Μελέτη του διεγχειρητικού ενδοθηλιακού τραύματος των εμφυτευθέντων φλεβικών μοσχευμάτων κατά την αορτοστεφανιαία παράκαμψη και συσχέτιση με διεγχειρητικά μέτρα προστασίας

Abstract

INTRODUCTION. Coronary artery disease is the leading cause of death worldwide. Coronary artery bypass grafting remains the treatment of choice in myocardial revascularization against multi-vessel coronary artery and left main disease. Although their suboptimal long-term patency, saphenous vein grafts are the most widely used conduits during coronary artery bypass grafting. Consequently, vein graft failure remains a major problem. As a result, strategies improving long-term vein graft patency are imperative. Multiple factors, including graft storage solution from the time of harvesting to the time of graft implantation, influence endothelial integrity and subsequently long-term graft patency. Therefore, it is imperative to ideally store the unaffected by the harvesting procedure parts of the endothelium to avoid further endothelial deterioration. However, there are contradictory data about the optimal storage solution. The addition of potassium in the storage solution seems to be protective for the saphenous vein graft endothelium. MATERIAL & METHODS. A single centre, prospective trial including 40 consecutive patients was conducted. Eligibility criteria included all patients submitted to coronary artery bypass grafting with at least one planned vein graft no matter their comorbidities, the extent of their coronary artery disease, their sex, age or any other factors. An excess of the vein graft was harvested and divided into four different parts stored to different conditions; in conventional heparin-enriched blood saline solution or in a cardioplegic solution, in room temperature (20-22°C) and in the refrigerator (5°C). The endothelium integrity was evaluatedvia light microscopy and immunohistochemistry using an antibody against CD31. RESULTS. Our comparative analysis revealed a significant effect of vein storage solution on the integrity of veinendothelium, F(2.798, 109.1)=22.46, p<0.0001. Cardioplegic solutions are significantly better for the preservation of the endothelial integrity of the vein samples, whereas storage temperature does not seem to be a significant factor. CONCLUSIONS. Storage solutions have a critical role in the preservation of the vein graft endothelial structural and functional integrity. An intact endothelium is of paramount importance for graft patency. However, physiologic saline solution, although most widely used as a storage solution, impairs vascular and endothelial function even after short-time storage. On the contrary, cardioplegic solutions result in significantly better endothelial preservation. The association with superior clinical outcomes remains to be proved.

Η στεφανιαία νόσος είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Η αορτοστεφανιαία παράκαμψηπαραμένει η θεραπεία εκλογής στην αντιμετώπιση της πολυαγγειακής στεφανιαίας νόσου και τηςνόσου στελέχους. Παρά τη μη βέλτιστη μακροπρόθεσμη βατότητα, τα μοσχεύματα της σαφηνούςφλέβας είναι το συχνότερα χρησιμοποιούμενα στην αορτοστεφανιαία παράκαμψη. Συνεπώς, η αστοχία του φλεβικού μοσχεύματος (VGF) παραμένει μείζον πρόβλημα. Έτσι, στρατηγικές βελτίωσης της απώτερης βατότητας των φλεβικών μοσχευμάτων είναι κρίσιμες. Πολλαπλοί παράγοντες,συμπεριλαμβανομένου του διαλύματος συντήρησης του μοσχεύματος από την ώρα της παρασκευήςως την εμφύτευσή του, επηρεάζουν την ακεραιότητα του ενδοθηλίου και την επακόλουθη μακροχρόνια βατότητά του. Επομένως, είναι αναγκαία η ιδανική αποθήκευση των διασωθέντων από την τεχνική παρασκευής τμημάτων του ενδοθηλίου για να αποφευχθεί περαιτέρω καταστροφή του ενδοθηλίου. Ωστόσο, υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία σχετικά με το ιδανικό διάλυμα συντήρησης. Η προσθήκη καλίου στο διάλυμα συντήρησης φαίνεται να είναι προστατευτική για το ενδοθήλιο του μοσχεύματος της σαφηνούς φλέβας. ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ. Διεξήχθη μια μονοκεντρική, προοπτική μελέτη που περιελάμβανε 40 διαδοχικούς ασθενείς. Τα κριτήρια εισαγωγής περιελάμβαναν όλους τους ασθενείς που επρόκειτο να υποβληθούν σε αορτοστεφανιαία παράκαμψη με τουλάχιστον ένα φλεβικό μόσχευμα, ανεξαρτήτως της συννοσηρότητας, της έκτασης της στεφανιαίας νόσου, του φύλου, της ηλικίας ή άλλων παραγόντων. Παρασκευάστηκε περίσσεια του φλεβικού μοσχεύματος και χωρίστηκε σε τέσσερα τμήματα που αποθηκεύτηκαν σε διαφορετικές συνθήκες – σε συμβατικό αιματογενές, χλωριονατριούχο διάλυμα, εμπλουτισμένο με ηπαρίνη ή σε ένα καρδιοπληγικό διάλυμα, σε θερμοκρασία δωματίου (20-22°C) και στο ψυγείο (5°C). Η ακεραιότητα του ενδοθηλίου αξιολογήθηκε μέσω φωτομικροσκοπίου και ανοσοϊστοχημείας χρησιμοποιώντας ένα αντίσωμα έναντι του CD31. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Η συγκριτική μας ανάλυση αποκάλυψε σημαντική επίδραση του διαλύματος συντήρησης της φλέβας στην ακεραιότητα του φλεβικού ενδοθηλίου, F(2.798, 109.1)=22.46, p<0.0001. Τα καρδιοπληγικά διαλύματα είναι στατιστικώς σημαντικά καλύτερα για τη διατήρηση της ακεραιότητας του ενδοθηλίου των φλεβικών μοσχευμάτων, ενώ η θερμοκρασία αποθήκευσης δεν φαίνεται να είναι σημαντικός παράγοντας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. Τα διαλύματα συντήρησης έχουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της δομικής και λειτουργικής ακεραιότητας του φλεβικού μοσχεύματος. Το άθικτο ενδοθήλιο είναι κρίσιμης σημασίας για τη βατότητα του μοσχεύματος. Ωστόσο, ο φυσιολογικός ορρός, παρόλο που αποτελεί το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο διάλυμα συντήρησης, βλάπτει την αγγειακή και ενδοθηλιακή λειτουργία ακόμα και μετά από βραχύ διάστημα συντήρησης. Αντιθέτως, τα καρδιοπληγικά διαλύματα οδηγούν σε σημαντικά καλύτερη διατήρηση του ενδοθηλίου. Η συσχέτιση με ανώτερα κλινικά αποτελέσματα μένει να αποδειχτεί.