Higher education and ethnicity: exploring patterns and inequalities in ethnic minorities’ attainment in the UK universities and labour market performance

Abstract

The overarching aim of this research is twofold. First, I explore the disparities in academic attainment and progression between ethnic minority undergraduates and their White peers in the UK, in terms of the probability of graduating with a “good” class of degree and the dropout likelihood. Second, I estimate the size of ethnic pay inequalities in the British labour market among UK-born graduates and quantify the contribution of specific characteristics to the wage differential.Regarding the likelihood of degree non-completion, for the first time in the ethnicity context, I distinguish between compulsory dismissal (because of academic failure) and voluntary dropout (because of personal, financial, or other reasons), acknowledging that an effective policy response to student withdrawal ought to be closely associated with the dropout causes. I provide firm evidence that all ethnic minority groups have, on average, a higher probability of failing their degrees than White students, even after allowing for differences in a wide range of socio-demographic and university characteristics. Most worryingly, Black African students are twice as likely (7.1%) as their White peers (3.8%) to fail. On the contrary, White students are more inclined towards quitting voluntarily than ethnic minorities, although the differences are smaller than those relating to academic dismissal. The probability of attaining a good degree class stands at 76.2% for White students, and the difference relative to ethnic minorities ranges from 4.3 percentage points (for students from a Mixed ethnic background) to 15.1 percentage points (for Black African students). These performance gaps remain striking across all types of institutions and social class levels, suggesting that ethnic minorities’ under-attainment is a pervasive issue.With respect to the second target of this thesis, a key conclusion of this work is that having graduated from university does not eliminate ethnic pay inequalities. For Black men, the labour market experience is more disappointing, as their wage penalties stand at higher levels (16.7%) than those of Black women (4.5%) and the other ethnic groups. The occupational segregation and the shorter job tenure of ethnic minorities relative to White people make up the primary determinants of pay gaps relating to observed characteristics. Although it is difficult to disentangle the extent of racial discrimination from other unobserved factors that also shape the wage levels, by implementing a novel method that partially addresses the selection on unobservable determinants of earnings, I find supportive evidence of ethnic discrimination, particularly against Black and Asian men. I reveal that ethnic penalties worsen with age across both genders, implying that some mechanisms endogenous to the labour market (such as discrepancies in promotion procedures, access to company-specific training, and the time required to find a job, which, in turn, affects the accumulative experience) should, at least partially, explain these results.These research findings should help policymakers better comprehend the mechanisms that produce diverse academic and earnings outcomes and identify targeted strategies for each ethnic group. In this context, I propose certain policymaking actions that should alleviate the barriers faced by ethnic minorities in higher education and the UK labour market.

Ο κύριος στόχος της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι διπλός. Πρώτον, διερευνώνται εμπειρικά διαφορές στο ακαδημαϊκό επίπεδο και την πρόοδο μεταξύ των προπτυχιακών σπουδαστών εθνοτικών μειονοτήτων και των Λευκών συνομηλίκων τους στο Ηνωμένο Βασίλειο, όσον αφορά στην πιθανότητα αποφοίτησης με «καλό» βαθμό πτυχίου (άριστα ή λίαν καλώς) και την πιθανότητα εγκατάλειψης. Δεύτερον, υπολογίζεται το μέγεθος των εθνοτικών ανισοτήτων στις μισθολογικές απολαβές στη βρετανική αγορά εργασίας μεταξύ αποφοίτων που γεννήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και ποσοτικοποιείται η συμβολή συγκεκριμένων χαρακτηριστικών στην παρατηρούμενη διαφορά των μισθών. Η έρευνα βασίζεται σε πρόσφατα εκτεταμένα δεδομένα σε ατομικό επίπεδο (individual-level data) φοιτητών και εργαζόμενων. Χρησιμοποιεί μια σειρά από τεχνικές εφαρμοσμένης οικονομετρίας, όπως, μεταξύ άλλων, τη μέθοδο ελαχίστων τετραγώνων (OLS regression), λογιστική παλινδρόμηση, μοντέλα παλινδρόμησης ποσοστιαίων σημείων (quantile regressions), αλγορίθμους αντιπαραβολής και αντιπαραβολής ροπής (matching methods, propensity score matching, inverse probability weighted regression adjustment, κ.ά.), καθώς και πρόσφατα αναδυόμενες τεχνικές σχετιζόμενες με τη μείωση της στατιστικής αμεροληψίας (unobservable selection bias).Όσον αφορά στην πιθανότητα μη ολοκλήρωσης των σπουδών, για πρώτη φορά στη σχετική βιβλιογραφία, η παρούσα διατριβή διακρίνει μεταξύ της υποχρεωτικής εγκατάλειψης των σπουδών (λόγω ακαδημαϊκής αποτυχίας των φοιτητών) και της οικειοθελούς εγκατάλειψης (για προσωπικούς, οικονομικούς ή άλλους λόγους). Με αυτόν τον τρόπο, αναγνωρίζεται ότι μια αποτελεσματική στρατηγική αντιμετώπισης του φαινομένου θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα αίτια της εγκατάλειψης. Η οικονομετρική ανάλυση της έρευνας παρέχει ισχυρές ενδείξεις ότι οι φοιτητές που προέρχονται από εθνοτικές μειονότητες έχουν, κατά μέσο όρο, μεγαλύτερη πιθανότητα αποτυχίας στην πανεπιστημιακή τους σταδιοδρομία σε σύγκριση με αντίστοιχους Λευκούς μαθητές, ακόμη και αφού ληφθεί υπόψη ένα ευρύ φάσμα κοινωνικο-δημογραφικών και πανεπιστημιακών χαρακτηριστικών. Το πιο ανησυχητικό αποτέλεσμα είναι ότι οι Μαύροι Αφρικανοί (Black African) φοιτητές έχουν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα (7,1%) από τους Λευκούς συνομηλίκους τους (3,8%) να αποτύχουν στο πανεπιστήμιο. Αντίθετα, οι Λευκοί φοιτητές τείνουν περισσότερο να εγκαταλείψουν οικειοθελώς την τριτοβάθμια εκπαίδευση από ό,τι οι εθνικές μειονότητες, αν και οι σχετικές διαφορές είναι μικρότερες από αυτές που αφορούν στην ακαδημαϊκή αποτυχία. Η πιθανότητα απόκτησης πτυχίου «καλής» τάξης (άριστα ή λίαν καλώς) ανέρχεται σε 76,2% για τους Λευκούς φοιτητές και η διαφορά σε σχέση με τις εθνοτικές μειονότητες κυμαίνεται, κατά μέσο όρο, από 4,3 ποσοστιαίες μονάδες (για τους φοιτητές με μικτό εθνικό υπόβαθρο) έως 15,1 ποσοστιαίες μονάδες (για τους Μαύρους Αφρικανούς φοιτητές). Οι διαφορές στην ακαδημαϊκή επίδοση μεταξύ των εθνοτήτων παραμένουν εντυπωσιακά υψηλές σε όλους τους τύπους πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σε όλα τα επίπεδα κοινωνικοοικονομικής τάξης, υποδηλώνοντας ότι η παρατηρούμενη ανεπαρκής επίδοση των εθνοτικών μειονοτήτων αποτελεί ένα διάχυτο ζήτημα στη Βρετανική ανώτατη εκπαίδευση.Σχετικά με το δεύτερο στόχο της διατριβής, ένα βασικό συμπέρασμα είναι ότι αποκτώντας πανεπιστημιακή εκπαίδευση δε συνεπάγεται εξάλειψη των εθνικών μισθολογικών ανισοτήτων στην Βρετανική αγορά εργασίας. Για τους Μαύρους άνδρες κατόχους πτυχίων, η εμπειρία στην αγορά εργασίας είναι πιο απογοητευτική, καθώς οι μισθολογικές τους «κυρώσεις» (δηλαδή, οι διαφορές των μισθών τους σε σύγκριση με Λευκούς εργαζόμενους ιδίων χαρακτηριστικών και ακαδημαϊκού υποβάθρου) βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα (16,7%) από εκείνες των Μαύρων γυναικών (4,5%) και των άλλων εθνοτικών ομάδων. Η ανάλυση αποκαλύπτει, επίσης, ότι ο επαγγελματικός διαχωρισμός μεταξύ εθνοτήτων και η μικρότερη μέση χρονική παραμονή των εθνοτικών μειονοτήτων σε μια επιχείρηση συγκριτικά με τους Λευκούς εργαζόμενους αποτελούν τους κύριους καθοριστικούς παράγοντες των μισθολογικών διαφορών που σχετίζονται με τα παρατηρούμενα χαρακτηριστικά (observed characteristics). Αν και είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί και να διαχωριστεί το μέγεθος των φυλετικών διακρίσεων (racial discrimination) από άλλους απαρατήρητους παράγοντες για τους οποίους δεν υπάρχουν δεδομένα (αλλά οι οποίοι επηρεάζουν το επίπεδο των μισθών), εφαρμόζοντας μια νέα οικονομετρική μέθοδο που αντιμετωπίζει εν μέρει την επιλογή σε μη παρατηρήσιμους καθοριστικούς παράγοντες (unobservable selection), η έρευνα εντοπίζει ισχυρές ενδείξεις φυλετικών διακρίσεων, ιδιαίτερα κατά των Μαύρων και Ασιατών ανδρών. Αποκαλύπτει, δε, ότι οι εθνοτικές ποινές επιδεινώνονται με την ηλικία και στα δύο φύλα, υπονοώντας ότι ορισμένοι μηχανισμοί ενδογενείς στην αγορά εργασίας (όπως, για παράδειγμα, πιθανές αποκλίσεις στις διαδικασίες προαγωγής, η ανισομερής πρόσβαση σε προγράμματα ειδικής κατάρτισης/εκπαίδευσης εντός των επιχειρήσεων και ο μέσος χρόνος που απαιτείται για την εύρεση εργασίας, που με τη σειρά του επηρεάζει τη συνολική εμπειρία των εργαζομένων) θα πρέπει να εξηγεί, τουλάχιστον εν μέρει, τα παραπάνω αποτελέσματα.Τα ευρήματα της συγκεκριμένης διδακτορικής έρευνας θα βοηθήσουν τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να κατανοήσουν καλύτερα τους μηχανισμούς που παράγουν διαφορετικά ακαδημαϊκά αποτελέσματα στον πανεπιστημιακό κλάδο και ανισότητες στην αγορά εργασίας και να δρομολογήσουν στοχευμένες στρατηγικές για κάθε εθνοτική ομάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνονται συγκεκριμένες στρατηγικές που εκτιμάται ότι θα αμβλύνουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι εθνοτικές μειονότητες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας του Ηνωμένου Βασιλείου.