Ο ρόλος της κοινωνικής συμπεριφοράς, της συμμετοχής στο παιχνίδι και των δεξιοτήτων φιλίας στο πλαίσιο της ανάπτυξης των κοινωνικών σχέσεων στο νηπιαγωγείο

Abstract

Relationships with peers have significant importance in the lives of even very youngchildren by allowing them to experiment with roles and relationships and develop socialcognitive and behavioral skills (Asher, 1990. Rubin & Asendorpf, 1993). Positive peerrelationships at an early age have been increasingly linked to social competence. Based on acareful review of the literature, we have identified that indicative aspects of socialcompetence in kindergarten are factors related to children’s individual characteristics such as:children’s social behavior, social play with peers and social skills especially friendship skills.The relative importance of these factors however, is not known, it is not clear which of thesefactors is the most important predictor of social relationships (group acceptance andfriendship) in the content of school. Until recently, group acceptance and friendship are samerelationship forms but today research is moving in the direction of trying to identify whichtypes of peer experiences in relationships are more or less important based on the outcomeexamined and the reverse. The purpose of the current study was to examine the influences ofchildren’s social behavior, social play with peers and friendship skills to classroom peergroup acceptance and participation in friendship, something that has not been explicitlyaddressed by previous studies. To answer this question, more specific subsets of questionswere asked, we examined both the direct and the indirect (mediated) associations amongthese variables and we examined the role of gender. We evaluated our proposed models witha sample of 147 kindergarten boys and girls located in Larissa city. Multilevel RegressionAnalysis was applied and the results suggested that classroom peer acceptance was predictedfrom cooperative behaviors in classroom (F1,144=3.91, p<.001) and social cooperative play(F1,145=30.21, p<.001), friendship was predicted from sustaining friendship skills(F1,145=35.07, p<.001) and social cooperative play (F1,144=21.46, p<.001). Additionally,different models were emerged for boys and girls. It was hoped that a better understanding of these influences could be of use in selecting more effective interventions, in kindergartencurriculum and individualized teaching for helping at-risk children in kindergarten.

Οι κοινωνικές σχέσεις είναι σηµαντικές γιατί µέσα από τις προσπάθειες που κάνει τοκάθε παιδί για να υποστηρίξει το ρόλο του σε µια σχέση, αναπτύσσει τις κοινωνικογνωστικέςκαι συµπεριφοριστικές του δεξιότητες (Asher, 1990. Rubin & Asendorpf, 1993). Οιικανοποιητικές κοινωνικές σχέσεις των παιδιών προσχολικής ηλικίας έχουν ταυτιστεί µε τηνκοινωνική ικανότητα και σύµφωνα µε τη βιβλιογραφία δείκτες αυτής της ικανότητας είναιατοµικά χαρακτηριστικά που εκδηλώνουν τα παιδιά στο σχολείο όπως: η κοινωνικήσυµπεριφορά, η συµµετοχή σε κοινωνικό παιχνίδι και οι κοινωνικές δεξιότητες,προσανατολισµένες στις δεξιότητες φιλίας. Αυτό που δεν έχει µελετηθεί εκτενώς, είναι ηπροβλεπτική αξία αυτών των παραγόντων και των δεικτών τους στις κοινωνικές σχέσεις τωνπαιδιών στο σχολείο (αποδοχή και τη φιλία). Μέχρι πρόσφατα η φιλία δεν ξεχώριζε από τηναποδοχή στις έρευνες. Σήµερα, η έρευνα µετακινήθηκε προς την κατεύθυνση που εξετάζειπώς οι διαφορετικές εµπειρίες είτε στην αποδοχή, είτε στη φιλία επηρεάζουν άλλουςπαράγοντες και το αντίθετο. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να εξετάσει τηνπροβλεπτική αξία των δεικτών της κοινωνικής συµπεριφοράς, της συµµετοχής στο παιχνίδιµε τους συµµαθητές και των κοινωνικών δεξιοτήτων φιλίας στην αποδοχή και στη φιλία.Επίσης, η παρούσα µελέτη στην προσπάθεια να απαντήσει στο βασικό ερώτηµα της έρευναςθα απαντήσει και σε άλλες υπο-ερωτήσεις εξετάζοντας τόσο τις άµεσες, όσο και τις έµµεσεςσχέσεις (διαµεσολάβηση) µεταξύ των παραγόντων καθώς και τον ρόλο του φύλου. Ταπροτεινόµενα µοντέλα εξετάστηκαν σε δείγµα 147 αγοριών και κοριτσιών νηπιαγωγείωνστην πόλη της Λάρισας. Εφαρµόστηκαν πολλαπλές αναλύσεις παλινδρόµησης για να δείξουντα αποτελέσµατα ότι η αποδοχή από την οµάδα των οµηλίκων προβλέπεται καλύτερα απόσυνεργατικές συµπεριφορές στην τάξη (F1,144=3.91, p<.001) και από το κοινωνικό παιχνίδι/συνεργασίας (F1,145=30.21, p<.001), ενώ η φιλία προβλέπεται καλύτερα από τις δεξιότητες για τη διατήρηση της φιλίας (F1,145=35.07, p<.001) και από το κοινωνικό παιχνίδι/συνεργασίας (F1,144=21.46, p<.001). Επιπλέον, αναδείχθηκαν διαφορετικά µοντέλα για τηναποδοχή και τη φιλία στα αγόρια και στα κορίτσια. Τα αποτελέσµατα της παρούσας έρευναςµπορούν να αξιοποιηθούν στο πρόγραµµα του νηπιαγωγείου, στις παρεµβάσεις και στηνεξατοµικευµένη διδασκαλία παιδιών που αντιµετωπίζουν προβλήµατα στις κοινωνικές τουςσχέσεις µε τους συµµαθητές τους.