποκειμενική επιβάρυνση και την κατάθλιψη των φροντιστών και έμμεσα με το άγχος και την συνοπτική κλίμακα ψυχικής υγείας της ΣΥΠΖ των φροντιστών, μέσω της υποκειμενικής επιβάρυνσης των φροντιστών. Δεν διαπιστώθηκε σχέση μεταξύ της ευπάθειας των ηλικιωμένων και της σωματικής διάστασης της ΣΥΠΖ των φροντιστών. Επιπλέον διαπιστώθηκε η εγκυρότητα και η αξιοπιστία της μεταφρασμένης στα ελληνικά κλίμακας CFS. Το πραγματικό κόστος νοσηλείας των ηλικιωμένων ασθενών ήταν υπερδιπλάσιο σε σχέση με αυτό που κοστολογήθηκε με τα ΚΕΝ. Συμπεράσματα: Η κλίμακα CFS μπορεί να χρησιμοποιείται στην Ελλάδα για τον εντοπισμό των ευπαθών ηλικιωμένων και την εκτίμηση του επιπέδου ευπάθειάς τους, γεγονός που μπορεί να συμβάλλει στην βελτιστοποίηση της περίθαλψή τους. Επιπλέον, διαπιστώνοντας τον βαθμό στον οποίο η ευπάθεια του ηλικιωμένου επηρεάζει τις διάφορες παραμέτρους της υγείας και της ποιότητας ζωής του φροντιστή, η ευπάθεια μπορεί να αποτελέσει τον στόχο παρεμβάσεων που θα έχουν σαν αποτέλεσμα την μείωση των επιπτώσεων στους ανθρώπους που τους φροντίζουν.