Κλινική μελέτη φάσης ΙΙ διατροφικού συμπληρώματος σε ασθενείς με ΙΦΝΕ

Abstract

Inflammatory Bowel Disease (IBD) affects 100/100,000 persons worldwide. Since current medical treatments have serious side effects, there is a research interest in natural supplements that could serve as potential non-pharmacological treatments. As such, Mastiha, a natural product, with high content in antioxidant and anti-inflammatory phytochemicals, mainly terpenes, is under investigation.The aim of the present Doctoral Dissertation was: a) to investigate the absorption and bioavailability of Mastiha’s terpenes in healthy humans, b) To evaluate the effects of Mastiha on the clinical course of IBD adjunct to medical treatment.To evaluate the bioavailability of Mastiha’s terpenes, seventeen healthy male volunteers followed a low-phytochemical diet for 5 days. After overnight fasting, volunteers consumed Mastiha powder and blood samples were collected on time-points 0h (before ingestion) and 0.5h, 1h, 2h, 4h, 6h, 24h (post- ingestion). UHPLC-HRMS was applied for high throughput analysis of plasma. Serum resistance to oxidation, oxidized LDL levels (oxLDL) and uric acid levels were measured. Plasma free amino acids (AAs) were identified and quantified with GC-MS analysis.UHPLC-HRMS/MS analysis showed that major terpenes were bioavailable since 0.5h, reaching a peak between 2h and 4h. Serum resistance to oxidation reached statistical significance at 4h, peaked at 6h and remained significant until 24h. oxLDL levels were reduced significantly from time point-1h until time point-6h. Additionally, It was shown that plasma free AAs are modulated in response to terpenes intake. To evaluate the effects of Mastiha administration on active IBD, a Phase-II randomised, double-blind, placebo-controlled clinical trial was designed. Α total of 60 IBD patients were randomly allocated to Mastiha (2.8g/day) or placebo groups for 3 months adjunct to stable medical treatment. Medical and dietary history, Inflammatory Bowel Disease Questionnaire (IBDQ), disease activity, biochemical indices, oxidative stress, plasma free AAs, faecal and blood inflammatory markers were assessed. A clinically important difference between groups in IBDQ was the primary outcome. The results showed a significant improvement in IBDQ in verum compared with baseline. There was a significant decrease in faecal lysozyme in Mastiha patients with the mean change being significant and significant increases of faecal lactoferrin and calprotectin in placebo group. Additionally, oxLDL was significantly decreased in Mastiha arm and the ratios of oxLDL/HDL and oxLDL/LDL were significantly decreased in the same group with the mean changes being significantly different. Similarly, to evaluate the effects of Mastiha administration on inactive IBD, a total of 68 patients were randomly allocated to Mastiha (2.8g/day) or placebo adjunct to stable medication. Primary endpoint was clinical relapse rate at 6 months. Although Mastiha was not proven superior to placebo in remission rate, attenuation in increase of free AAs levels in verum group was reported. Serum IL-6, faecal calprotectin and faecal lactoferrin increased only in placebo group. In conclusion, this Thesis showed that Mastiha’s major terpenes are bioavailable and are potential mediators of antioxidant defence in vivo. Regulation of faecal lysozyme in active IBD was shown pointing towards a prebiotic effect. Last, since Mastiha inhibited an increase in plasma free AAs seen in quiescent IBD and change of AAs is considered an early prognostic marker of disease activity, this indicates a potential role of Mastiha in remission maintenance.

Η Ιδιοπαθής Φλεγμονώδης Νόσος του Εντέρου (ΙΦΝΕ) επηρεάζει 100/100.000 άτομα παγκοσμίως. Δεδομένου ότι οι φαρμακευτικές θεραπείες έχουν σοβαρές παρενέργειες, υπάρχει έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον για φυσικά συμπληρώματα που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως πιθανές μη φαρμακολογικές θεραπείες. Η Μαστίχα Χίου (ΜΧ), ένα φυσικό προϊόν, με υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και αντιφλεγμονώδη φυτοχημικά, κυρίως τερπένια, βρίσκεται υπό διερεύνηση.Σκοπός της παρούσας Διδακτορικής Διατριβής ήταν: α) η διερεύνηση της απορρόφησης και βιοδιαθεσιμότητας των τερπενίων της MX σε υγιείς εθελοντές, β) η διερεύνηση της επίδρασης της χορήγησης MX στην κλινική πορεία της ΙΦΝΕ.Για να αξιολογηθεί η βιοδιαθεσιμότητα των τερπενίων της ΜΧ, δεκαεπτά υγιείς άνδρες εθελοντές ακολούθησαν μια δίαιτα χαμηλή σε φυτοχημικά για 5 ημέρες. Μετά από ολονύκτια νηστεία, οι εθελοντές κατανάλωσαν σκόνη ΜΧ και δείγματα αίματος συλλέχθηκαν στη χρονική στιγμή 0 (πριν την κατάποση) και 0,5h, 1h, 2h, 4h, 6h, 24h (μετά την κατάποση). Η μέθοδος UHPLC-HRMS εφαρμόστηκε για την ανάλυση υψηλής απόδοσης του πλάσματος. Μετρήθηκε η αντίσταση του ορού στην οξείδωση, τα επίπεδα οξειδωμένης LDL (oxLDL) και ουρικού οξέος. Τα ελεύθερα αμινοξέα πλάσματος ταυτοποιήθηκαν και ποσοτικοποιήθηκαν με ανάλυση GC-MS.Η ανάλυση UHPLC-HRMS/MS έδειξε ότι τα κύρια τερπένια ήταν βιοδιαθέσιμα από τη χρονική στιγμή 0.5h, φθάνοντας το μέγιστο μεταξύ των 2h και 4h. Η αντίσταση ορού στην οξείδωση αυξήθηκε σημαντικά τη χρονική στιγμή 4h, κορυφώθηκε κατά τη χρονική στιγμή 6h και παρέμεινε σημαντική μέχρι τις 24h. Τα επίπεδα oxLDL μειώθηκαν σημαντικά από τη χρονική στιγμή 1h μέχρι τη χρονική στιγμή 6h. Επιπρόσθετα, φάνηκε ότι οι συγκεντρώσεις των αμινοξέων μεταβάλλονται σε απόκριση της πρόσληψης τερπενίων.Για να αξιολογηθεί η επίδραση της ΜΧ σε ενεργό ΙΦΝΕ, σχεδιάστηκε μια τυχαιοποιημένη, διπλά-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό σκεύασμα κλινική δοκιμή φάσης-ΙΙ. Συνολικά, 60 ασθενείς με ΙΦΝΕ διαχωρίστηκαν τυχαία στην ομάδα που έλαβε ΜΧ (2,8g/ημέρα) ή εικονικό σκεύασμα για 3 μήνες συμπληρωματικά της σταθερής φαρμακευτικής θεραπείας. Αξιολογήθηκαν το ιατρικό και διαιτητικό ιστορικό, το ερωτηματολόγιο για την ποιότητα ζωής (IBDQ), η ενεργότητα της νόσου, βιοχημικοί δείκτες, το οξειδωτικό στρες, τα ελεύθερα αμινοξέα πλάσματος, φλεγμονώδεις δείκτες κοπράνων κι αίματος. Ως πρωτεύον καταληκτικό σημείο ορίστηκε μία κλινικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων στο IBDQ. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική βελτίωση στο IBDQ στην ομάδα ΜΧ σε σύγκριση με την έναρξη της παρέμβασης. Υπήρξε σημαντική μείωση στη λυσοζύμη κοπράνων σε ασθενείς που έλαβαν ΜΧ, με τη μέση μεταβολή να είναι σημαντική μεταξύ των δύο ομάδων, ενώ φάνηκε σημαντική αύξηση της λακτοφερρίνης και της καλπροτεκτίνης κοπράνων στην ομάδα placebo. Επιπρόσθετα, η oxLDL μειώθηκε σημαντικά στην ομάδα ΜΧ και οι λόγοι των oxLDL/HDL και oxLDL/LDL μειώθηκαν σημαντικά στην ίδια ομάδα με τις μέσες μεταβολές να είναι σημαντικά διαφορετικές μεταξύ των ομάδων.Παρομοίως, για να αξιολογηθεί η επίδραση της ΜΧ σε ανενεργό ΙΦΝΕ, συνολικά 68 ασθενείς διαχωρίστηκαν τυχαία στην ομάδα ΜΧ (2,8g/ημέρα) ή στην ομάδα εικονικού σκευάσματος συμπληρωματικά της σταθερής φαρμακευτικής αγωγής. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν ο ρυθμός υποτροπής στους 6 μήνες. Παρόλο που η ΜΧ δεν αποδείχθηκε ανώτερη από το εικονικό σκεύασμα στη διατήρηση της ύφεσης, φάνηκε αναστολή στην αύξηση των ελεύθερων αμινοξέων πλάσματος στην ομάδα ΜΧ. Η IL-6 ορού, η καλπροτεκτίνη και η λακτοφερρίνη κοπράνων αυξήθηκαν μόνο στην ομάδα του εικονικού σκευάσματος.Συμπερασματικά, αυτή η διατριβή έδειξε ότι τα κύρια τερπένια της ΜΧ είναι βιοδιαθέσιμα και είναι δυνητικά μεσολαβητές της αντιοξειδωτικής άμυνας in vivo. Η ρύθμιση της λυσοζύμης κοπράνων σε ενεργό ΙΦΝΕ ενδεχομένως να προτείνει έναν πρεβιοτικό μηχανισμό δράσης της ΜΧ. Τέλος, δεδομένου του ότι η ΜΧ αναστέλλει την αύξηση των ελεύθερων αμινοξέων πλάσματος που παρατηρούνται στην ανενεργό ΙΦΝΕ κι εφόσον οι μεταβολές των αμινοξέων θεωρούνται πρώιμος προγνωστικός δείκτης της ενεργότητας της νόσου, αυτό υποδεικνύει έναν πιθανό ρόλο της ΜΧ στη διατήρηση της ύφεσης.