Myth, myth-making and the formation of cultural identity in Greece: a study across the museum and secondary school

Abstract

This research addresses the place of myth in the constitution of the nation and the construction of cultural identities in Greece. Considering the ever-changing nature of identity in postmodern analyses, it focuses attention on Greek museums and their potential as loci for the formation of new identities within the contemporary socio-cultural context. Furthermore, it concerns the ways they can work together with schools by reinforcing their educational role both as learning and cultural centres. In present times, with homogenization and continuity being challenged under the pressure of internal and external changes and the emerging quest for cultural diversity, collective identities need to be redefined. Therefore, I suggest that myths offer a negotiable cultural context connected with the museums’ and schools’ identity work embracing both the preservation of traditions and cultural innovation. I consequently introduce a project with the intention of exploring the dynamics of this relationship by way of a pilot study across museums and secondary schools working with myths in Greece. Through it, and by analysis of its consequences and implications, I hope to make a contribution to the development of culturally inclusive approaches in the museum.

Η παρούσα έρευνα αφορά στη θέση του μύθων στη συγκρότηση του έθνους και την διαμόρφωση πολιτιστικής ταυτότητας στην Ελλάδα. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαρκώς μεταβαλλόμενη φύση της έννοιας της ταυτότητας σύμφωνα με μεταμοντέρνες θεωρίες, εστιάζει στο ρόλο που μπορούν να αναλάβουν τα μουσεία στην Ελλάδα ως χώροι διαμόρφωσης νέας ταυτότητας στο σύγχρονο κοινωνικο - πολιτιστικό πλαίσιο. Επιπρόσθετα, μελετά τους τρόπους που μπορούν να συνεργαστούν με τα σχολεία ενισχύοντας τον εκπαιδευτικό ρόλο αυτών ως μαθησιακό και πολιτιστικό περιβάλλον. Στην εποχή μας, καθώς η εθνική ομογενοποίηση και συνέχεια τίθενται υπό αμφισβήτηση κάτω από την πίεση εσωτερικών και εξωτερικών αλλαγών και της αναζήτησης της πολιτιστικής ποικιλομορφίας, οι συλλογικές ταυτότητες απαιτείται να επαναπροσδιοριστούν. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω ότι οι μύθοι αποτελούν ένα πρόσφορο πολιτιστικό πλαίσιο για τη διαμόρφωση ταυτότητας στο χώρο του μουσείου και του σχολείου, στοχεύοντας στη διατήρηση των παραδόσεων αλλά και την πολιτιστική καινοτομία. Συνακόλουθα, παρουσιάζω μια πιλοτική μελέτη της σχέσης σχολείου και μουσείου με βάση ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει ελληνικούς μύθους. Με την ανάλυση των αποτελεσμάτων και τα εξαγόμενα συμπεράσματα, ελπίζω ότι συνεισφέρω στην ανάπτυξη πολιτιστικών προσεγγίσεων του μαθητικού κοινού μέσα στο μουσειακό χώρο.