Συγκριτική μελέτη αερισμού με διαφυγή και χωρίς διαφυγή στην έκβαση της παρατεταμένης νεογνικής ασφυξίας

Abstract

Background: Severe and prolonged asphyxia can result in either intrauterine fetal death and stillbirth or multiorgan failure in surviving neonates. Establishing effective ventilation is the primary aim of resuscitation in newborns with asphyxia. The objective of this study was to compare the outcome of resuscitation by applying an endotracheal tube (ETT) with less, an ETT with moderate, and an ETT with high leakage during mechanical ventilation in swine neonates after a prolonged perinatal asphyxia. Methods: A prospective, randomized controlled laboratory study was performed. Thirty Landrace / Large-White pigs, aged 1-4 days and weighted 1.754±218gr, were randomly allocated into three groups depending on the ETT size: Group C (less leak: ETT no 4.0, n=10). Group A (high leak: ETT no 3.0, n=10) and Group B (moderate leak: ETT no 3.5, n=10). Mechanical asphyxia was performed until their heart rate was less than 60 bpm or their mean arterial pressure was below 15 mmHg. All animals with Return of Spontaneous Circulation (ROSC) were monitored for 4 hours for their hemodynamic parameters, arterial oxygen saturation and lactate acid levels.Results: We demonstrate that 70% of the surviving animals were ventilated with an ETT with leak (no 3.5 and 3). It was noted a statistically significant difference in PO2 (p=0.032) between Group B (126.4±53.4 mmHg) compared to Group A (72.28±29.18mmHg) and Group C (94.28±20.46mmHg) and also in the right atrial pressure (p<0.001) between Group C (4,5mmHg) vs Groups A (2mmHg) and B (2mmHg) during in ROSC time. Lactate levels were statistically significantly lower (p=0.035) in Group C (mean=0.92 ± 0.07mmol/L) compared to Group A (mean=1.13 ± 0.1mmol/L) and Group B (mean= 1.08 ± 0.07mmol /L; p = 0.034) at 4h post-ROSC. Conclusion: We provide preliminary evidence that ventilation with ETT with moderate leakage improves survival after 2h of ROSC, along with oxygenation and hemodynamic parameters in a porcine model of neonatal asphyxia and resuscitation, compared to less leakage ETT.

Εισαγωγή: Η σοβαρή και παρατεταμένη ασφυξία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα είτε τον ενδομήτριο εμβρυϊκό θάνατο όσο και τον θάνατο στον τοκετό ή την πολυοργανική ανεπάρκεια στα επιζώντα νεογνά. Η διασφάλιση αποτελεσματικού αερισμού είναι ο πρωταρχικός στόχος της αναζωογόνησης σε νεογνά με ασφυξία. Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση της έκβασης της παρατεταμένης νεογνικής ασφυξίας μετά από ανάνηψη που πραγματοποιείται με αερισμό με Ενδοτραχειακό Σωλήνα με διαφυγή ή χωρίς διαφυγή. Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για μια προοπτική, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη εργαστηριακή μελέτη. Χρησιμοποιήθηκαν 30 νεογνά χοιρίδια (Landrace/Large-White), ηλικίας 1-4 ημερών και βάρους 1.754±218 gr. Τα ζώα τυχαιοποιήθηκαν σε 3 διαφορετικές ομάδες ανάλογα με τον ενδοτραχειακό σωλήνα (ΕΤΤ) που είχαν διασωληνωθεί . Η Ομάδα C (ελάχιστη διαφυγή, ΕΤΤ no 4.0, n=10), Ομάδα A (μεγάλη διαφυγή, EΤΤ no 3.0, n=10) και η Ομάδα Β (μέτρια διαφυγή, ΕΤΤ no 3.5, n=10). Υποβλήθηκαν σε ασφυξία και αφέθηκαν χωρίς θεραπεία έως ότου ο καρδιακός ρυθμός ήταν μικρότερος από 60 bpm ή η μέση αρτηριακή πίεση ήταν κάτω από 15 mmHg. Σε όλα τα ζώα με ανάκτηση αυτόματης κυκλοφορίας (ROSC) παρακολουθούταν για 4 ώρες οι αιμοδυναμικές τους παράμετροι, ο αρτηριακός κορεσμός οξυγόνου και τα επίπεδα γαλακτικού οξέος.Αποτελέσματα: Βρέθηκε ότι το 70% των ζώων που επέζησαν οξυγονώνονταν με ΕΤΤ με διαφυγή (νούμερο 3,5 και 3). Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην PO2 (p=0,032) στο Group B (126.4±53,4 mmHg) σε σχέση με το Group A (72.28±29.18mmHg) και το Group C (94.28±20.46mmHg) και επίσης στη Πίεση του Δεξιού Κόλπου (p<0.001) ανάμεσα στο Group C (4,5mmHg) σε σχέση με τα Groups A (2mmHg) και B (2mmHg) στη φάση ROSC. Τα επίπεδα Γαλακτικού Οξέος ήταν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερα (p=0.035) στο Group C (mean=0.92± 0.07mmol/L) σε σχέση με το Group A (mean=1.13±0.1mmol/L) και το Group B (mean= 1.08 ± 0.07mmol /L; p = 0.034) 4h μετά την φάση ROSC. Συμπέρασμα: Η μελέτη μας δείχνει ότι η διασωλήνωση με ΕΤΣ με διαφυγή βελτίωσε σημαντικά τη ROSC στα 30 δευτερόλεπτα και την επιβίωση σε μοντέλο χοίρου ανάνηψης νεογνών. Τα Landrace/Large λευκά χοιρίδια έχουν πολύ καλή προσαρμογή για τον πειραματισμό σε νεογνική υποξία