Ηθική και αρετές κατά τον Αριστοτέλη και η ερμηνεία των από σχολιαστές του

Abstract

The aim of this dissertation is the study of the virtues according to Aristotle, through his ethical teaching, as well as the examination of the influence of Aristotelian virtueology on Christian virtueology, as it emerges from the study of commentators of the philosopher's work. We begin by examining how the concept of virtue evolved from the Presocratics to Aristotle, and then provide an overview of Aristotle's theory of the virtues so as to form the basis of research into the interpretation of the virtues by his most important commentators.

Σκοπός της παρούσης διδακτορικής διατριβής είναι η έρευνα των αρετών κατά τον Αριστοτέλη, μέσα από την ηθική του διδασκαλία, καθώς και η εξέταση των επιδράσεων της αριστοτελικής αρετολογίας επί της χριστιανικής αρετολογίας, όπως προκύπτει από τη μελέτη σχολιαστών του έργου του φιλοσόφου. Αρχικώς εξετάζεται πώς εξελίχθηκε η έννοια της αρετής από τους Προσωκρατικούς μέχρι τον Αριστοτέλη και, εν συνεχεία, κάνουμε μια επισκόπηση της αριστοτελικής θεωρίας περί των αρετών, έτσι ώστε να αποτελέσει τη βάση της έρευνας που αφορά την ερμηνεία τους από τους βασικότερους σχολιαστές του.