Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (ΚΑΔΚ) και της παρουσίας του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο εργαλείο για
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (ΚΑΔΚ) και της παρουσίας του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο εργαλείο για στικής δοκιμασίας κόπωσης (ΚΑΔΚ) και της παρουσίας του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο εργαλείο για τον εντοπισμό ασθενών με ΣΑΑΥ. Μέθοδος: Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου, πλήρη λειτουργικό έλεγχο του αναπνευστικού και σε μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης. Χρησιμοποιήθηκε μια ανάλυση σταδιακής γραμμικής παραγοντικής διάκρισης (DFA) για την κατασκευή ενός μοντέλου που θα μπορούσε να εντοπίσει άτομα με μέτριο έως και σοβαρού βαθμού ΣΑΑΥ. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ασθενών με ΣΑΥ και της ομάδας ελέγχου στα δημογραφικά και σωματομετρικά χαρακτηριστικά (p>0.05). Οι ασθενείς με ΣΑΑΥ εμφάνισαν χαμηλότερο εκπνευστικό εφεδρικό όγκο (ERV: 106.7 ± 28.3 έναντι 123.9 ± 22.1, p <0.001), μικρότερη κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg (3.9 ± 1.1 έναντι 6.1 ± 1.4, p <0.001), μικρότερη VO2peak ...
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (ΚΑΔΚ) και της παρουσίας του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο εργαλείο για τον εντοπισμό ασθενών με ΣΑΑΥ. Μέθοδος: Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου, πλήρη λειτουργικό έλεγχο του αναπνευστικού και σε μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης. Χρησιμοποιήθηκε μια ανάλυση σταδιακής γραμμικής παραγοντικής διάκρισης (DFA) για την κατασκευή ενός μοντέλου που θα μπορούσε να εντοπίσει άτομα με μέτριο έως και σοβαρού βαθμού ΣΑΑΥ. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ασθενών με ΣΑΥ και της ομάδας ελέγχου στα δημογραφικά και σωματομετρικά χαρακτηριστικά (p>0.05). Οι ασθενείς με ΣΑΑΥ εμφάνισαν χαμηλότερο εκπνευστικό εφεδρικό όγκο (ERV: 106.7 ± 28.3 έναντι 123.9 ± 22.1, p <0.001), μικρότερη κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg (3.9 ± 1.1 έναντι 6.1 ± 1.4, p <0.001), μικρότερη VO2peak (25.0 ± 5.9 έναντι 32.9 ± 7.1 ml/kg-1/min-1, p <0.001)και χαμηλότερη μέγιστη συχνότητα αναπνοής (31.0 ± 5.8 έναντι 35.5 ± 7.3 1/min-1, p <0.001) ± 2,6 beat/min-1, p <0.001) συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου, αλλά υψηλότερη PCO2 στο μέγιστο της δοκιμασίας (PETCO2peak: 38.6 ± 4.2 έναντι 35.0 ± 4.9 mmHg, p=0.043), υψηλότερη μέγιστη συστολική αρτηριακή πίεση (SBP: 188.3 ± 21.9 έναντι 173.1 ± 17.9 mmHg, p=0.009) και υψηλότερη μέγιστη διαστολική αρτηριακή πίεση (DBP: 91.3 ± 8.2 έναντι 85.4 ± 8.2 mmHg, p=0.011). Το DFA έδειξε ότι οι παράμετροι ERV%pred (0.372), PETCO2peak (-0.376), SpO2resting (0.0667), η κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg (0.564), HRpeak (0.530) και DBPpeak (-0.543) μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια στο 96.3%την ύπαρξη του συνδρόμου.Συμπέρασμα: Οι επιλεγμένες παράμετροι της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (ERV% pred, PETCO2peak, SpO2resting, HRpeak, DBPpeak και κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg) συνδέονται με την παρουσία του ΣΑΑΥ και θα μπορούσαν να διακρίνουν τους ασθενείς με ΣΑΑΥ μετρίου έως και σοβαρού βαθμού από τους υγιείς.
Purpose: To investigate the relationship between cardio-pulmonary exercise testing (CPET) and the presence of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in order to provide an innovative tool to identify patients with OSAS. Methods: A prospective nested case-control design was adopted. A consecutive population of male volunteers referred to a Sleep Unit was subjected to nocturnal polysomnography, full lung function testing and maximal CPET. A stepwise linear discrimination factor analysis (DFA) was applied to construct a model which could identify individuals with moderate-to-severe OSAS and without the OSAS syndrome. Results: The total of 30volunteers formed the OSAS and 24 the non-OSAS groups. Demographic and somatometric parameters were similar between the two groups. Patients presented with lower Expiratory Reserve Volume (ERV: 106.7 ± 28.3 vs. 123.9 ± 22.1, p<0.001), Leg Fatigue Borg scale (3.9 ± 1.1 vs. 6.1 ± 1.4, p<0.001), VO2peak(25.0 ± 5.9 vs. 32.9 ± 7.2 ml/kg-1/min-1, p<0.001), ...
Purpose: To investigate the relationship between cardio-pulmonary exercise testing (CPET) and the presence of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in order to provide an innovative toolroups. Patients presented with lower Expiratory Reserve Volume (ERV: 106.7 ± 28.3 vs. 123.9 ± 22.1, p<0.001), Leg Fatigue Borg scale (3.9 ± 1.1 vs. 6.1 ± 1.4, p<0.001), VO2peak(25.0 ± 5.9 vs. 32.9 ± 7.2 ml/kg-1/min-1, p<0.001), ...
Purpose: To investigate the relationship between cardio-pulmonary exercise testing (CPET) and the presence of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in order to provide an innovative tool to identify patients with OSAS. Methods: A prospective nested case-control design was adopted. A consecutive population of male volunteers referred to a Sleep Unit was subjected to nocturnal polysomnography, full lung function testing and maximal CPET. A stepwise linear discrimination factor analysis (DFA) was applied to construct a model which could identify individuals with moderate-to-severe OSAS and without the OSAS syndrome. Results: The total of 30volunteers formed the OSAS and 24 the non-OSAS groups. Demographic and somatometric parameters were similar between the two groups. Patients presented with lower Expiratory Reserve Volume (ERV: 106.7 ± 28.3 vs. 123.9 ± 22.1, p<0.001), Leg Fatigue Borg scale (3.9 ± 1.1 vs. 6.1 ± 1.4, p<0.001), VO2peak(25.0 ± 5.9 vs. 32.9 ± 7.2 ml/kg-1/min-1, p<0.001), peak breathing frequency (31.0 ± 5.8 vs. 35.5 ± 7.3 1/min-1, p<0.001) and peak heart rate (151.1 ± 17.7 vs. 171.2 ± 12.6 beats/min-στικής δοκιμασίας κόπωσης (ΚΑΔΚ) και της παρουσίας του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο εργαλείο για τον εντοπισμό ασθενών με ΣΑΑΥ. Μέθοδος: Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου, πλήρη λειτουργικό έλεγχο του αναπνευστικού και σε μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης. Χρησιμοποιήθηκε μια ανάλυση σταδιακής γραμμικής παραγοντικής διάκρισης (DFA) για την κατασκευή ενός μοντέλου που θα μπορούσε να εντοπίσει άτομα με μέτριο έως και σοβαρού βαθμού ΣΑΑΥ. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ασθενών με ΣΑΥ και της ομάδας ελέγχου στα δημογραφικά και σωματομετρικά χαρακτηριστικά (p>0.05). Οι ασθενείς με ΣΑΑΥ εμφάνισαν χαμηλότερο εκπνευστικό εφεδρικό όγκο (ERV: 106.7 ± 28.3 έναντι 123.9 ± 22.1, p <0.001), μικρότερη κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg (3.9 ± 1.1 έναντι 6.1 ± 1.4, p <0.001), μικρότερη VO2peak ...
Σκοπός: Η παρούσα μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (ΚΑΔΚ) και της παρουσίας του συνδρόμου αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο εργαλείο για τον εντοπισμό ασθενών με ΣΑΑΥ. Μέθοδος: Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου, πλήρη λειτουργικό έλεγχο του αναπνευστικού και σε μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης. Χρησιμοποιήθηκε μια ανάλυση σταδιακής γραμμικής παραγοντικής διάκρισης (DFA) για την κατασκευή ενός μοντέλου που θα μπορούσε να εντοπίσει άτομα με μέτριο έως και σοβαρού βαθμού ΣΑΑΥ. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ασθενών με ΣΑΥ και της ομάδας ελέγχου στα δημογραφικά και σωματομετρικά χαρακτηριστικά (p>0.05). Οι ασθενείς με ΣΑΑΥ εμφάνισαν χαμηλότερο εκπνευστικό εφεδρικό όγκο (ERV: 106.7 ± 28.3 έναντι 123.9 ± 22.1, p <0.001), μικρότερη κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg (3.9 ± 1.1 έναντι 6.1 ± 1.4, p <0.001), μικρότερη VO2peak (25.0 ± 5.9 έναντι 32.9 ± 7.1 ml/kg-1/min-1, p <0.001)και χαμηλότερη μέγιστη συχνότητα αναπνοής (31.0 ± 5.8 έναντι 35.5 ± 7.3 1/min-1, p <0.001) ± 2,6 beat/min-1, p <0.001) συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου, αλλά υψηλότερη PCO2 στο μέγιστο της δοκιμασίας (PETCO2peak: 38.6 ± 4.2 έναντι 35.0 ± 4.9 mmHg, p=0.043), υψηλότερη μέγιστη συστολική αρτηριακή πίεση (SBP: 188.3 ± 21.9 έναντι 173.1 ± 17.9 mmHg, p=0.009) και υψηλότερη μέγιστη διαστολική αρτηριακή πίεση (DBP: 91.3 ± 8.2 έναντι 85.4 ± 8.2 mmHg, p=0.011). Το DFA έδειξε ότι οι παράμετροι ERV%pred (0.372), PETCO2peak (-0.376), SpO2resting (0.0667), η κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg (0.564), HRpeak (0.530) και DBPpeak (-0.543) μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια στο 96.3%την ύπαρξη του συνδρόμου.Συμπέρασμα: Οι επιλεγμένες παράμετροι της καρδιοαναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (ERV% pred, PETCO2peak, SpO2resting, HRpeak, DBPpeak και κόπωση κάτω άκρων κατά κλίμακα Borg) συνδέονται με την παρουσία του ΣΑΑΥ και θα μπορούσαν να διακρίνουν τους ασθενείς με ΣΑΑΥ μετρίου έως και σοβαρού βαθμού από τους υγιείς.
Purpose: To investigate the relationship between cardio-pulmonary exercise testing (CPET) and the presence of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in order to provide an innovative tool to identify patients with OSAS. Methods: A prospective nested case-control design was adopted. A consecutive population of male volunteers referred to a Sleep Unit was subjected to nocturnal polysomnography, full lung function testing and maximal CPET. A stepwise linear discrimination factor analysis (DFA) was applied to construct a model which could identify individuals with moderate-to-severe OSAS and without the OSAS syndrome. Results: The total of 30volunteers formed the OSAS and 24 the non-OSAS groups. Demographic and somatometric parameters were similar between the two groups. Patients presented with lower Expiratory Reserve Volume (ERV: 106.7 ± 28.3 vs. 123.9 ± 22.1, p<0.001), Leg Fatigue Borg scale (3.9 ± 1.1 vs. 6.1 ± 1.4, p<0.001), VO2peak(25.0 ± 5.9 vs. 32.9 ± 7.2 ml/kg-1/min-1, p<0.001), ...
Purpose: To investigate the relationship between cardio-pulmonary exercise testing (CPET) and the presence of obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in order to provide an innovative tool to identify patients with OSAS. Methods: A prospective nested case-control design was adopted. A consecutive population of male volunteers referred to a Sleep Unit was subjected to nocturnal polysomnography, full lung function testing and maximal CPET. A stepwise linear discrimination factor analysis (DFA) was applied to construct a model which could identify individuals with moderate-to-severe OSAS and without the OSAS syndrome. Results: The total of 30volunteers formed the OSAS and 24 the non-OSAS groups. Demographic and somatometric parameters were similar between the two groups. Patients presented with lower Expiratory Reserve Volume (ERV: 106.7 ± 28.3 vs. 123.9 ± 22.1, p<0.001), Leg Fatigue Borg scale (3.9 ± 1.1 vs. 6.1 ± 1.4, p<0.001), VO2peak(25.0 ± 5.9 vs. 32.9 ± 7.2 ml/kg-1/min-1, p<0.001), peak breathing frequency (31.0 ± 5.8 vs. 35.5 ± 7.3 1/min-1, p<0.001) and peak heart rate (151.1 ± 17.7 vs. 171.2 ± 12.6 beats/min-1, p<0.001) compared to controls, but higher peak end-tidal CO2 (PETCO2peak:38.6 ± 4.2 vs. 35.0 ± 4.9 mmHg, p=0.043) and peak systolic (SBP:188.3 ± 21.9 vs. 173.1 ± 17.9 mmHg, p=0.009) and diastolic (DBP: 91.3 ± 8.2 vs. 85.4 ± 8.2 mmHg, p=0.011) blood pressure. Stepwise DFA indicated that ERV%pred (0.372), PETCO2peak (-0.376), SpO2resting (0.0667), Leg Fatigue Borg scale (0.564), HRpeak (0.530) and DBPpeak (-0.543) could separate the two groups, with an overall predictive accuracy of 96.3%.Conclusion: Selected cardio-pulmonary parameters (ERV%pred, PETCO2peak, SpO2resting, HRpeak, DBPpeak and Leg FatigueBorg Scale) are independently associated with OSAS presence and could discriminate patients with moderate-to-severe OSAS and without this disorder.
Αφορά στους συνδεδεμένους στο σύστημα χρήστες οι οποίοι έχουν αλληλεπιδράσει με τη διδακτορική διατριβή. Ως επί το πλείστον, αφορά τις μεταφορτώσεις. Πηγή: Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών.
Σχετικές εγγραφές (με βάση τις επισκέψεις των χρηστών)