Εκτίμηση της δυνατότητας των λογισμικών μοντέλων παλινδρόμησης LR1 / LR2 να υπολογίσουν με ακρίβεια την πιθανότητα κακοήθειας ωοθηκικού μορφώματος μετά από υπερηχογραφική εξέταση και σύγκριση της εφαρμογής τους με το ευρέως χρησιμοποιούμενο και μέχρι σήμερα προτεινόμενο RMI

Abstract

Background: Correct characterization of ovarian lesions is critical to optimize patient care. The purpose of this study is to evaluate the diagnostic performance of the International Ovarian Tumour Analysis (IOTA) logistic regression model (LR1), logistic regression model (LR2) and the Risk of Malignancy Index (RMI) for preoperative characterization of adnexal masses, when ultrasonography is performed by an non experienced examiner level I-II. Methods: A 9-year retrospective single-center study in the gynecological ultrasonography unit of Alexandra universal hospital. Transvaginal ultrasonography was performed using a standardized approach. The final outcome was the surgical findings and histological diagnosis which was the ‘gold standard’. To characterize the adnexal masses, the twelve- variable prediction model (LR1) with a cutoff of 0.1, the six-variable prediction model (LR2) with a cutoff of 0.1, and the RMI with cutoff of 200 were applied. The area under the curves (AUCs) for performance of LR1, LR2 and RMI were calculated. Diagnostic performance measures for all models assessed were sensitivity, specificity, positive and negative likelihood ratios (LR + and LR -), and the diagnostic odds ratio (DOR). Results: One thousand and thirty-two (1032) women with adnexal masses underwent transvaginal ultrasonography, whereas 792 had surgery. Prevalence of malignancy was 14, 6 %. The AUCs for LR1, LR2 and RMI for all masses were 0,886 (95% confidence interval (CI): 0,855-0,917), 0,839 (95% confidence interval (CI): 0,795-0,882) and 0,869 (95%CI: 0,810-0,928). The sensitivity for LR1, LR2, and RMI for all masses was 0,741, 0,724 and 0,667, while the specificity for LR1, LR2 and RMI were 0,854, 0,855 and 0,960. The twoIOTA models had higher sensitivity compared with the non IOTA RMI model. For all masses, the DORs for LR1, LR2 and RMI, were 16,707 (95% CI: 13,165-21,204), 15,482 (95% CI: 12,243-19,578), 47,846 (95% CI: 32,553-70,324). Conclusion: This is the first study in Greece including a large number of patients, which compare both LR1 and LR2 IOTA models with the well known RMI model. Eventually, the IOTA models LR1 and LR2 due to their higher sensitivity seem to be a pivotal tool for the ultrasonic evaluation of the nature of ovarian formations for the majority of cliniciangynecologists in order to identify the adnexal pathology and especially malignancy. The non IOTA RMI model remains an equal important tool for the discrimination of adnexal pathology.

Εισαγωγή: Ο σωστός χαρακτηρισμός των ωοθηκικών βλαβών είναι κρίσιμος για τη βελτιστοποίηση της περίθαλψης του ασθενούς. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η αξιολόγηση της διαγνωστικής απόδοσης του μαθηματικού μοντέλου παλινδρόμησης (LR1), του μοντέλου παλινδρόμησης (LR2) και του δείκτη κινδύνου κακοήθειας (RMI) για τον προεγχειρητικό χαρακτηρισμό των εξαρτηματικών βλαβών, όταν το υπερηχογράφημα εκτελείται από μη έμπειρο εξεταστή επίπεδο Ι-ΙΙ. Μέθοδοι: Μια 9ετής αναδρομική μονοκεντρική μελέτη στη μονάδα γυναικολογικής υπερηχογραφίας του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα. Το διακολπικό υπερηχογράφημα πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας τυποποιημένη προσέγγιση. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν τα χειρουργικά ευρήματα και η ιστολογική διάγνωση που ήταν ο ‘χρυσός κανόνας’. Για τον χαρακτηρισμό των εξαρτηματικών βλαβών, εφαρμόστηκε το μοντέλο πρόβλεψης με 12 μεταβλητές (LR1) με cutoff το 0,1, το μοντέλο πρόβλεψης έξι μεταβλητών (LR2) με cutoff το 0,1 και ο δείκτη κινδύνου κακοήθειας RMI με cutoff το 200. Η περιοχή κάτω από τις καμπύλες (AUC) για την απόδοση των LR1, LR2 και RMI υπολογίστηκε. Τα μέτρα διαγνωστικής απόδοσης για όλα τα μοντέλα που αξιολογήθηκαν ήταν η ευαισθησία, η ειδικότητα, ο θετικός και αρνητικός λόγος πιθανοφάνειας (LR + και LR -) και ο λόγοςπιθανοτήτων (DOR). Αποτελέσματα: Χίλιες τριάντα δύο (1032) γυναίκες με εξαρτηματικά μορφώματα υποβλήθηκαν σε διακολπικό υπερηχογράφημα, ενώ οι 792 από αυτές υποβλήθηκαν στησυνέχεια σε χειρουργική επέμβαση. Το ποσοστό κακοήθειας ήταν 14,6%. Οι τιμές AUC για το LR1, LR2 και RMI για το σύνολο των μορφωμάτων ήταν 0,886 (95% CI: 0,855-0,917), 0,839 (95% CI: 0,928). Η ευαισθησία των LR1, LR2, RMI στο σύνολο των μορφωμάτων ήταν 0,741, 0,724 και 0,667, ενώ η ειδικότητα των LR1, LR2 και RMI ήταν 0,854, 0,855 και 0,960. Τα δύο μοντέλα IOTA είχαν μεγαλύτερη ευαισθησία σε σύγκριση με το μοντέλο RMI. Στο σύνολο των μορφωμάτων, οι λόγοι πιθανοτήτων (DOR) για τα LR1, LR2 και RMI ήταν 16,707 (95% CI: 13,165-21,204), 15,482 (95% CI: 12,243-19,578), 47,846 (95% CI: 32,553-70,324). Συμπέρασμα: Αποτελεί την πρώτη μελέτη πολύ μεγάλου δείγματος στην Ελλάδα, όπου γίνεται σύγκριση του LR1 και LR2 IOTA μοντέλου με το γνωστό μέχρι σήμερα μοντέλο RMI. Τελικά, τα μοντέλα IOTA LR1 και LR2 λόγω της πιο υψηλής τους ευαισθησίας, φαίνεται να είναι ένα βασικό εργαλείο για την υπερηχογραφική αξιολόγηση της φύσης των ωοθηκικών μορφωμάτων στα χέρια των κλινικών γυναικολόγων ούτως ώστε να αναγνωρίζεται η εξαρτηματική παθολογία και ειδικά η κακοήθεια. Το μοντέλο RMI παραμένει ένα εξίσου σημαντικό εργαλείο για τη διάκριση της εξαρτηματικής παθολογίας.