Επίδραση της σύνθετης και της συνδυαστικής προπόνησης με αντιστάσεις κατά την προαγωνιστική περίοδο σε αθλητές ρίψεων

Abstract

The purpose of the study was to investigate the effects of complex vs. compound training on competitive track and field throwing performance. Ten well-trained track and field throwers (7 males and 3 females), followed a 32-week periodized training program divided into winter and summer training periods. During the 4-week pre-competition phase athletes were randomly assigned to Complex (CPX; N=5) and Compound (CPD; N=5) groups, following a counterbalanced design. Before and after each pre-competition phase competitive track and field throwing performance, snatch, squat, and bench press maximum strength (1-RM), vertical jumps, rate of force development (RFD) and body composition were evaluated. Competitive track and field throwing performance increased significantly by 5.4±2.9% and 1.9±1.7%, after CPX and CPD, respectively, with a significant difference between groups (p<0.05). Shot-put throws and 1-RM strength in bench press increased similarly following both programs (p<0.05), but vertical jumps increased only after CPX training. 1-RM strength in snatch and squat increased more after CPX training compared to CPD (7.4±6.0% vs. 1.9±2.0% and 6.7±2.9% vs. 2.2±1.9%, respectively). CPX training induced greater increases in RFD and lean mass compared to CPD (p<0.05). Multiple regression analysis revealed that the percentage increase in competitive track and field throwing performance could be explained (R2abj=0.799, p=0.007) by the combination of training-induced changes of RFD, 1-RM in squat and snatch and total lean mass. These results suggest that 4 weeks of CPX training during the pre-competition period may increase competitive track and field throwing performance, 1-RM strength, power, and RFD compared to CPD training.

Η μεγιστοποίηση της επίδοσης στις αθλητικές ρίψεις στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην υψηλή τεχνική κατάρτιση και στην ικανότητα παραγωγής μυϊκής ισχύος. Πρόσφατα έχει προταθεί για παραγωγή υψηλής ισχύος α) η «σύνθετη προπόνηση» (complex) που περιλαμβάνει σε μια προπόνηση κινησιολογικά παρόμοιες ασκήσεις υψηλής αντίστασης, που εναλλάσσονται με μυϊκής ισχύος, β) η «συνδυαστική προπόνηση» (compound), που περιλαμβάνει προπόνηση δύναμης με αντιστάσεις και μυϊκής ισχύος σε διαφορετικές ημέρες. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνήσει διαφορές στη βελτίωση της επίδοσης μεταξύ σύνθετης και συνδυαστικής προπόνησης, σε ετήσιο κύκλο προετοιμασίας στην προαγωνιστική περιόδου 4 εβδομάδων και να εξηγήσει ποιες από τις παραμέτρους δύναμης και μυϊκής ισχύος, εξηγούν αποτελεσματικότερα την επίδοση στις αθλητικές ρίψεις σε έμπειρους αθλητές. Στην έρευνα συμμετείχαν δέκα, υγιείς αθλητές ρίψεων άνδρες και γυναίκες, 18-24 ετών με προπονητική εμπειρία μεγαλύτερη των 6 ετών, πραγματοποίησαν διασταυρούμενο διαχωρισμό, εκτελώντας και τα δυο εξισωμένα προγράμματα κατά την χειμερινή και εαρινή προαγωνιστική περίοδο. Αξιολογήθηκε: 1) η μέγιστη δύναμη στο ημικάθισμα, αρασέ και πιέσεις πάγκου, 2) ο ρυθμός εφαρμογής δύναμης στις δοκιμασίες κάτω και άνω άκρων 3) η μυϊκή ισχύς στο: άλμα από κάθισμα - άλμα με αιώρηση του κορμού – χεριών 4) η αγωνιστική και η γενική ριπτική επίδοση, 5) η άλιπη μάζα. Η αγωνιστική επίδοση βελτιώθηκε στατιστικά σημαντικά μετά την προπονητική παρέμβαση ισχύος που πραγματοποιήθηκε στην σύνθετη ομάδα (complex) 5,42 ± 2,96 % (F = 10,563, p = 0,005, df = 1, η2 = 0,398, χ2 = 0,023), σε σύγκριση με την συνδυαστική ομάδα (compound) 1,89 ± 1,74 %. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ποσοστιαία αύξηση της αγωνιστικής επίδοσης, στην ομάδα σύνθετης προπόνησης, εξηγείται με την ποσοστιαία αύξηση της μέγιστης δύναμης και την ποσοστιαία αύξηση του ρυθμού εφαρμογής δύναμης στα 150 ms για κάτω και στα 80 ms για άνω άκρα.