Οικονομική διακυβέρνηση στην ευρωζώνη, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομική και τη νομισματική πολιτική και η αποτελεσματικότητά τους μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης

Abstract

The doctoral thesis is entitled “Economic Governance in the eurozone, institutional reforms in the economic and monetary policies and their effectiveness since the beginning of the economic crisis”. The term “reform” refers to the change that a process (e.g. the Macroeconomic Imbalance Procedure – MIP) or an institution’s functioning (e.g. the Eurogroup) is subject to, as well as to the establishment or disestablishment of a mechanism or institution (e.g. the ESM and the European Semester). As far as the term “economic governance” is concerned, it contains the concepts of fiscal governance, financial governance and monetary governance, as well as the general policies affecting the market and competitiveness functioning mode in the light of state intervention and participation in the GDP regulation and production process. The first chapter provides an analysis of the fiscal governance reforms, the second chapter examines the financial and monetary governance reforms and the third chapter deals with the reforms associated with fostering competitiveness and reinforcing the effective functioning of the markets. Furthermore, the term “effectiveness” refers to the real economic convergence and the integration of the reforms’ essence, which is assessed in relation to the achievement of the provided objectives and indicators. That is to say, moving from formal compliance to performance evaluation. This evaluation is carried out by using more than 45 indicators, as well as statistical tools, both quantitative and qualitative. Lastly, Greece is examined, in the framework of the present thesis, as a special case study. The research findings suggest that Greece fully responds to the formal integration of the reforms, by fulfilling most of their fiscal objectives, although there are some deviations in meeting objectives which are rather associated with reinforcing the financial sector functioning than boosting competitiveness and fostering the market functioning.

Το θέμα της διδακτορικής διατριβής είναι το εξής: «Οικονομική διακυβέρνηση στην ευρωζώνη, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομική και τη νομισματική πολιτική και η αποτελεσματικότητα τους μετά την έναρξη της οικονομικής κρίσης». Με τον όρο «μεταρρύθμιση» εννοούμε την αλλαγή που συντελείται σε μια διαδικασία, όπως η παρακολούθηση των μακροοικονομικών ανισορροπιών, ή στη λειτουργία ενός θεσμού, όπως το Eurogroup, όπως επίσης την ίδρυση ή την κατάργηση ενός μηχανισμού ή ενός θεσμού, όπως ο ESM και το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο. Από την άλλη πλευρά, ο όρος «οικονομική διακυβέρνηση» περικλείει τις έννοιες της δημοσιονομικής, χρηματοοικονομικής και νομισματικής διακυβέρνησης, αλλά και τις γενικότερες πολιτικές που επηρεάζουν την αγορά και την ανταγωνιστικότητα υπό το πρίσμα της κρατικής παρέμβασης και συμμετοχής στη ρύθμιση και την παραγωγή του ΑΕΠ. Στο πρώτο κεφάλαιο θα αναλυθούν οι μεταρρυθμίσεις στη δημοσιονομική διακυβέρνηση, στο δεύτερο κεφάλαιο οι μεταρρυθμίσεις στη χρηματοπιστωτική και νομισματική διακυβέρνηση, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο θα αναλυθούν οι μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και την αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς. Επίσης, με τον όρο «αποτελεσματικότητα» εννοούμε την ουσιαστική οικονομική σύγκλιση και την ενσωμάτωση του πυρήνα των μεταρρυθμίσεων, η οποία αποτιμάται σε σχέση με την επίτευξη των προβλεπομένων στόχων και δεικτών. Με άλλα λόγια, η μετάβαση από την τυπική συμμόρφωση στην αξιολόγηση της απόδοσης. Η αξιολόγηση γίνεται με τη χρήση περισσοτέρων από 45 δείκτες, ενώ γίνεται και χρήση στατιστικών εργαλείων, ποσοτικών και ποιοτικών. Τέλος, ως περίπτωση μελέτης λαμβάνουμε την Ελλάδα, καθώς αποτελεί ένα ιδιαίτερο αντικείμενο εξέτασης. Τα αποτελέσματα της διατριβής δείχνουν ότι η Ελλάδα ανταποκρίνεται πλήρως στην τυπική ενσωμάτωση των μεταρρυθμίσεων, με την εκπλήρωση των περισσοτέρων στόχων των δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων, ωστόσο υπάρχουν αποκλίσεις στην επίτευξη των στόχων που σχετίζονται κυρίως με τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού τομέα και λιγότερο με την προώθηση της ανταγωνιστικότητας και τη λειτουργία της αγοράς.