Ο ρόλος της μοριακής κυτταρολογίας στη διαχείριση γυναικών με παθολογία ενδομητρίου

Abstract

Aim: Objective of this study is to investigate the role of Liquid Based Cytology in the diagnosis of endometrial pathology, its reliability in the application of molecular biology techniques and its evaluation as a primary test in the classification of women with endometrial pathology. Materials and Methods: 866 histologically confirmed endometrial samples from women 19 to 89 years old were studied. 61 samples were used to define the GALR1 gene methylation and the mean methylation was calculated.All of the samples were cytologically classified in 6 categories, due to specific cytological criteria and the cytological outcome was compared to the histological diagnosis.Among 109 samples, forty-nine histologically confirmed Liquid Based cytology endometrial samples were selected to investigate the expression of eight miRNAs. The rest sixty samples were formalin-fixed tissue samples and were used to investigate the expression profile of the same miRNAs. Results: The use of GALR1 Methylation classified correctly eight out of nine benign cases and twenty out of 21 malignant cases. Total accuracy of 93.33%, sensitivity 95.24% and specificity 88.89%. According to the cytological reporting format, the risk of malignancy and related 95% confidence interval for the cytologically benign cases is 1.42% ± 0.98%, for the ACE-L cases 4.30% ± 4.12%, for the ACE-H cases 89.80% ± 8.47% and for the cytologically malignant cases 97.81% ± 2.45%. In particular, the risk of malignancy for the ACE-U category is 44.44% ± 32.46%, the high confidence interval due to the fact that this category consisted of only nine cases (1.04% of all diagnoses). Expression of seven miRNAs was significantly higher in malignant samples, and the combination of three miRNAs allowed the classification of 4 histologically confirmed carcinomas as malignant, while the cytology had classified them as inadequate (n=3), or benign (n=1). Conclusion: The current study proves that Liquid Based Cytology is a reliable, easy to use, well tolerated sampling method, which allows the primary classification of women with endometrial pathology and the application of molecular biology techniques like GALR1 methylation and miRNA expression, which makes LBC a precious tool in the management of women with endometrial pathology.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί η αξία της κυτταρολογίας υγρής φάσης στη διαγνωστική προσπέλαση αλλοιώσεων ενδομητρίου, η αξιοπιστία της τεχνικής αυτής στην εφαρμογή τεχνικών μοριακής βιολογίας και η διερεύνηση του ρόλου της μοριακής κυτταρολογίας υγρής φάσης ως πρωτογενούς δοκιμασίας ταξινόμησης γυναικών με παθολογία ενδομητρίου. Υλικό – Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 866 ιστολογικά επιβεβαιωμένα ενδομητρικά δείγματα από γυναίκες ηλικίας 19 έως 89 ετών. Σε 61 από αυτά προσδιορίστηκε το επίπεδο μεθυλίωσης του γονιδίου GALR1 και υπολογίστηκε η μέση μεθυλίωση.Το σύνολο των δειγμάτων ταξινομήθηκε κυτταρολογικά σε 6 κατηγορίες βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων και η κυτταρολογική ταξινόμηση συγκρίθηκε με την ιστολογική διάγνωση των δειγμάτων. Από 109 ιστολογικά επιβεβαιωμένα δείγματα, επιλέχθηκαν 49 κυτταρολογικά δείγματα υγρής φάσης στα οποία μελετήθηκε η έκφραση 8 miRNA. Τα υπόλοιπα εξήντα δείγματα αφορούσαν σε κύβους παραφίνης (FFPE, Formaldehyde Fixed-Paraffin Embedded) και χρησιμοποιήθηκαν για να προσδιοριστούν τα επίπεδα έκφρασης των ίδιων miRNA. Αποτελέσματα: Με τη μεθυλίωση του γονιδίου GALR1 ήταν δυνατόν να ταξινομηθούν σωστά 8 από τις 9 καλοήθεις περιπτώσεις και 20 από τις 21 κακοήθεις περιπτώσεις. Συνολική ακρίβεια 93,33%, ευαισθησία 95,24%, και εξειδίκευση 88,89%.Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής ταξινόμησης, ο κίνδυνος κακοήθειας με σχετικό εύρος αξιοπιστίας 95% είναι για τις κυτταρολογικά καλοήθεις περιπτώσεις 1,42% ± 0,98%, για τις περιπτώσεις ACE-L 4,30% ± 4,12%, για τις περιπτώσεις ACE-H 89,80% ± 8,47% και για τις κυτταρολογικά κακοήθεις περιπτώσεις 97,81% ± 2,45%. Ειδικότερα, ο κίνδυνος κακοήθειας για την κατηγορία ACE-U είναι 44,44% ± 32,46%, ενώ το υψηλό εύρος αξιοπιστίας αποδίδεται στο γεγονότος ότι αυτή η κατηγορία περιελάμβανε μόνο εννέα περιπτώσεις (1,04% όλων των διαγνώσεων). Η έκφραση 7 miRNAs ήταν σημαντικά υψηλότερη σε κακοήθη δείγματα, ενώ η συνδυαστική χρήση τριών miRNAs επέτρεψε την αξιολόγηση 4 ιστολογικά επαληθευμένων καρκινωμάτων ως κακοήθη ενώ η κυτταρολογική αξιολόγηση τα είχε κατατάξει ως ανεπαρκή (n=3) ή καλοήθη (n=1). Συμπέρασμα: Η παρούσα εργασία αποδεικνύει ότι η κυτταρολογία υγρής φάσης είναι μια αξιόπιστη μέθοδος δειγματοληψίας που είναι καλά ανεκτή, εύκολη στη χρήση, λιγότερο επώδυνη από τη βιοψία, η οποία επιτρέπει την εφαρμογή τεχνικών μοριακής βιολογίας όπως η μεθυλίωση του GALR1 γονιδίου και η έκφραση των miRNAs και την πρωτογενή ταξινόμηση γυναικών με ενδομητρική παθολογία, γεγονός που την καθιστά πολύτιμο εργαλείο στη διαχείριση γυναικών με παθολογία ενδομητρίου.