The application of development ethics to international development

Abstract

This doctoral thesis introduces a novel exploration of development ethics as an important alternative approach to the dominant thinking of neoclassical economics in relation to international development and development economics. International development has followed the stratum of neoliberalism under the dominance of neoclassical economics, particularly since the last decades of the past century. Economists usually approach development as economic development and social change. However, orthodox perspectives, particularly within neoclassical economics, mainly confront economic development as growth and confront social change as a predetermined, westernised manner of life. Similarly, ethics is elaborated as ‘individual ethics’ in the fundamental principles of neoclassical economics (self-interest, marginal utility, and economic rationality) and the utilitarian ethics tradition (the outcome-based assimilation of ethics). In this thesis, we show that international development is approached as an alleged neutral space (in terms of values and ethics) of fixed means and ends. We underline that, as in the case of society and politics, economics is not an ethically and ideologically neutral space. For this reason, pure economic analysis is not sufficient for the investigation of international development. To clarify the ethical means and goals of international development, this study incorporates the ethical question of ‘what is a good society?’ within the principles of moral philosophy into the field of political economy. Based on the main categorisations of moral philosophy, the ethical investigation of international development is approached in meta-ethical, normative-ethical, and applied-ethical levels of analysis. The research follows all three levels of moral philosophy discourse within a political economy approach. It argues that the existing international development theory and policy are not isolated from the neoclassical-dominated meta-ethical context, namely the concept of development as economic growth. In the agendas of neoclassical economics and neoliberalism, international development is incorporated into a globalised market economy. Meanwhile, the existing relationship between the means and ends of international development is in accordance with the visions of the dominant economic thinking. In contrast, development ethics argues that both the means and ends should evolve into a different ethical approach to the meta-ethical view of development, beyond profits, materialistic prosperity, and the Western welfare model. Each society must respond to its own developmental questions based on its own system of values and its historical as well as cultural heritage. In this manner, ‘change’, both institutional and technological, which development often brings to people and societies, should first be determined at the level of the ethical means and ends of each society. To achieve this, the supporters of development ethics conceptualise specific normative-ethical development goals and strategies for their implementation. Overall, the research identifies a conceptual framework towards developing a paradigm for the interpretation of what, why, and how international development can be approached in the contexts of moral philosophy and political economy. Using this framework, the study evaluates neoclassical economics and neoliberal guidance to international development theory and policy. On the other hand, it formulates and offers a comprehensive development ethics alternative to the aforementioned ethical discourse. The reasonable and moral necessity of the proposed analysis is fully developed in this study.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εισάγει μια νέα οπτική της ηθικής ανάπτυξης ως μια σημαντική εναλλακτική προσέγγιση στην κυρίαρχη σκέψη των νεοκλασικών οικονομικών σε σχέση με τα οικονομικά της ανάπτυξης και τη διεθνή ανάπτυξη. Η διεθνής ανάπτυξη τόσο στο πεδίο της θεωρίας όσο και της πολιτικής ακολουθεί τις τάσεις του νεοφιλελευθερισμού κάτω από την κυριαρχία των νεοκλασικών οικονομικών, ιδιαίτερα από τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα. Οι οικονομολόγοι συνήθως προσεγγίζουν την ανάπτυξη ως οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική αλλαγή. Ωστόσο, οι ορθόδοξες οπτικές, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των νεοκλασικών οικονομικών, προσεγγίζουν την οικονομική ανάπτυξη κυρίως ως οικονομική μεγέθυνση και την κοινωνική αλλαγή ως ένα προκαθορισμένο μοντέλο ζωής στο πλαίσιο της δυτικού τύπου κοινωνικής ευημερίας. Ομοίως, στην πλευρά των νεοκλασικών οικονομικών, η ηθική προσεγγίζεται ως «ατομική ηθική» βασισμένη στις θεμελιώδεις αρχές των νεοκλασικών οικονομικών (το ατομικό συμφέρον, την οριακή χρησιμότητα, και τον οικονομικό ορθολογισμό) καθώς επίσης την ηθική παράδοση του ωφελιμισμού (την αντιμετώπιση ενός ηθικού εγχειρήματος με βάση το αποτέλεσμα). Επιπρόσθετα, σε αυτή την εργασία, δείχνουμε ότι η διεθνής ανάπτυξη αντιμετωπίζεται από την κυρίαρχη οικονομική θεωρία και πολιτική ως ένα υποτιθέμενο αξιακά και ηθικά ουδέτερο πεδίο προκαθορισμένων μέσων και σκοπών. Ωστόσο υπογραμμίζουμε ότι, όπως στις περιπτώσεις της κοινωνίας και της πολιτικής, η οικονομία και κατ’ επέκταση η ανάπτυξη δεν είναι αξιακά, ιδεολογικά και ηθικά ουδέτερες έννοιες. Για το λόγο αυτό, μια καθαρά οικονομική ανάλυση δεν επαρκή για τη διερεύνηση της διεθνούς ανάπτυξης τόσο στο επίπεδο της θεωρίας όσο της πολιτικής. Για να ερευνήσουμε τα ηθικά μέσα και τους στόχους της διεθνούς ανάπτυξης, η μελέτη ενσωματώνει το ηθικό ερώτημα «τι είναι μια καλή κοινωνία» (what is a good society) στις αρχές της ηθικής φιλοσοφίας, εντάσσοντας τις στο ερευνητικό περιεχόμενο της πολιτικής οικονομίας. Με βάση τις κύριες κατηγοριοποιήσεις της ηθικής φιλοσοφίας, η ηθική διερεύνηση της διεθνούς ανάπτυξης προσεγγίζεται στα επίπεδα ανάλυσης: α) της μετα-ηθικής, β) της κανονιστικής ηθικής, και γ) της εφαρμοσμένης ηθικής. Η έρευνα ακολουθεί και τα τρία επίπεδα ανάλυσης της ηθικής φιλοσοφίας μέσα στο περιεχόμενο της πολιτικής οικονομίας. Η έρευνα υποστηρίζει ότι η διερεύνηση της υφιστάμενης θεωρίας και πολιτικής της διεθνούς ανάπτυξης δεν μπορεί να είναι ερμηνευτικά αποκομμένη από το μετα–ηθικό περιεχόμενο των νεοκλασικών οικονομικών, ως τη δεσπόζουσα, στις μέρες μας, σχολή οικονομικής σκέψης και πολιτικής. Στα πλαίσια της νεοκλασικής οικονομικής ανάλυσης, η ανάπτυξη προσεγγίζεται κυρίως ως οικονομική ανάπτυξη. Στο πλαίσιο των νεοκλασικών οικονομικών και του νεοφιλελευθερισμό, η διεθνή ανάπτυξη εδράζεται στην ιδέα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας της αγοράς. Εν τω μεταξύ, η υπάρχουσα σχέση μεταξύ των μέσων και σκοπών της διεθνούς ανάπτυξης βρίσκεται σε συνάρτηση με τη μετα-ηθική οπτική της κυρίαρχης οικονομικής σκέψης των νεοκλασικών οικονομικών. Αντίθετα, οι υποστηρικτές της ηθικής ανάπτυξης προτάσσουν ένα διαφορετικό πλαίσιο ερμηνειών και πολιτικών. Συμφώνα με την ηθική ανάπτυξη, τόσο τα μέσα όσο οι σκοποί της ανάπτυξης θα πρέπει να επανεξεταστούν στη βάση μια διαφορετικής μετα-ηθικής προσέγγισης της ανάπτυξης πέρα από τα κέρδη, την υλιστική ευημερία, και το δυτικό μοντέλο κοινωνικής ευημερίας. Κάθε κοινωνία οφείλει να ανταποκριθεί στα αναπτυξιακά της ερωτήματα με βάση το δικό της σύστημα αξιών (ατομικών και κοινωνικών) και την ιστορική και πολιτιστική της κληρονομιά. Με αυτόν τον τρόπο , «η αλλαγή», τόσο σε θεσμικό όσο σε τεχνολογικό επίπεδο, που συχνά η ανάπτυξη φέρνει θα πρέπει πρώτα να καθοριστεί στο επίπεδο των ηθικών μέσων και σκοπών της κάθε κοινωνίας. Για να επιτευχθεί αυτό, οι υποστηρικτές της ηθικής ανάπτυξης επεξεργάζονται συγκεκριμένους κανονιστικά-ηθικούς στόχους ανάπτυξης και συγκεκριμένες κανονιστικά-ηθικές στρατηγικές ανάπτυξης για την υλοποίησή τους. Συνολικά, η έρευνα προσδιορίζει ένα εννοιολογικό πλαίσιο προς τη κατεύθυνση ενός μεθοδολογικού παραδείγματος για την ερμηνεία του τι, γιατί, και πώς η διεθνής ανάπτυξη μπορεί να προσεγγιστεί στα πλαίσια της ηθικής φιλοσοφίας και της πολιτικής οικονομίας. Χρησιμοποιώντας αυτό το πλαίσιο, η μελέτη αξιολογεί την νεοκλασική οικονομική προσέγγιση και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές στη θεωρία και την πολιτική της διεθνούς ανάπτυξης. Από την άλλη πλευρά, ανασκοπεί, διαμορφώνει και προσφέρει μια ολοκληρωμένη οπτική του πεδίου της ηθικής ανάπτυξης ως μια εναλλακτική απάντηση στο κυρίαρχο υφιστάμενο μοντέλο της διεθνής ανάπτυξης όπως έχει στερεοποιηθεί στο πλαίσιο των αρχών των νεοκλασικών οικονομικών και του νεοφιλελευθερισμού αναφορικά με τις ηθικές αρχές και πολιτικές.