Fiscal institutions and fiscal performance: an empirical analysis of EU-28

Abstract

Fiscal indiscipline and macroeconomic forecasting bias have increased the interest in national fiscal frameworks (national fiscal rules, independent fiscal councils or “fiscal watchdogs”). Following the recent economic crisis, the EU strengthened its fiscal governance in a variety of ways, resulting to more sustainable public finances that foster macroeconomic stability and sustainable growth. This PhD thesis examines empirically the effectiveness of fiscal rules, fiscal councils as well as the impact of creative accounting approximated by stock-flow adjustments and EMU membership on fiscal performance. The analysis builds on a cross-country panel data while the estimated model is based on a “reaction function” proposed by Bohn (1998). Our main findings suggest that fiscal rules positively affect fiscal performance. However, the impact of fiscal rules becomes greater when combined with debt rules and independent fiscal councils. In addition, we find that cultural differences also play an important role on how fiscal institutions can affect or not the fiscal performance in EU-28 countries. Finally, we conclude that fiscal rules and fiscal councils are complementary institutions and not substitutes.

Η δημοσιονομική απειθαρχία και η μεροληψία των μακροοικονομικών προβλέψεων έχουν αυξήσει το ενδιαφέρον για τη δημιουργία δημοσιονομικών θεσμών (εθνικοί δημοσιονομικοί κανόνες, ανεξάρτητα δημοσιονομικά συμβούλια). Μετά την πρόσφατη οικονομική κρίση, η ΕΕ ενίσχυσε την δημοσιονομική της διακυβέρνηση με ποικίλους τρόπους με αποτέλεσμα την επίτευξη βιώσιμων δημόσιων οικονομικών που προωθούν τη μακροοικονομική σταθερότητα και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζει θεωρητικά και εμπειρικά την αποτελεσματικότητα των δημοσιονομικών συμβουλίων καθώς και την επίδραση της δημιουργικής λογιστικής και της ένταξης στην ΟΝΕ στις δημοσιονομικές επιδόσεις. Η ανάλυση βασίζεται σε πάνελ δεδομένα ενώ το εκτιμώμενο μοντέλο βασίζεται σε μια συνάρτηση αντίδρασης που προτάθηκε από τον Bohn (1998). Τα κύρια συμπεράσματα μας υποδεικνύουν ότι οι δημοσιονομικοί κανόνες επηρεάζουν θετικά τις δημοσιονομικές επιδόσεις. Ωστόσο, οι επιδράσεις των δημοσιονομικών κανόνων αυξάνονται όταν συνδυαστούν με τους κανόνες που αφορούν το χρέος και τα ανεξάρτητα δημοσιονομικά συμβούλια. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι οι πολιτισμικές διαφορές αποτελούν σημαντικό παράγοντα για το κατά πόσο μπορούν να επηρεάσουν ή όχι τις δημοσιονομικές επιδόσεις των 28 κρατών μελών της ΕΕ. Τέλος, διαπιστώνεται ότι οι δημοσιονομικοί κανόνες και τα δημοσιονομικά συμβούλια λειτουργούν ως συμπληρωματικοί θεσμοί μεταξύ τους και όχι ως υποκατάστατοι.