Use and function of traditional Greek music in music schools of Greece

Abstract

The introduction of folk music in Greek state education during the late 1980s reflects theinterest modern Greek society has for traditional arts, and creates new research areas for musiceducation. This thesis examines the use and function of Greek traditional music in the MusicSchools of Greece. Traditional music in education is analysed with reference to its place inGreek society, taking into account the following trends of the 20th century: modernisation,urbanisation and globalisation. The project examines the ways traditional music is taught, itseffect on music education, and the views of teachers and students on the subject.Literature in ethnomusicology, sociology of music, and music education suggests a broadanalytical theoretical framework. This consists of a three-strand set of dynamic tensions: a)local and global musical domains, b) preservation and innovation, and c) formal and informaleducational processes and structures. This framework illuminates the use and function oftraditional music in Greek society and raises theoretical and practical issues concerning theplace of traditional music in music education.The particular focus is on Greek Demotiki and Byzantine music. A systematic study of thesewas first introduced in the Greek Music Schools, when they were founded in 1988. Theexisting twenty-six schools were the object of my investigation. The methodology consisted ofa questionnaire answered by 313 music teachers; 11 semi-structured interviews with teachers,7 semi-structured interviews with heads of the schools, 3 semi-structured interviews withmembers of the Arts Committee for the schools, 17 group interviews with students, and aconvenience sample of 13 classroom observations.The data show that traditional music undergoes change when introduced in formal education.A standard repertory is acquired, aural learning is significantly reduced in favour of notationbasedlearning, the music becomes less exploratory, and becomes a personal rather thancommunal experience. The changes vary depending on particular teachers’ musicalbackground and specialisation. Even so, folk traditions remain lively in the school, andstudents become enthusiastic, even though music functions in a different way in their livesfrom the way it functioned in traditional communities. The investigation revealed thattraditional music in Greek education effectively offers opportunities for young people to studyand appreciate their culture. The introduction of traditional music promotes music both associal reproduction and symbolic representation, and supports their mutual importance in theeducational process.

Η εισαγωγή της παραδοσιακής ή λαϊκής μουσικής στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση στατέλη της δεκαετίας του 1980 αντικατοπτρίζει το πρόσφατο ενδιαφέρον της σύγχρονηςελληνικής κοινωνίας για τις παραδοσιακές τέχνες και δημιουργεί νέους τομείς έρευνας στημουσική παιδαγωγική. Η διατριβή αφορά τη χρήση και τη λειτουργία της ελληνικήςπαραδοσιακής μουσικής στα Μουσικά Σχολεία της Ελλάδας. Η θέση της παραδοσιακής ήλαϊκής μουσικής κάθε λαού στην εκπαίδευση αναλύεται σε σχέση με τη θέση της στηνυπόλοιπη κοινωνία, λαμβάνοντας υπ’ όψη τρεις κύριες χαρακτηριστικές τάσεις του 20ουαιώνα: του μοντερνισμού, της αστικοποίησης και της παγκοσμιοποίησης. Μέσω της εργασίαςερευνώνται τρόποι και προσεγγίσεις διδασκαλίας της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, ησυμβολή της στη μουσική παιδαγωγική, και οι σχετικές απόψεις καθηγητών μουσικής καιμαθητών των Μουσικών Σχολείων της Ελλάδας.Βιβλιογραφία σε τομείς εθνομουσικολογίας, κοινωνιολογίας της μουσικής καιμουσικής παιδαγωγικής παρέχουν ένα ευρύ αναλυτικό θεωρητικό πλαίσιο. Αυτό αποτελείταιαπό ένα τρίπτυχο δυναμικών που αφορούν: α) το τοπικό και παγκόσμιο, β) το συντηρητισμόκαι νεωτερισμό, και γ) εκπαιδευτικά μοντέλα που εκτείνονται από συστηματικές ως άτυπεςμεθόδους διδασκαλίας. Αυτό το πλαίσιο προτείνεται ως μια θεωρία που ερευνά και εξηγεί τηχρήση και τη λειτουργία της παραδοσιακής μουσικής στην Ελληνική κοινωνία καιαναδεικνύει θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα που αφορούν τη μουσική παιδαγωγική σεσχέση με την παραδοσιακή μουσική.Η έρευνα επικεντρώνεται στην Ελληνική Δημοτική και Βυζαντινή εκκλησιαστικήμουσική. Η συστηματική τους μελέτη υιοθετήθηκε για πρώτη φορά στα Ελληνικά ΜουσικάΣχολεία με την ίδρυσή τους το 1988. Κατά την περίοδο της επιτόπιας έρευνας στο πλαίσιο τπαρούσας διατριβής υπήρχαν 26 σχολεία, τα οποία αποτέλεσαν το πεδίο της έρευνάς μου. Ημεθοδολογία της έρευνας περιλαμβάνει ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο απαντήθηκε από 313καθηγητές μουσικής, 11 ημιδομημένες συνεντεύξεις με καθηγητές μουσικής, 7 ημιδομημένεςσυνεντεύξεις με διευθυντές μουσικών σχολείων, 3 ημιδομημένες συνεντεύξεις με μέλη τηςΚαλλιτεχνικής Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για τα μουσικά σχολεία, 17 ομαδικέςσυνεντεύξεις με μαθητές, και ένα τυχαίο δείγμα από 13 επιτόπιες παρατηρήσεις διδασκαλίαςμαθημάτων.Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η παραδοσιακή μουσική υφίσταται σημαντικέςαλλαγές όταν εισάγεται στη συστηματική εκπαίδευση. Αποκτάται ένα συγκεκριμένορεπερτόριο, η εκμάθηση «με το αυτί» υποχωρεί σημαντικά για χάρη της εκμάθησης απόσημειογραφία, η μουσική γίνεται λιγότερο αυτοσχεδιαστική, και από συλλογική μετατρέπεταισε προσωπική εμπειρία. Οι αλλαγές αυτές διαφοροποιούνται ανάλογα με το μουσικόυπόβαθρο και τη μουσική ειδικότητα των καθηγητών. Παρ’ όλα αυτά, οι μουσικές παραδόσειςπαραμένουν ζωντανές στο σχολείο και οι μαθητές ενθουσιάζονται με αυτές, αν και η μουσικήλειτουργεί με διαφορετικό τρόπο στη ζωή τους από τον τρόπο που λειτουργούσε στιςπαραδοσιακές κοινωνίες. Η έρευνα έδειξε ότι η παραδοσιακή μουσική στην εκπαίδευσηπροσφέρει σημαντικές ευκαιρίες στους νέους να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν τον πολιτισμότους. Αυτό προάγει τη μουσική σαν ‘κοινωνική αναπαραγωγή’ και ‘συμβολικήαναπαράσταση’ και υποστηρίζει τη βασική σημασία και των δύο στη μουσική εκπαίδευση.