Διερεύνηση της ποικιλίας στην έκφραση των café-au-lait κηλίδων σε παιδιά με νευροϊνωμάτωση τύπου 1 και συσχέτιση με τον γονότυπο

Abstract

Cafe-au-lait macules (CALMs) are the most distinctive clinical finding in Neurofibromatosis type I (NF1).Objective: We aimed to describe in a prospective study of Greek children diagnosed with NF1 the dermatological phenotype and to analyze the characteristics of CALMs and their association with their genotype.Methods: Pigment intensity and melatonin content of CALMs were measured with a narrowband spectrophotometer. Results: Sixty three children aged 6 months to 16 years old were studied. The mean melanin content was different both among patients, and within each patient (p<0.001). Females showed a higher number of CALMs than males (p = 0.025), and melanin content of CALMs was lower in females (p <0.001). Patients with protein truncating variants in the NF1 gene had higher CALM melanin content than other types of genetic variants t (55) = 2.196, p = 0.032. Plexiform neurofibromas were also detected in the majority of patients with protein truncating variants, while Juvenile xanthogranulomas were detected equally in patients with protein and non-protein truncating variants. Conclusions: In conclusion, CALMs with high melatonin content are associated with patients carrying non-protein truncating variants. Therefore, measurement of CALM pigment intensity could potentially provide useful information for the initial assessment of patients with NF1 and the severity of their future phenotype.

Οι Cafe-au-lait κηλίδες (CALMs) είναι το πιο χαρακτηριστικό κλινικό εύρημα στη Νευροϊνωμάτωση τύπου Ι (NF1). Στόχος: Να περιγράψουμε σε μια προοπτική μελέτη κοορτής σε Ελληνόπουλα με τη διάγνωση της NF1 τον δερματολογικό τους φαινότυπο και να αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά των CALMs και τη συσχέτισή τους με τον γονότυπο . Μέθοδοι: Η ένταση της χρωστικής και η περιεκτικότητα σε μελανίνη των CALM μετρήθηκαν με φασματοφωτόμετρο στενής ζώνης. Αποτελέσματα: Μελετήθηκαν εξήντα τρία παιδιά ηλικίας 6 μηνών έως 16 ετών. Η μέση περιεκτικότητα σε μελανίνη ήταν διαφορετική τόσο μεταξύ των ασθενών όσο και σε κάθε ασθενή (p<0,001). Τα κορίτσια εμφάνισαν μεγαλύτερο αριθμό CALM από τα αγόρια (p = 0,025) και η περιεκτικότητα σε μελανίνη των CALMs ήταν χαμηλότερη στα κορίτσια (p <0,001). Οι ασθενείς με παραλλαγές περικοπής πρωτεΐνης στο γονίδιο NF1 είχαν υψηλότερη περιεκτικότητα σε μελανίνη στις CALMs σε σχέση με τους άλλους τύπους γενετικών παραλλαγών t (55) = 2,196, p = 0,032. Επιπλέον, πλεγματοειδή νευροϊνώματα ανιχνεύθηκαν στην πλειονότητα των ασθενών με παραλλαγές περικοπής πρωτεΐνης, ενώ νεανικά ξανθοκοκκιώματα ανιχνεύθηκαν εξίσου σε ασθενείς με πρωτεϊνικές και μη πρωτεϊνικές παραλλαγές πρωτεΐνης. Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, οι CALMs με υψηλή περιεκτικότητα σε μελανίνη σχετίζονται με ασθενείς που φέρουν παραλλαγές που δεν περικόπτουν την πρωτεΐνη. Επομένως, η μέτρηση της έντασης της χρωστικής των CALMs θα μπορούσε ενδεχομένως να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την αρχική αξιολόγηση ασθενών με NF1 και την πρόβλεψη της σοβαρότητας του μελλοντικού φαινοτύπου τους.